دیوانه وار ترین لحظات ماندگار مراسم جوایز موسیقی آمریکا!
روز یکشنبه 22 نوامبر ساعت 2 بعد از ظهر، پخش زنده ی مربوط به فرش قرمز جوایز موسیقی آمریکا به صورت زنده از یاهو نمایش داده شد.

خاطراه انگیزترین لحظات جوایز موسیقی آمریکا

 به گزارش سیمرغ با مراسم جوایز موسیقی آمریکایی یا AMA سال 2015 همراه باشید ؛ اجازه بدهید به بهانه‎ی این رویداد مروری به برخی از دیوانه‎کننده ترین و به یادماندنی ترین لحظات اعطای جوایز زمان های گذشته که همیشه جز لحظات غیرقابل پیش بینی بوده اند داشته باشیم.

رویدادی شگفت انگیز! نعره های لیتل ریچارد به خاطر جایزه  (1989)
در حالیکه جایزه‎ی مربوط به آهنگ مورد علاقه طرفداران در لیست Soul/R&B توسط ادی مانی دریافت شد، ریچارد به تندی و خارج از برنامه‎ وارد صحنه شد و اعتراض کرد که هیچگاه برنده‎ی جایزه‎ی AMA نشده است. او با همه‎ی وجود فریاد زد که: "آیا شما فکر نمی کنید وقت آن رسیده که من هم برنده شوم؟" او سپس از حضار خواست که اگر با او موافق هستند ایستاده و او را تشویق کنند. اتفاقا، هشت سال بعد، ریچارد برنده‎ی جایزه‎ی Merit جوایز موسیقی آمریکا- که اساسا تشریفاتی ترین جایزه‎ی AMA می باشد- را دریافت کرد. اما جایزه‎ی سال 1989 که جنجالی را میان ریچارد و ادی مانی ایجاد کرد به چه کسی رسید؟ این جایزه بابت آهنگ Nice ‘N’ Slow  به فردی  جکسون داده شد که بعدها هیچ کس از این آهنگ به خوبی یاد نکرد.

گروه موسیقی گانز ان رزز (Guns N’ Roses) ؛ آهنگ هرچیزی ممکن است (1990)
زمان گذشته، وقتی که موی زیاد و شلوار چرم نماد خشم بود؛ و هنرمندان سبک راک در تمامی عرصه های فشن و هنر به عنوان سوپرمدل محسوب می شدند، گروه موسیقی گانز ان رزز بزرگ ترین جایزه‎ی وقت یعنی AMAs را دریافت کرد. چهره های تازه آن زمان یعنی اسلش(گیتاریست) و داف مک کگن(گیتار بیس) در مراسم سال 1990 برای گرفتن جایزه‎ی گروه خود به صحنه رفتند، وقتی اسم آن ها خوانده شد در حال کشیدن سیگار بودند. به نظر می رسید آن شب اسلش از اینکه اولین جایزه‎ی خود را دریافت می کند بسیاره شوکه شده بودو نمیدانست چه بگوید، اما زمانی که برای بار دوم به تریبون رفت کاملا آماده بود و از چندین نفر هم تشکر کرد. چون او کاملا مست بود بسیاری از حرف های او هنگام پخش از رادیو و تلویزون به حالت بلیپ پخش شد تا مردم نشنوند؛ زیرا تهیه‎ کننده‎ی برنامه نمی خواست چرت و پرت های او در یک برنامه‎ی خانوادگی و دوستانه پخش شود و خانواده ها دیدگاه بدی نسبت به سبک راک پیدا کنند و راک طرفداران خود را از دست بدهد.


گارث بروکس؛ برایم اصلا مهم نیست. (1996)
یکی دیگر از لحظات به یادماندنی در تاریخ AMA موردی است که شاید فراموش نشدنی تر باشد. خواننده‎ی معروف کشور آقای گارئ بروکس برای نشان دادن همبستگی خود با سایر همکاران هنرمندش جایزه را رد کرد. او فقط برای دریافت جایزه به روی تریبون فراخوانده شد پشت میکروفون ایستاد و گفت:
بدون اینکه قصد بی احترامی به همه‎ی طرفدارانی که به من رای دادند داشته باشم یا اینکه این جایزه را بی ارزش تلقی کنم باید بگویم که آن را نمی خواهم.
او این را گفت و صحنه را بدون جایزه ترک کرد.

