به گزارش فارس، ویكتور تورن با درج مقاله‌ای با عنوان " طرح بمباران ماه توسط ناسا در هاله‌ای از اسرار " در نشریه آمریكایی آمریكن‌فری پرس، نوشت: ناسا قصد دارد نهم اكتبر 2009 ماه را بمباران كند. بسیاری از آمریكایی‌ها می پرسند: "مگر كشور با بدترین ركود اقتصادی پس از ركود بزرگ مواجه نیست؟ مگر ما اكنون عراق، افغانستان و پاكستان را بمباران نمی‌كنیم؟ چرا می‌خواهیم 583 میلیون دلار (یو اس ای تودی، 18 ژوئن) برای انداختن بمب روی چیزی كه حدود 383000 كیلومتر از ما فاصله دارد هزینه كنیم؟ "
نویسنده با یادآوری اینكه در 18 ژوئن، ناسا یك "مدارگرد شناسایی ماه " به فضا پرتاب كرد كه یك ماهواره مراقبت و سنجش ماه (LCROSS) را با خود حمل می‌كرد، می‌افزاید: نهایتاً، در حالیكه نقشه‌های دقیقی از سطح ماه در دست تهیه هستند، LCROSS موشك 5000 پوندی قنطروس را كه دو برابر سریعتر از گلوله تفنگ حركت می‌كند، را به سمت ماه شلیك خواهد كرد. هنگامیكه این موشك به قطب جنوب ماه اصابت كند، قدرت انفجار آن معادل یك تن تی‌ان‌تی خواهد بود. در نتیجه، دانشمندان تخمین می‌زنند كه یك ابر قارچی شكل از گرد و غبار به ارتفاع 9.5 كیلومتر تشكیل گردد. چهار دقیقه بعد، ماهواره LCROSS - مملو از حسگرها، طیف‌سنج‌های مادون قرمز، دوربین‌ها و وسایل مخابراتی - موشك را دنبال خواهد كرد تا پیش از اینكه خودش نیز با سطح ماه برخورد كند، داده‌ها را جمع‌آوری و به زمین ارسال نماید.
وی با بیان اینكه هدف نهایی این بمباران پس از ایجاد حفره‌ای به عرض 8 كیلومتر و عمق 5 متر ، تعیین این مطلب است كه آیا آب به صورت یخ در زیر پوسته ماه ذخیره شده است یا نه، این سوال را مطرح می‌كند كه آیا چنین هدفی دست‌یافتنی است.
مایكل میلستین از نشریه "پاپیولار مكانیكز " می گوید اگر ناسا محل آب را تعیین كند، پس از پیدا كردنش چه كار خواهیم كرد، به خصوص در شرایطی كه "حفره های قطبی سیاه ماه با دمایی نزدیك به 150 درجه سانتی گراد زیر صفر، هر ماه گردی را از كار خواهد انداخت. "
به نوشته این مقاله تد تویت میر ، محقق نجوم ، حتی به امكان جمع آوری داده‌ها شك دارد: در 22 ژوئن، وی در مقاله‌ای با عنوان "بمباران ماه از سوی ناسا باعث نگرانی است " نوشت: "در شرایط خلا آب كاملا ناپدید می‌شود. بنابراین این یك ایده كاملا مسخره است كه ناسا با انفجار یك بمب در خلا روی ماه بتواند آب پیدا كند. گرمای انفجار به همراه خلا هر ردی از آب را چنان به سرعت تبخیر خواهد كرد كه نمی‌توان آن را اندازه گرفت. پیش از اینكه سطح زیر پوسته ماه جهت سنجش سرد شود، همه آب‌ها تبخیر شده‌اند. "
نویسنده با طرح این پرسش كه اگر پیدا كردن آب برای كولونی‌های قمری غیر مسكونی فقط یك داستان پوششی باشد ، سعی در برملا كردن ابعاد دیگری از این ماجرا را دارد: ریچارد هوگلند، مشاور علمی سابق والتر كرونكیت، مجری اخبار CBS، و موسس وب سایت Enterprise Mission، چیزی پیشنهاد كرد كه خیلی وحشتناك‌تر است. او در كتاب خود با نام "ماموریت سیاه " عنوان می‌كند كه یك گروه مخفی در داخل ناسا 40 سال است كه روی یك برنامه فضایی سرّی كار می‌كند كه انرژی آزاد و فن‌آوری ضد جاذبه بخش‌هایی از آن هستند.
هوگلند نوشت: "اكنون كه تعدادی از كشورها وسیله نقلیه به ماه می‌فرستند، ماموریت آتی بمباران ماه كه در ماه اكتبر توسط ناسا انجام خواهد شد، می تواند تلاشی برای از بین بردن گنبدهای مصنوعی جهت پوشاندن شواهد ماموریت‌های فضایی در طول چهل سال گذشته باشد. "
به گفته نویسنده آلفرد لمبرمونت وبر از سایت "Seattle Exopolitics Examiner " نیز در مقاله‌ای در 19 ژوئن، برای حمایت از نظریه هوگلند شواهد تكان دهنده‌ای ارائه داده است: حوادثی كه او به آنها استناد می‌كند توسط منابع مختلف دیگر نیز تایید گردیده‌اند. اول، "در یك فیلم مستند تلویزیونی در سال 2006، با نام آپولو 11: داستان ناگفته، باز آلدرین برای اولین بار علنا اذعان كرد كه فضانوردان در سفر خود به ماه یوفوها را مشاهده كرده بودند، اما مجاز نبودند روی خط ارتباطی زنده با ناسا درباره این اطلااعات حرف بزنند. او اظهار كرد كه احساس می‌كرد این كار ایجاد "وحشت " خواهد كرد.
