تمام پدر و مادران، زمانی‌كه یكی از فرزندانشان به سن بلوغ و نوجوانی می‌رسد با دیدن قبض تلفن كه به‌شدت افزایش یافته عصبانی می‌شوند.

 

تمام پدر و مادران، زمانی‌كه یكی از فرزندانشان به سن بلوغ و نوجوانی می‌رسد با دیدن قبض تلفن كه به‌شدت افزایش یافته عصبانی می‌شوند.

«هنوز چیز دیگه‌ای نمونده كه به هم نگفته باشید؟ تمام روز را كه با هم بودید!» اغلب این تنها دلیلی‌‌است كه پدر و مادران به‌خاطر اشغال‌ماندن مداوم خط تلفن از دست نوجوانانشان به‌ستوه می‌آیند. اما صبور باشید! این علاقه چند‌سالی بیشتر طول‌ نمی‌كشد. در سنین بین 13 تا 16سالگی علاقه آنها به تلفن به‌اوج خود رسیده و سپس زمانی‌كه دوره نوجوانی را پشت‌سر می‌گذارند، این علاقه فروكش می‌كند.

نوجوان باید ارتباط با دوستانش را حفظ كرده و با كسی كه رازدار و محرم اوست و یا حتی با جمع دوستانش، ارتباط مداوم داشته باشد. تلفن فاصله‌ها را كوتاه كرده و بدون جابجایی و تغییر مكان، دسترسی به یكدیگر را ممكن می‌سازد و در صورت بروز ناراحتی او باید بتواند از نگرانی و اضطرابی كه تاب‌تحملش را ندارد با كسی حرف بزند. زمانی‌كه به نصیحت نیاز دارد، تلفن می‌زند. زمانی‌كه نیاز به صحبت‌كردن دارد، تلفن می‌زند. زمانی‌كه احساس تنهایی می‌كند، تلفن می‌زند. تمام این دلایل كافی‌است تا او گوشی تلفن را برداشته و به دوستانش زنگ بزند.

 

اگر نمی‌توانید نوجوانان را از تلفن‌كردن به دوستانشان بازدارید، با این‌حال می‌توانید محدودیت و مقررات مخصوصی تعیین كنید. باید آنها را مسئول كرده و برایشان محدودیت زمانی قرار دهید، به‌طوری‌كه بتوانند حرف‌هایشان را درمدت زمان معلوم با دوستانشان بزنند. روش مفید دیگر آن است كه به‌كمك ریز مكالمات تلفن هزینه تلفن‌های او را حساب كند. اگر به‌طور محسوس ملاحظه كند كه تلفن‌های او تا چه مبلغی بودجه خانواده را تحت‌فشار قرار می‌دهد شاید بفهمد كه كمی در تلفن‌زدن زیاده‌روی می‌كند.
 
 
گردآوری:گروه سبك زندگی سيمرغ
www.seemorgh.com/lifestyle
منبع:www.hamshahrionline.com
 
 
 
مطالب پيشنهادی:
نگاهی به گرايش دختران به رفتارهای پسرانه
ریشه های ناسازگاری در نوجوانان
بزرگترها! جواني کردن را درک کنيد
چگونه با فرزندنوجوانمان صحبت كنيم( قسمت اول )
چگونه با فرزند نوجوانمان صحبت كنيم ( قسمت دوم )