بروکش بعدها گفت به نظر من حق Hootie  و  Blowfishبود که برنده‎ی جایزه‎ی هنرمند برتر امسال شوند. نه؟ او واقعا دیوانه بود.

پت بون در یک اقدام ناپسندی قلاده سگ بر گردنش انداخت. (1997)
پت بون هنگام معرفی آلبوم خود با نام " In a Metal Mood: No More Mr. Nice Guy" که آن را از سبک متال کلاسیک به جاز بازسازی کرده بود؛ آوازخوان سنت گرای آن روزها آقای پت بون به  همراه آلیس کوپر روی صحنه پوشش چرمی S&M بر تن کرده و سنت شکنی خود را با انداختن یک قلاده‎ی سگ بر گردنش کامل کرد. این شیرین کاری منجر به اخراج موقت او از Trinity Broadcasting Network ( شبکه پخش ترینتی ) شد؛ کوپر با حالت گریه در مصاحبه ای گفت: " آیا این دلیلی می شود برای مرگ سبک کلاسیک متال؟" ما فقط می خواستیم داف و اسلش به عنوان شاهدی برای این حرف ها برنده ی جایزه ی 1997 شوند.

کانیه ویست: AMAs و دلشکستگی. (2004)
گارث بروکس تنها آدمی نبود که در اقدامی غیرمنتظره جایزه ی AMAs را رد کرد؛ کانیه ویست زمانی که در مراسم سال 2004 گرتچن ویلسون نامش را به عنوان هنرمند جدید  محبوبی که برنده ی جایزه شده خواند او به طرز عجیبی مثل طوفان تند سالن مراسم را ترک کرد. این ستاره ی رپ بعدا به خبرنگاران گفت ، او فکر می کرد که چیزی از او دزدیده شده است. او گفت: " من احساس می کنم که حق مرا خورده اند، و می خواهند با دادن جایزه که یک ترفند سیاسی است دهن مرا ببندند؛ خودم می دانم که بهترین هنرمند جدید امسال بودم."

او همچنین به صورت سربسته گفت که یک توطئه ی گسترده علیه او وجود دارد و از روند رای گیری AMAs انتقاد کرد و قول داد که دیگر هرگز برنمیگردد. همه ی ما او را به خاطر اینکه سر حرفش مانده تحسین می کردیم که سال 2008 برگشت.

آهنگ بی کلام لیدی گاگا.(2009)
لیدی گاگا به دنبال عملکرد خود در AMA سال 2009 بدون هیچ حرفی مردم را ترک کرد. این خواننده ی سبک پاپ که بیشتر به خاطر شوخی های روی صحنه معروف شده تا آهنگ هایش؛ هرگز نا امید نشد. طی آهنگ آمیخته ی عاشقانه و بی کلام خود، عده ای رقاص در حال رقص در صحنه هستند که ناگهان گاگا که در یک مکعب شیشه ای در حال نواختن پیانو است ظاهر می شود، او با خشونت سعی می کند با دسته ی میکروفون شیشه ی اطراف خود را بشکند، او روی پیانوی خود رفت تا سعی کند از بالای شیشه خارج شود و در همین حین پیانو شکست؛ گرچه این به قدر کافی درام نبود، پیانو شکست و از خود گلوله های آتشی ساطع کرد، و موجب شکسته شدن شیشه شد، سپس گاگا با لباسی دودی شده و ماسک وارد جمعیت شد. همه ی حضار ایستاده او را تشویق کردند. او با همین کارهای ساده توانست به معنای واقعی ماندگار شود.

