در این سری مقالات هدف ما این است که تاریخچه موسیقی ایرانی را با نگاهی تاریخی از ابتدا تا کنون مورد بررسی قرار دهیم...
 
 
2-سسله مراتب سنتی واقعی بودن و ارزش موسیقی:
 

   
 موسیقی دانان در حا ل نواختن موسیقی تالاری و کلاسیک ایرانی و سنتی.
 
 

   
 تصویر حکاکی شده در طاق بستان.در حالی که شاه شکار میکند زنان چنگ مینوازند.قرن ششم بعد از میلاد مسیح.
 
جایگاه ویژه کار موسیقی اغلب به نوع آن و ارتباط موسیقی با تئوری موسیقی بستگی دارد.موسیقی سنتی دانشگاهی ایران به طور محکم بر پایه زیبایی شناسی شنوایی است.همانطور که توسط افرادی چون فارابی و شیرازی در قرنهای اولیه اسلام عنوان شد.
همچنین این نظریه ادامه دستورهای ملودیک و خوش نوایی است که اغلب به موسیقی دانان قلمرو فرمانروایی ایران در زمان خسرو پرویز ساسانی منسوب می شود.
موسیقی دستگاهی علی رغم محبوبیت کنونی اش که همیشه پشتیبان نخبگان بوده است-موسیقی کسانی است که سهم عمده یا اثر بیشتری از ذوق و قریحه منزه و فرهنگ بالا و چنین چیزهایی در آنها دیده می شود. با این وجود اثر موسیقی دستگاهی را نمی توان نادیده گرفت. به همین دلیل به آن به عنوان منبع اصیل موسیقی نگریسته می شود که شکل های دیگر انواع موسیقی ناشی از الهامات و نظرات اجرایی و ملودی وار هستند.
انواع دیگر موسیقی های حائز اهمیت آنهایی بودند که شاید به طور صحیح مانند تئوری انتزاعی نبوده اند.اما از دیدگاه سود گرا مفید به نظر می رسیده اند.از موسیقی های متعلق به این نوع می توان موسیقی رزمی را نام برد که ریشه آن در زمان اشکانیان می باشد.(بر مبنای گفته رومیان).این شکل موسیقی تقریبا به طور کلی با شکل موسیقی اروپائیان از زمان نوین شدن نیروهای مسلح آنها جایگزین شده است.این نوع موسیقی با طبلهای بزرگ-سنج ونی نه تنها در جنگها بلکه در مناسبت های اداری و تشریفاتی نیز استفاده می شده است. نقاره خانه یا خانه طبل .عمده طرفداران این نوع موسیقی تا دوره قاجار وجود داشتند. اما در این زمان بیشتر متخصصان که در طول دوره صفوی پرورش یافته بودند ناپدید شدند. تنها اثر به جا مانده از این نوع موسیقی در ساده ترین شکل خود در موسیقی زور خانه –هنرهای رزمی باستانی ایران-وجود دارد. جایی که تمرینات پهلوانان توسط یک طبال /خواننده به نام مرشد تنظیم می شود.
موسیقی مذهبی به عنوان یک سبک موسیقی – از نظر موسیقی شناسی هم جنس با موسیقی نیست.اشتیاق شیعیان برای اجرای تعزیه شهادت امام حسین شروع آن در موسیقی رزمی ایران بوده است. به طور مشابه موسیقی صوفی با این تفاوت که یک مجموعه سنن خاص خود را داراست-از قبیل استفاده از سازهای عرفانی مثل دف و ترکیبی از اشعار مختصر اپرا در اشعار عرفانی فارسی-هنوز نزدیکترین موسیقی به موسیقی دستگاه است. با این فرق که از آزادی بیشتری در ترکیب و ساخت از لحاظ توازن آهنگ برخوردار است. البته کمی مشکل تر و پیچیده تر است.
از حفظ خوانی قرآن نیز از جانب مسلمانان به عنوان موسیقی مطرح نشده است.بلکه چیزی بالا تر از موسیقی بیان شده است . مشابها مناجات های مذهبی یا نوحه نوعی آهنگ اصلاح شده است.اما هیچگاه در مجمع های موسیقی مورد بررسی قرار نگرفته است.
 
ادامه دارد...
 
 
مطالب مرتبط:دیرینه شناسی موسیقی
 
 
تهیه و ترجمه: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
اختصاصی سیمرغ