موسی كو تقی چی شد؟ فاخته را می گویی ؟ پیرمرد آب و دانه فاخته را می داد و نوازشش هم می كرد ، فاخته نر دیگر صدایش نكرد؟ الماس زمزمه كرد : دل من ، دل من، دل من
سال ها پیش که از زندگی تنها خانه ی پسر نرفتن ، شعرِ خواب در چشم ترم می شکند و حفظ کردن جدول تناوبی با رمز ِ " کسی که ژرمنه قلع و سربش رو داده " را می دانستم.
خورشید غروب كرد، ماه رنگ باخته ای بـه این پلاژ كوچك و از همه جا دور و پرت افتاده یك حالت خانوادگی و خودمانی داده بود. ناگهان صدای سـاز رقـص در كازینو بلند شد، مادلن دستش در دستم بود شروع كرد بخواندن یك آهنگ رقص آمریكائی.
قبل از اینکه حرفی بزنم موهایم را باز کردم و روی شانه أم ریختم مادرم گفته بود موهایت را که باز میکنی انگار چندسال بزرگتر میشوی...میخواستم وقتی از عشق تو میگویم بزرگ باشم.
همچون کودکان سیر، غشغشه می زنم؛ بالا می پرم، ماشین های کوکی را کف اتاق می سُرانم، با بادکنک بادالویی که در گوشه ای افتاده بازی می کنم و به دنبال حرکت های ساده لوحانه و ولگردانه اش، ولگردانه و ساده لوحانه می روم تا باز آن را از خویش برانم.
آه...انسانها...من ازشما بسیار چیزها آموخته ام ..من دریافته ام که همگان میخواهند درقله کوه زندگی کنند بی آنکه بدانند خوشبختی واقعی جاییست که سراشیبی به سمت قله را می پیماییم..
