اما محققان قصد دارند رباتی بسازند كه بیشتر به‌عنوان یك همكار برای انسان باشد اما برای تحقق چنین نقشی ربات باید بتواند به‌صورت طبیعی با انسان‌ها ارتباط برقرار كند و در تصمیم‌گیری‌ها و كارهای مشترك نقش فعالی داشته باشد.
امروزه به ربات‌هایی نیاز است كه بتوانند سؤال بپرسند، بحث كنند، احتمالات را پیش‌بینی كنند، افكار طرف مقابلشان را ارزیابی كرده و در آنچه همكارشان در مرحله بعد قصد انجام دادن آن را دارد، همكاری كنند.
رابطه متقابل ربات و انسان را نمی‌توان طبیعی‌تر كرد مگر آنكه تعریف درستی از واژه طبیعی داشته باشیم. تا‌كنون تحقیقات اندكی برای بررسی مكانیسم شناخت‌نگر كه پایه فعالیت‌های مشترك است انجام شده است.
منظور از فعالیت‌های مشترك موقعیتی است كه در آن 2 نفر با یكدیگر برای رسیدن به یك هدف مشترك فعالیت می‌كنند. به‌عنوان بخشی از پروژه محققان قصد دارند همكاری میان 2 انسان را مورد بررسی قراردهند تا براساس مشاهدات و تجربیاتشان رفتار ربات‌ها را طبیعی‌تر كنند.
دانشمندان پیش از این مجموعه‌ای از نورون‌های منعكس‌كننده را شناسایی كرده بودند كه در هنگام مشاهده یك رویداد توسط انسان فعال می‌شوند. این نورون‌ها طوری به لرزه درمی‌آیند كه گویی در حال تقلید فعالیت در حال مشاهده هستند.
در واقع مغز با تقلید دقیق فعالیتی كه در حال رخ دادن است اطلاعاتش را درباره آنچه می‌بیند به‌دست می‌آورد. این فعالیت مغز (یعنی تقلید عملی كه مشاهده می‌كند) پیش از این به برنامه ربات‌ها ضمیمه شده و آنها قابلیت تقلید عملی را كه از نفر مقابل خود می‌بینند، دارند.
ربات‌ها تنها مشاهده نمی‌كنند بلكه برای نشان دادن عكس‌العمل مناسب هرآنچه می‌بینند برنامه‌ریزی می‌كنند و به سرعت در‌می‌یابند كه چگونه در فعالیت‌های مشترك شركت كنند و یا هنگامی كه طرف مقابل رفتار درست و پیش‌بینی شده‌ای را انجام نمی‌دهد آن را شناسایی كنند.
www.seemorgh.com/news
