یك گونه دایناسوری از خانواده تیرانازاروس با قدی به بلندی 5 فوت و دیگری از نوع دایناسورهای منقاردار با وزنی بیش از 1400پوند كه یادآور شترمرغهای غولپیكر است.
این كشف حاصل همكاری محققان آمریكایی و چینی است كه 2 تابستان متوالی در مناطق جنوبی صحرای گوبی و در میان لایههای سنگی به دنبال گ ونههای جدیدی از دایناسورها بودهاند.
تیرانازاروسها و دایناسورهای منقاردار حدود 110میلیون سال پیش میزیستهاند. تیرانازاروس و البرتوزاروس بزرگترین و شناختهشدهترین دایناسورهایی هستند كه روی زمین قدم بر میداشتند.
نام دایناسور اول Xiongguanlong میباشد كه نشان میدهد تیرانازاروس همچون ماشینی بوده كه از خوردن باز نمیایستاده است و كمكم به تهدیدی برای دوران كرتاسه محسوب میشد. این دایناسور در فاصله زمانی 50 میلیون سال بین 2 گونه ظاهر شده است.
این گونه نشاندهنده ظهور اولیه خصوصیات منحصر به فردی همچون مفصلهای جمجمههای بزرگ برای عضلات حجیم آرواره و مهرههای كلفت در گردن برای نگهداشتن سرهای بزرگ و گردنی دراز است. این موضوع دریچهای جدید از تكامل تیرانازاروس كه تاكنون در دسترس نبوده را روی محققان میگشاید. این گونه از دایناسورها تعداد زیادی از انواع دایناسورها در موزه field را شامل میشود.
گونه دوم beishanlong یكی از بزرگترین گونههای ارنیتومیموزاروس یا دایناسورهای شترمرغشكل است كه تاكنون پیدا شدهاند. محققان معتقدند این جانور 14 سال عمر كرده و وزنی معادل 1400پوند داشته است. این جانور دارای چنگالهای بلند و دو باله بسیار نیرومند برای كندن و شكافتن زمین بوده است. این محققان شواهد دیگری از چندین گونه مختلف دایناسورها یافتهاند.
در این تحقیق همچنین الگوهای باارزشی از توزیع فسیلی به دست آمده است. دایناسورهای شاخدار و پنجه داسی شكل در نواحی صخرههای سرخ میزیسته و در شرایط خشك تهنشین شدند در صورتی كه فسیل دایناسورهای تیرانازاروس و ارنیتومیموزاروس و منقار اردكی در محیطهای مرطوبتری شكل گرفتهاند.
این یك تصویر مهیج است كه بر چگونگی تكامل حیوانات در محیطی كه در آن پدید آمدهاند، نظر میاندازد.