اما و اگرهای معنادار پیشنهاد یک مذاکره
موضوع مذاکره مستقیم با آمریکا از اوایل دهه هفتاد شمسی مطرح بود اما این اتفاق از اواسط دهه هشتاد شمسی در قالب مذاکرات هسته‌ای عینیت یافت، گرچه توافق بر سر برجام دیوار بی‌اعتمادی میان ایران و آمریکا را قدری کوتاه کرد اما خروج دولت ترامپ از برجام این دیوار بی‌اعتمادی را بلندتر از گذشته کرد.

موضع مقامات در قبال پیشنهاد ترامپ به ۲ گروه موافقان‌مشروط و مخالفان‌صریح تقسیم می‌شوند

روزی که ترامپ با غرور و تبختر فراوان پشت میزش نشست و فرمان خروج از برجام را امضا کرد و خواسته های خودش را در قالب ۱۲ شرط برای مذاکره با ایران گذاشت، در واقع باب هر گونه مذاکره را بست.

اما بعد از نزدیک ۳ ماه او موضع جدیدی اتخاذ کرد و گفت حاضر است بدون پیش شرط و هر جا رئیس جمهور ایران بخواهد پای میز مذاکره بنشیند. این رویکرد ترامپ با دو نوع واکنش از سوی سیاستمداران و مسئولان ایران مواجه شد. گروهی این رویکرد ترامپ را در قالب طراحی جنگ روانی جدید تفسیر کردند که می خواهد چهره عهدشکن خود را نزد افکار عمومی جهان تطهیر کند و برخی نیز معتقدند تهدید تهران برای ممانعت از صدور نفت از خاورمیانه در صورت صادر نشدن نفت ایران، عامل عقب نشینی ترامپ شد چراکه او تاجر و ترسو است و کافی است زور ببیند تا در طراحی های ذهنی خود تجدید نظر کند.

محمدجواد ظریف وزیر خارجه کشورمان این پیشنهاد ترامپ را بی پاسخ نگذاشت و در صفحه توئیتر خود نوشت: «ایران و آمریکا دو سال گفت‌وگو کردند. ما با اتحادیه اروپا، تروئیکای اروپایی، روسیه و چین موفق به ایجاد یک توافق چندجانبه -موسوم به برجام- شدیم. این توافق، کارساز بوده است. آمریکا تنها می‌تواند خودش را بابت خروج از این توافق و ترک میز [مذاکره] مقصر بداند. تهدید، تحریم و شیرین‌کاری‌های تبلیغاتی کارگر نخواهند افتاد. احترام به ایران و به تعهدات بین‌المللی را بیازمایید.»

در مجموع مواضع سیاستمداران ایرانی در قبال پیشنهاد ترامپ برای مذاکره بدون پیش شرط به دو گروه موافقان مشروح و مخالفان صریح قابل تفکیک است که نمونه های این مواضع را در جدول ذیل می توانید بخوانید.

اما و اگرهای معنادار پیشنهاد یک مذاکره

اما و اگرهای معنادار پیشنهاد یک مذاکره

گردآوری: گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع: khabaronline.ir