با ساعت مشامم  اینک  وقت عبور تن توست
با ساعت دلم، وقتِ دقیق آمدن توست.

مانند تک درخت سر کوچه با شاخه هایی از آغوش با برگ هایی از بوسه

وقتِ دقیق آمدن توست
من ایستاده ام:  
مانند تک درخت سر کوچه
با شاخه هایی از آغوش
با برگ هایی از بوسه
با ساعت غرورم  اما
من ایستاده ام: 
با شاخه هایی از تابستان
با برگ هایی از پاییز
هنگام شعله ور شدن من  
هنگام شعله ور شدن توست
ها ... چشم ها را می بندم
ها ... گوش ها را می گیرم
با ساعت مشامم
اینک
 وقت عبور تن توست


شاعر: محمدعلی بهمنی


گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/culture
منبع: مجموعه شعر در فصل عطسه های پیاپی