دوم، "در سال 1979، موریس چاتلاین، سرپرست سابق سیستم های مخابراتی ناسا، تایید كرد كه نیل آرمسترانگ واقعا مشاهده دو یوفو در اطراف یك حفره را گزارش كرده بود. او فاش ساخت، " این برخورد در ناسا یك چیز پیش و پاافتاده است اما تا كنون هیچ‌كس درباره‌اش حرفی نزده است. "
در ادامه این مقاله به نقل از دكتر ولادیمیر آژاژه، فیزیكدان و استاد ریاضی در دانشگاه مسكو، آمده است: "نیل آرمسترانگ به مركز كنترل ماموریت این پیام را ارسال كرد كه دو شیء بزرگ و اسرارآمیز پس از فرود نزدیك سفینه، مراقب آنها بودند. " اما این پیام هرگز به گوش مردم نرسید زیرا ناسا آن را سانسور كرد. "
پل ساترلند از "اسكای مانیا " در 19 ژوئن نوشت : "این مدارگرد حداقل یك سال به دور ماه خواهد گشت و مكان های بالقوه برای فرود فضانوردانی كه در دهه آینده به آنجا بازخواهند گشت را جستجو خواهد كرد. این ماهواره همچنین به دنبال موادی خواهد بود كه ممكن است از یك كولونی در ماه پشتیبانی كنند. "
ویكتور تورن در پایان خاطرنشان كرد: ناسا مردان و زنانی را برای زندگی در ماه می‌خواهد. اگر آنها در این فكر هستند كه ما در آنجا كولونی هایی بسازیم، چرا پذیرفتن اینكه دیگران ممكن است قبلا این كار را كرده باشند، اینقدر سخت است؟ اما انتظار نداشته باشید كه ناسا دستش را رو كرده و مقاصد واقعی خود را فاش كند. همانطور كه هوگلند در پشت جلد كتاب خود نوشته است، "عده كمی از این موضوع مطلع هستند كه برادری‌های سرّی بی سر و صدا بر ناسا سلطه می‌افكنند، و سیاست‌ها بیش از آنكه با علوم منطقی - كه این سازمان در 50 سال گذشته ترویج كرده است - همسو باشند با مذاهب باستانی و مكاتب پنهانی همسویی دارند. "
نویسنده با یادآوری اینكه در 18 ژوئن، ناسا یك "مدارگرد شناسایی ماه " به فضا پرتاب كرد كه یك ماهواره مراقبت و سنجش ماه (LCROSS) را با خود حمل می‌كرد، می‌افزاید: نهایتاً، در حالیكه نقشه‌های دقیقی از سطح ماه در دست تهیه هستند، LCROSS موشك 5000 پوندی قنطروس را كه دو برابر سریعتر از گلوله تفنگ حركت می‌كند، را به سمت ماه شلیك خواهد كرد. هنگامیكه این موشك به قطب جنوب ماه اصابت كند، قدرت انفجار آن معادل یك تن تی‌ان‌تی خواهد بود. در نتیجه، دانشمندان تخمین می‌زنند كه یك ابر قارچی شكل از گرد و غبار به ارتفاع 9.5 كیلومتر تشكیل گردد. چهار دقیقه بعد، ماهواره LCROSS - مملو از حسگرها، طیف‌سنج‌های مادون قرمز، دوربین‌ها و وسایل مخابراتی - موشك را دنبال خواهد كرد تا پیش از اینكه خودش نیز با سطح ماه برخورد كند، داده‌ها را جمع‌آوری و به زمین ارسال نماید.
وی با بیان اینكه هدف نهایی این بمباران پس از ایجاد حفره‌ای به عرض 8 كیلومتر و عمق 5 متر ، تعیین این مطلب است كه آیا آب به صورت یخ در زیر پوسته ماه ذخیره شده است یا نه، این سوال را مطرح می‌كند كه آیا چنین هدفی دست‌یافتنی است.