آدام لمبرت پسری را در جمع بوسید و خیلی از حضار این کار او را نپسندیدند.(2009)
چه کسی می تواند بوسه ی بحث برانگیز آدام لمبرت را که در مراسم AMA سال 2009 اتفاق افتاد فراموش کند؟ آکادمی موسیقی آمریکن آیدل با نمایش مربوط به روابط جنسی نامشروع مرزها را شکست؛ این نمایش شامل رقاص هایی بود که روی زمین می خزیدند و آدام به آن ها شلاق می زد؛ لباس های آن ها به سبک S&M بود؛ اما لحظه ی هیجان انگیز زمانی بود که آدام سمت پیانو نواز خود Tommy Joe Ratliff که یک پسر ریش دار بود رفته و او را بوسید و حرف های عاشقانه با او زد. این هم جنس بازی در ملا عام باعث شد که این خواننده بی هیچ تردیدی بسیاری از زنان و دخترانی را که طرفدارش بودند از دست بدهد.

LMFAO و  یک مهمانی  به سبک راک  با جاستین بیبر و هوف  . (2011)
گروه LMFAO ثابت کردند که می دانند چگونه می توان یک مراسمی به خوبی مراسم AMAs سال 2011 اجرا کرد. گروه “Party Rock” تمامی موانعی که در طول فعالیتشان پیش رویشان بود رد کردند، تا به این مراسم رسییدند؛ در این مراسم از حضار خواسته شده بود با glowsticks یا میله های شبرنگ و عینک سه بعدی که بر چشم داشتند تمام شب را برقصند. تمام مراسم منحصر به این گروه نبود، آن ها از جاستین بیبر هم دعوت کرده بودند که روی صحنه بیاید و با شلوار زردی که Day-Glo بود (نام تجارتی ماده اى كه به رنگ و غیره خاصیت شبرنگی و درخشش زیاد می دهد) برقصد. سپس خواننده ی این گروه Redfoo شروع کرد به درآوردن شلوارش و نمایاندن لباس زیرش که روی آن نوشته بود: "تو شهوت انگیز هستی و من این را می دانم." چیز دیگری که باید بدانید این است که همه ی آن ها در حال رقص با لباس زیر بودند. در میان این هرج و مرج همه ی مردم و حضار در حال در آوردن شلوار بودند David Hasselhoff ظاهر شده و به این صحنه ی سرگرم کننده ی پیوست و در این حال در حال در آوردن شلوارش بود. Redfoo فریاد زد: ما شما را دوست داریم ، مهمانی مردمی! من می خواهیم با David Hasselhoff برقصم . خب ، چه کسی می خواهد با Hoff برقصد؟

Hello, Kitty: مایلی سایرس با اجرایی شبیه بچه گربه برنده ی جایزه ی AMAs (2013)
دونفری که در مراسم AMAs سال 2013 بیشتری توجه ها را به سمت خود جلب کردند لیدی گاگا و R. Kelly بودند؛ در این مراسم Miley با اجرای متفاوت آهنگ Do What U Want (آهنگی از کردند لیدی گاگا و R. Kelly  ) حضور داشت؛ مایلی در این آهنگ روی یک توپ بزرگ فلزی به سبک آهنگ خود یعنی  Wrecking Ball نشسته بود، یک لباس دو تیکه با عکس گربه به تن داشت، با لب هایی لرزان و چشمانی در حال گریه و نگاهی شبیه به نگاه گربه ، همچنین روی صفحه نمایش پشت سرش هم عکس یک گربه ی مظلوم وجود داشت، بنابرین کل فضا یک حالت رومانتیک گربه ای به خود گرفته بود. به معنای واقعی می توان گفت مایلی با ایجاد فضای گربه ای یک پایان کلاسیک برای این مراسم به وجود آورد.

43 امین مراسم سالانه جایزه ی موسیقی آمریکا یکشنبه به صورت زنده از ABC پخش شد و در آن هنرمندان بزرگی چون جاستین بیبر، کری آندرود، کلدپلی، گوئن استفانی حضور داشتند.


تهیه و ترجمه : گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
اختصاصی سیمرغ