مصرف بیش از اندازه پروتئین
اگرچه رژیم های غذایی سرشار از پروتئین برای فرو نشاندن اشتها، ساخت عضلات، و حفظ سوخت و ساز سالم ضروری هستند، اما مصرف بیش از اندازه پروتئین می تواند مسائل سلامت منفی را موجب شود.

پروتئین یکی از مواد مغذی کلیدی و مفید برای بدن انسان است. بدن از پروتئین برای ترمیم و ساخت بافت ها (به عنوان مثال، عضلات، مو و ناخن ها)، برای ساخت و پشتیبانی از پوست، غضروف، استخوان ها، عضلات و خون و برای تولید مواد شیمیایی بدن (به عنوان مثال، هورمون ها و آنزیم ها) استفاده می کند. با این وجود، مصرف زیاد پروتئین نیز می تواند مضر باشد.

 

چه میزان پروتئین بیش از اندازه محسوب می شود؟

اگرچه رژیم های غذایی سرشار از پروتئین برای فرو نشاندن اشتها، ساخت عضلات، و حفظ سوخت و ساز سالم ضروری هستند، اما مصرف بیش از اندازه می تواند مسائل سلامت منفی را موجب شود.

 

آسیب کلیوی

شاید اشاره به این نکته که مصرف بیش از اندازه پروتئین می تواند موجب آسیب کلیوی شود، شوک کننده باشد، اما علم به ما می گوید که رژیم های غذایی سرشار از پروتئین می توانند آسیب شدید کلیه ها را به همراه داشته باشند، زیرا این اندام ها باید به طور مداوم سخت کار کنند تا نیتروژن خون را از بین ببرند.

پروتئین اضافی در رژیم غذایی به معنای مواجهه با عوارض جانبی نیتروژنی بیشتر است. به طور معمول، بدن می تواند مقدار طبیعی از پروتئین را از طریق ادرار دفع کند، اما مصرف بیش از اندازه موجب شکل گیری استرس در کلیه ها برای خلاص شدن از شر نیتروژن اضافی می شود که در بلند مدت آسیب کلیوی را به همراه دارد.

 

افزایش وزن

افراد بسیاری برای کاهش وزن به رژیم های غذایی سرشار از پروتئین روی می آورند، با این وجود، بسیاری از کارشناسان تغذیه با این مساله موافق هستند که اگرچه در کوتاه مدت ممکن است کاهش وزن را تجربه کنید، اما وزن، همواره به میزان سابق خود باز می گردد و یا حتی می تواند بیشتر از زمانی شود که برنامه کاهش وزن خود را آغاز کرده اید.

 

کج خلقی

کارشناسان همواره به دنبال کردن یک رژیم غذایی متعادل تاکید دارند. مطالعه ای که در سال 2009 انجام شد، نشان داد، افرادی که یک رژیم غذایی کم کربوهیدارت را برای یک بازه زمانی یک ساله یا بیشتر دنبال کردند، با آثار منفی چشمگیر روی خلق و خوی خود مواجه شدند. شرکت کنندگان پیوندی بین رژیم غذایی کم کربوهیدارت و تحریک پذیری افزایش یافته، افسردگی، و بی قراری به واسطه کمبود کربوهیدارت ها (قند و نشاسته) برای مغز و تولید سروتونین (هورمون خلق و خوی خوب) را گزارش کردند.

 

بیماری قلبی

در شرایطی که کلینیک مایو بر این مساله تاکید دارد که یک رژیم غذایی سرشار از پروتئین بدون چربی و با کربوهیدارت های پیچیده کمتر به طور معمول موجب شکل گیری مشکلات سلامت در کوتاه مدت نمی شود، اما نسبت به دنبال کردن چنین رژیم غذایی در بلند مدت هشدار می دهد. کلینیک مایو به این نکته اشاره دارد که رژیم های غذایی سرشار از پروتئین که شامل گوشت قرمز و لبنیات پر چرب می شوند در بلند مدت می توانند خطر بیماری قلبی عروقی را افزایش دهند.

 

کتوز (بوی بد دهان مزمن)

افرادی که رژیم های غذایی سرشار از پروتئین و کم یا بدون کربو هیدرات را دنبال می کنند، اگرچه ممکن است کاهش وزن را در کوتاه مدت تجربه کنند، اما احتمال مواجهه با نفس بد بو به لطف وضعیتی که به نام کتوز شناخته می شود، آنها را تهدید می کند.

کتوز زمانی رخ می دهد که بدن به واسطه کمبود کربوهیدارت ها استفاده از چربی به عنوان سوخت را آغاز می کند. همان گونه که بدن از ذخایر چربی استفاده می کند، زمینه ساز تولید کتون می شود. انتشار این مواد شیمیایی نفس بدبو و بوی بد دهان را موجب می شود. از آنجایی که کتون ها از اعماق درون بدن منتشر می شوند، هر میزان مسواک زدن، شستشوی دهان و آدامس جویدن نیز در رفع بوی بد، تاثیری نخواهد داشت.

 

ناآرامی گوارشی

فیبر از اهمیت ویژه ای برای گوارش برخوردار است. در حقیقت، برای حفظ عملکرد درست و سالم دستگاه گوارش، مصرف روزانه 25 تا 35 گرم فیبر توصیه می شود. پیشگیری از شرایطی مانند نفخ، گاز، و یبوست به میزان فیبری که در رژیم غذایی خود از کربوهیدارت های پیچیده (به عنوان مثال، غلات کامل، لوبیا، میوه ها، و سبزیجات) دریافت می کنید، بستگی دارد. بر همین اساس است که رژیم های غذایی سرشار از پروتئین و کم کربوهیدارت به ناآرامی گوارشی منجر می شوند.


گردآوری:گروه سلامت سیمرغ
seemorgh.com/health
منبع:shafaonline.ir