مایكل میلستین از نشریه "پاپیولار مكانیكز " می گوید اگر ناسا محل آب را تعیین كند، پس از پیدا كردنش چه كار خواهیم كرد، به خصوص در شرایطی كه "حفره های قطبی سیاه ماه با دمایی نزدیك به 150 درجه سانتی گراد زیر صفر، هر ماه گردی را از كار خواهد انداخت. "
به نوشته این مقاله تد تویت میر ، محقق نجوم ، حتی به امكان جمع آوری داده‌ها شك دارد: در 22 ژوئن، وی در مقاله‌ای با عنوان "بمباران ماه از سوی ناسا باعث نگرانی است " نوشت: "در شرایط خلا آب كاملا ناپدید می‌شود. بنابراین این یك ایده كاملا مسخره است كه ناسا با انفجار یك بمب در خلا روی ماه بتواند آب پیدا كند. گرمای انفجار به همراه خلا هر ردی از آب را چنان به سرعت تبخیر خواهد كرد كه نمی‌توان آن را اندازه گرفت. پیش از اینكه سطح زیر پوسته ماه جهت سنجش سرد شود، همه آب‌ها تبخیر شده‌اند. "
نویسنده با طرح این پرسش كه اگر پیدا كردن آب برای كولونی‌های قمری غیر مسكونی فقط یك داستان پوششی باشد ، سعی در برملا كردن ابعاد دیگری از این ماجرا را دارد: ریچارد هوگلند، مشاور علمی سابق والتر كرونكیت، مجری اخبار CBS، و موسس وب سایت Enterprise Mission، چیزی پیشنهاد كرد كه خیلی وحشتناك‌تر است. او در كتاب خود با نام "ماموریت سیاه " عنوان می‌كند كه یك گروه مخفی در داخل ناسا 40 سال است كه روی یك برنامه فضایی سرّی كار می‌كند كه انرژی آزاد و فن‌آوری ضد جاذبه بخش‌هایی از آن هستند.
هوگلند نوشت: "اكنون كه تعدادی از كشورها وسیله نقلیه به ماه می‌فرستند، ماموریت آتی بمباران ماه كه در ماه اكتبر توسط ناسا انجام خواهد شد، می تواند تلاشی برای از بین بردن گنبدهای مصنوعی جهت پوشاندن شواهد ماموریت‌های فضایی در طول چهل سال گذشته باشد. "
به گفته نویسنده آلفرد لمبرمونت وبر از سایت "Seattle Exopolitics Examiner " نیز در مقاله‌ای در 19 ژوئن، برای حمایت از نظریه هوگلند شواهد تكان دهنده‌ای ارائه داده است: حوادثی كه او به آنها استناد می‌كند توسط منابع مختلف دیگر نیز تایید گردیده‌اند. اول، "در یك فیلم مستند تلویزیونی در سال 2006، با نام آپولو 11: داستان ناگفته، باز آلدرین برای اولین بار علنا اذعان كرد كه فضانوردان در سفر خود به ماه یوفوها را مشاهده كرده بودند، اما مجاز نبودند روی خط ارتباطی زنده با ناسا درباره این اطلااعات حرف بزنند. او اظهار كرد كه احساس می‌كرد این كار ایجاد "وحشت " خواهد كرد.
دوم، "در سال 1979، موریس چاتلاین، سرپرست سابق سیستم های مخابراتی ناسا، تایید كرد كه نیل آرمسترانگ واقعا مشاهده دو یوفو در اطراف یك حفره را گزارش كرده بود. او فاش ساخت، " این برخورد در ناسا یك چیز پیش و پاافتاده است اما تا كنون هیچ‌كس درباره‌اش حرفی نزده است. "
در ادامه این مقاله به نقل از دكتر ولادیمیر آژاژه، فیزیكدان و استاد ریاضی در دانشگاه مسكو، آمده است: "نیل آرمسترانگ به مركز كنترل ماموریت این پیام را ارسال كرد كه دو شیء بزرگ و اسرارآمیز پس از فرود نزدیك سفینه، مراقب آنها بودند. " اما این پیام هرگز به گوش مردم نرسید زیرا ناسا آن را سانسور كرد. "
پل ساترلند از "اسكای مانیا " در 19 ژوئن نوشت : "این مدارگرد حداقل یك سال به دور ماه خواهد گشت و مكان های بالقوه برای فرود فضانوردانی كه در دهه آینده به آنجا بازخواهند گشت را جستجو خواهد كرد. این ماهواره همچنین به دنبال موادی خواهد بود كه ممكن است از یك كولونی در ماه پشتیبانی كنند. "
ویكتور تورن در پایان خاطرنشان كرد: ناسا مردان و زنانی را برای زندگی در ماه می‌خواهد. اگر آنها در این فكر هستند كه ما در آنجا كولونی هایی بسازیم، چرا پذیرفتن اینكه دیگران ممكن است قبلا این كار را كرده باشند، اینقدر سخت است؟ اما انتظار نداشته باشید كه ناسا دستش را رو كرده و مقاصد واقعی خود را فاش كند. همانطور كه هوگلند در پشت جلد كتاب خود نوشته است، "عده كمی از این موضوع مطلع هستند كه برادری‌های سرّی بی سر و صدا بر ناسا سلطه می‌افكنند، و سیاست‌ها بیش از آنكه با علوم منطقی - كه این سازمان در 50 سال گذشته ترویج كرده است - همسو باشند با مذاهب باستانی و مكاتب پنهانی همسویی دارند. "
گردآوری:گروه خبر سيمرغ
www.seemorgh.com/news
منبع:farsnews.com
