تفاوت‌های رفتاری زن و شوهرهای شادکام و ناراضی

رضایتمندی زنانشویی را نمی‌توان صرفا بر اساس فشارهای روانی بیرونی تعیین کرد زیرا تمامی ا‌زدواج‌ها دست کم با یک یا چند فشار روانی مواجه هستند. تفاوت ازدواج‌های شادکام و ناشاد را حداقل تا حدودی می‌بایست در پرتو شیوه‌‌ای تعیین کرد که طرفین به فشارهای روانی پاسخ می‌دهند و یا با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.

پاداش‌ها

یک منبع بسیار با اهمیت رضایت‌مندی در ازدواج عبارت است از پاداش‌هایی که طرفین به یکدیگر می‌دهند. بسیاری از عوامل باعث استحکام ازدواج می‌شوند اما پاداش‌های ادراک شده مهمترین عامل است. پاداش‌های زیادی برای‌‌ این کار وجود دارد و برای افراد مختلف چیزهای متفاوتی از کار کرده پاداش دهنده برخوردارند. مصاحبت و دوستی یکی از پاداش‌هاست. سایر پاداش‌ها عبارتند از داشتن یک همبازی مناسب در بازی یا کسی که با او بتوان به پیاده روی پرداخت، کسی که با او خاطرات مشترکی داشته باشیم و یا کسی که با او به تجربه‌های جدید دست یابیم. تحسین و تمجید نیز می‌تواند نقش پاداش دهنده داشته باشد و باعث حفظ ازدواج شود.

 ادراک درست و دقیق

زوج‌های شادکام در شناخت یکدیگر توفیق دارند. آنها یکدیگر را به درستی و با دقت ادراک می‌کنند. ولی زن و شوهرهای ناراضی چنین نیستند. بسیاری از موانعی که بر سر راه ادراک دقیق و درست قرار دارند می‌توانند ادراک دقیق در ازدواج تداخل کنند. زوج‌های ناراضی معمولا در موقعیت‌های مثل قرار ملاقات (خواستگاری) در پی شناخت یکدیگرند. در این موقعیت‌ها هر دو نفر به مهمترین نحو رفتار کرده و ممکن است اختلافات عقاید خود را در آن دوره به حداقل ممکن برسانند. در نتیجه ممکن است در زمان ازدواج یکدیگر را نشناسند. حتی اگر زن و شوهرها واقعا در همان بدو ازدواج یکدیگر را بشناسند ممکن است از ادراک تغییرات همسر خود باز بمانند.

ارتباط و تبادل نظر

همسران چگونه می‌توانند یکدیگر را بهتر بشناسند؟ اولین ابراز مسیر برای به حداقل رساندن کژفهمی ‌در ازداوج، تبادل پیام است. اگر زن و شوهرها در وضعیت گشوده و بی‌پرده با یکدیگر صحبت کنند، احتمال اینکه یک نفر بدون آگاهی طرف مقابل تغییر کند، وجود نخواهد داشت و طرفین از آنچه دیگری را خشنود یا ناشنود می‌سازد، بیشتر مطلع بوده و اگر همسر او درباره امری ناراحت باشد متوجه این قضیه می‌شود. یکی از لازمه‌های تبادل پیام عبارت است از زمان، تا وقتی زوج‌ها ان قدر با یکدیگر به سرنبرند که از سطح روابط مصنوعی فراتر روند، این گفتگو نمی‌تواند سر بگیرد.

مهارت مسئله گشایی

بین دو نفر همیشه احتمال اختلاف نظر وجود دارد و شیوه ادراک و حل این اختلاف‌ها با شادکامی‌ازدواج ارتباط دارد. زن و شوهرهای شادکام گرایش به آن دارند که به هنگام بروز مشکل به بحث راجع به آن بپردازند، زوج‌های ناراضی ظاهرا آن را نادیده می‌گیرند. اما این زوج‌ها مشکلات خود را از یاد می‌برند. در عوض آنها را همچون سندی لاک و مهر شده حفظ می‌کنند تا بعدها در یک مشاجره بزرگ مجددا آن را به جریان بیندازند.

زوج‌های شادکام و ناراضی از لحاظ نوع راه‌حل‌هایی که در نظر می‌گیرند فرق می‌دارند. زن و شوهرهای ناموفق در اغلب اوقات به راه‌حل‌هایی می‌رسند که در آن یک نفر برنده و دیگری بازنده مطلق است. در زوج‌های شادکام احتمال استفاده از مصاحبه بیشتر وجود دارد. در این حالت هر دو نفر تا حدودی تسلیم می‌شوند و در عین حال به قسمتی از آنچه می‌خواستند می‌رسند. حالت دوم آن است به توافق دو جانبه دست یابند یعنی بکوشند پاداش‌های هر دو طرف را به حداکثر برسانند. علاوه بر این، زوج‌های شادکام دریافتن راه‌های کاهش تنش یا حل مشکلات معزل غالبا ابتکار و خلاقیت بیشتری دارند.

کمک تخصصی به ازدواج‌های مسئله‌دار

زمانی به نظر می‌رسید راه حل یک ازدواج ناشاد کشتن همسر باشد. امروزه راه‌حلی که به ازهان همه می‌رسد طلاق است اما عشق سومی‌‌ وجود دارد که همان مشاوره زنانشویی است که امکان حفظ ازدواج و در عین حال، کوشش برای هر چه لذت بخش‌تر کردن آن را فراهم می‌سازد.