سیاه چاله ها واقعا چه رنگی هستند؟

آیا سیاهچاله‌ها واقعاً سیاه هستند؟

سنجش دمای سیاهچاله‌ها، کاری غیرممکن به‌نظر می‌رسد؛ ولی دانشمندان به‌تازگی توانسته‌اند دمای یک سیاهچاله صوتی را که در آزمایشگاه پدید آورده‌اند، بسنجند. البته این سیاهچاله به‌جای بلعیدن نور، صدا را به خود جذب می‌کند.

اگر نتایج باشند، پیش‌بینی استفن هاوکینگ تأیید خواهد شد. او حقیقت شگفت‌انگیزی درباره سیاهچاله‌ها بیان کرده بود و گفته بود سیاهچاله‌ها کاملاً سیاه نیستند؛ بلکه جریان نسبتاً کوچکی از ذرات را از خود بیرون می‌دهند و دمای آنها به میزان پرجرم بودن سیاهچاله بستگی دارد. البته تابش هاوکینگ آنقدر ضعیف است که نمی‌توان در مورد سیاهچاله‌های واقعی، آن را مشاهده کرد.

فیزیکدانان توانسته‌اند اثراتی از چنین تابشی از نسخه‌های مشابهی از سیاهچاله‌ها که در آزمایشگاه پدید آورده‌اند، مشاهده کنند. در مطالعه‌ای جدید که هفته گذشته در نشریه علمی نیچر منتشر شد، دمای سیاهچاله آوایی، با نظریه هاوکینگ همخوانی داشت.

تابش هاوکینگ نتیجه‌ای از جفت‌ذرات کوانتومی است که به‌طور پیوسته در همه جا سربرمی‌آورند؛ حتی در فضای تهی. معمولاً این ذرات در پی هم هستند و به‌سرعت یکدیگر را نابود می‌کنند. ولی اگر در لبه سیاهچاله، یک ذره پایین بیفتد، دیگری می‌تواند فرار کند که همین امر منجر به تابش هاوکینگ می‌گردد. در سیاهچاله‌های آوایی نیز موقعیت مشابهی رخ می‌دهد: جفت‌هایی از امواج صوتی که فونون (phonon) نامیده می‌شوند، پدیدار می‌گردند که یکی از آنها فرومی‌افتد و دیگری می‌گریزد.

دانشمندان با اندازه‌گیری فونون‌هایی که فرار می‌کنند و فونون‌هایی که می‌افتند، توانستند دمای حاصل را ۰٫۳۵ میلیاردم کلوین برآورد کنند.

گفتنی است نتایج این آزمایش همچنین تأیید کردند که پیش‌بینی هاوکینگ پیرامون تابش، سرشتی گرمایی دارد؛ بدین‌معنی که انرژی‌های ذرات توزیعی همچون توزیع درخشش ساطع‌شده از یک شیء گرم دارد؛ همچون نور سرخ حاصل از یک اجاق گاز گرم.

گردآوری:گروه سرگرمی سیمرغ
seemorgh.com/entertainment
منبع: ایتنا