به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) خوزستان، دكتر جفری زیگمان و گروه محققان او در دانشگاه پزشكی شهر دالاس در ایالات تگزاس آمریكا، گروهی از موشهای آزمایشگاهی را به مدت 10 روز گرسنه نگه داشتند و در این مدت مشاهده كردند كه ترشح هورمون گرسنگی موسوم به «گرلین» در آنها تا چهار برابر افزایش یافت.
به گفته این محققان، این افزایش ترشح هورمون «گرلین» موجب شادی و سرحالی بیشتر در موشهای گرسنه شد و در مقایسه با موشهایی كه غذا دریافت میكردند علایم افسردگی كمتری داشتند.
«گرلین» هورمونی است كه سیگنالهای مربوط به حس گرسنگی را از معده راهی مغز میكند. همچنین یكی از راههای كم كردن وزن مختل كردن واكنشهای بدن به «گرلین» است. با این همه، برپایه نتایج به دست آمده كم كردن وزن به این شیوه عوارض جانبی ناخواستهای از قبیل افسردگی و كج خلقی را به همراه دارد.
همچنین دانشمندان در خلال آزمایشها موشهایی را مورد بررسی قرار دادند كه به لحاظ ژنتیكی پاسخهای مناسبی به هورمون «گرلین» میدادند.
به این دسته از موشها نیز گرسنگی داده شد اما در آنها خاصیت ضد افسردگی دیده نشد. این موشها در حالت تنش و استرس نیز كه ترشح هورمون «گرلین» افزایش مییابد، رفتاری همانند موشهای معمولی نداشتند.
یافتهها نشان میدهد كه استرس شدید میزان «گرلین» را بالا میرود و در نتیجه مقدار اضطراب و افسردگی در فرد كاهش مییابد.
محققان معتقدند با این یافتهها میتوان به شیوهای دست یافت كه به كمك آن غذای بیشتری خورد و اضافه وزن نداشت. همچنین به یاری این پژوهش میتوان داروهایی هورمونی ساخت كه برای درمان بیماران مبتلا به اختلال غذایی و بیاشتهایی مفید است.
به گفته دكتر زیگمان، یافتههای این پژوهش نشان میدهد كه گرسنگی در خلال یك فرآیند تكمیلی، تمایل به بقا و یافتن غذا را در موجودات زنده افزایش میدهد.