مسعود ناصری پور،فوق تخصص جراحی شبکیه و آنکلوژی چشم، رئیس دانشکده پزشکی و استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران با تاکید بر چگونگی تشخیص علایم ضعف بینایی در سه دوره نوزادی، کودکی و بزرگسالی، درباره این نشانه ها توضیحاتی را ارائه داد.
علایم ضعف بینایی و بیماریهای چشمی در نوزادان:
- عدم تحرک مردمک های چشم نسبت به محرک های محیطی از جمله نور چراغ پس از 3 الی 4 ماهگی.
- وجود انحراف غیر عادی در یک و یا هر دو مردک چشمان نوزاد.
- عدم واکنش چشم ها نسبت به محرک هایی همچون نور چراغ یا نظایر آن.
- مشاهده منبعی روشن و یا نقطه های نورانی در داخل مردمک چشم نوزاد.
علایم ضعیف شدن چشم و ضعف بینایی در کودکان:
- عدم واکنش چشم ها نسبت به اشیائ و یا محرک های محیط اطراف.
- ضعف چشمان در خیره شدن به اشیاء به گونه ای که کودک نمی تواند به درستی و یا زمان دار به جسمی خیره شود.
- توجه جدی به جنبه های ارثی زیرا ضعف بینایی می تواند به طرز چشمگیری از والدین به کودک منتقل شود.
- بزرگی یا کوچکی و یا عدم توازن اندازه مردمک های چشم نسبت به یک دیگر.
- مشاهده رفلکس غیر طبیعی یا لرزش مردمک در یک یا هردو چشم کودک.
علایم ضعیف شدن چشم و ضعف بینایی در بزرگسالان:
- تاری دید
- بروز درد در حین یا بعد از خیره شدن به اجسام و محیط اتاق و عموما در ناحیه شقیقه ها.
- محدود کردن کانون دید مردمک ها
در این حالت فرد برای رویت تصویر واضح یک و یا هردو چشم را توسط پلک ها جمع می کند که در ضعف بینایی های وسیع تر، کل پیشانی نیز برای محدودیت کانون مردمک جمع می شوند.
- احساس و یا مشاهده حالتی نورانی و بسیار کوتاه و گذرا شبیه به دیدن برق گرفتگی یا چیزی شبیه صاعقه کوتاه.
- بروز حالت مگس پران مداوم و یا گاه و بی گاه.
- مشاهده لکه هایی در جلوی چشم هرچند گذرا.
- احساس مشاهده چیزی شبیه به تار مو یا مشابه آن جلوی چشم و یا ایجاد حالتی شبیه دیدن تار عنکبوت هنگام دیدن اجسام و محیط اطراف.
گردآوری:گروه سلامت سیمرغ
seemorgh.com/health
منبع:yjc.ir