احتمالا کامو را به عنوان اندیشمندی شناخته اید که فلسفه اش او را به این نتیجه می‌رساند که جهان، بی معنا است و هیچ چیز، معنایی ذاتی و غایی ندارد. به عبارت دیگر، وقتی که اولین بار با آثار او مواجه می‌شوید، «کامو» جهانی را برای شما به تصویر می‌کشد که می‌تواند سرشار از بدبینی و هراس و استیصال باشد
