داستان ادبی

شبِ هرگز

همیشه دلم می‌خواست به چشم‌هایش حالی کنم که تمام شیرینی دنیا برای من در نگاه عسلی او مزه می‌داد.
سایه

مردا یه چیزی می‌گن، اما کی از خوشگلی بدش میاد خانم مهندس؟ آقای مهندس هم بر و روداره! اگه حواست نباشه می قاپنش ها!
ایاز را خوب می‌شناسم، او مرد راست و درستی است. آن چارق و پوستین کهنه را هر روز نگاه می‌کند تا به مقام خود مغرور نشود و گذشته اش را همیشه به یاد بیاورد.
شیرین خیالی من

سحرگاهی که از شدت تنهایی و سر درد و استیصال احساس خفگی می کرد تصمیم گرفت شیرین را بکشد.