زندگی پرحاشیه ستاره اسکیت زنان جهان
«من تونیا هستم» فیلم آمریکایی محصول سال ۲۰۱۷ است در ژانر کمدی سیاه و به کارگردانی کریگ گیلسبی و به نویسندگی استوین راجرز. این فیلم زندگینامه اسکیتباز مشهور تونیا هاردینگ را به تصویر میکشد و همچنین قضیه ارتباط او با حمله به رقیبش نانسی کریگان در سال ۱۹۹۴ را هم باز میکند. گفته میشود که این فیلم بر اساس مصاحبههای ضد و نقیض و بعضاً واقعی هاردینگ و همسر سابقش جف گیلولی ساخته شده که چندان قابل استناد نیست. در این فیلم مارگو رابی بازیگر محبوب هالیوودی (که یکی از تهیه کنندگان فیلم هم است) در نقش هاردینگ ایفای نقش میکند، سباستین استن در نقش گیلولی و آلیسون جنی در نقش مادر هاردینگ، لاوونا گلدن بازی میکنند. هاردینگ در این فیلم بیشتر نقش قربانی را دارد و تاثیری که در ارتکاب جرم و نقدهایی که به او شده بود هم به تصویر کشیده میشود.
«من تونیا هستم» در جشنواره بینالمللی تورنتو در هشتم سپتامبر ۲۰۱۷ به نمایش درآمد و با بودجه ۱۱ میلیون دلاری در سرتاسر جهان فروش ۵۳.۹ میلیون دلاری داشت. منتقدان نظرات مثبتی در مورد فیلم داشتند و به خصوص بازی رابی و جنی را تحسین میکردند. در نودمین دوره جوایز آکادمی، جنی برنده جایزه بازیگر نقش مکمل زن شد و همچنین این فیلم در بخشهای بهترین بازیگر زن و بهترین ادیت هم نامزد شد. در هفتاد و پنجمین دوره جوایز گلدن گلوب هم در سه بخش نامزد شد که جنی باز هم جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن را بهدست آورد.
تونیا هاردینگ کیست؟
تونیا ماکسن پرایس (معروف به هاردینگ) اسکیتباز سابق آمریکایی و بوکسور بازنشسته است که در ۱۲ نوامبر سال ۱۹۷۰ در پورتلند، اورگان به دنیا آمد. مادرش لاوونا گلدن و پدرش آلبرت هاردینگ بودند. تونیا در پورتلند شرقی بزرگ شد و اسکیت روی یخ را از ۳ سالگی زیر نظر مربیاش دایان رالینسون شروع کرد. در سالهای جوانی شکار و مکانیکی را از پدرش یاد گرفت. پدرش به مشاغل عجیب و غریب زیادی مشغول بود از جمله مدیریت آپارتمانها، رانندگی کامیون و کار در مغازه تجهیزات ماهیگیری. با این حال به دلیل ضعف در سلامتی کم کار بود. لاوونا برای تامین مخارج خانواده به پیشخدمتی مشغول بود و به دلیل اینکه توانایی خرید لباسهای اسکیت دخترش را نداشت خودش آنها را میدوخت. والدین هاردینگ بعد از ۱۹ سال زندگی مشترک و در حالی که تونیا ۱۶ ساله بود در سال ۱۹۸۷ از هم جدا شدند. تونیا در نهایت دبیرستان را رها کرد تا تمام وقتش را وقف ورزش کند. او بین سالهای ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۹ همیشه در صفوف قهرمانی اسکیت روی یخ در آمریکا قرار داشت و در سال ۱۹۸۹ برنده رقابت اسکیت آمریکا شد. تونیا قهرمان سالهای ۱۹۹۱ و ۱۹۹۴ بود ولی قهرمانی ۱۹۹۴ و مدال نقره جهانی در سال ۱۹۹۱ از او گرفته شد. هاردینگ دو بار قهرمان المپیک و دو بار قهرمان اسکیت روی یخ آمریکا شد.
هاردینگ در ژانویه ۱۹۹۴ درگیر نزاعی شد که همسر سابقش جف گیلولی در حمله به رقیبش نانسی کریگان ترتیب داد. هر دو اسکیتباز در المپیک زمستانی ۱۹۹۴ شرکت کردند و کریگان مدال نقره گرفت و هاردینگ در جایگاه هشتم ایستاد. در شانزدهم مارس ۱۹۹۴ هاردینگ دادخواستی را پذیرفت که در آن به جرم توطئه برای جلوگیری از پیگرد قانونی مقصر شناخته میشد. ۳۰ ژوئن ۱۹۹۴ در نتیجه مشارکت وی در حمله به کریگان، انجمن اسکیت روی یخ ایالات متحده او را به صورت مادامالعمر محروم کرد.
تونیا هاردینگ اسکیتباز حرفهای
هاردینگ در طول دوران جوانیاش در رشته اسکیت روی یخ زیر نظر مربیاش دایان رالینسون کار میکرد. اواسط دهه ۱۹۸۰ شروع به بالا رفتن از نردبان ترقی کرد. در قهرمانی اسکیت روی یخ ۱۹۸۶ آمریکا ششم شد و در سالهای ۱۹۸۷ و ۱۹۸۸ در جایگاه پنجم ایستاد و در سال ۱۹۸۹ مقام سوم این رقابتها را بهدست آورد. پس از رقابت در سری مسابقات قهرمانی ملی در فوریه ۱۹۸۹ تمرین با مربی جدیدش دادی تیچمن را آغاز کرد. پس از آن در اکتبر ۱۹۸۹ در رقابتهای اسکیت آمریکا قهرمان شد و نامش به عنوان یکی از قدرتمندترین اسکیتبازان آمریکا در رقابتهای قهرمانی ۱۹۹۰ برده میشد.
شگفتیسازیهای هاردینگ در سال ۱۹۹۱ رخ داد یعنی زمانیکه در قهرمانی ایالات متحده اولین اکسل سهگانه خود را انجام داد و تبدیل به اولین زن آمریکایی شد که این پرش را انجام میدهد. در همان سال عنوان قهرمانی بازی انفرادی زنان را بهدست آورد. هفت نفر از ۹ داور به او رتبه اول را دادند و او برنده کل رقابت شد. در رقابتهای قهرمانی جهان در ماه مارس ۱۹۹۱ او مجدداً اکسل سهگانه را انجام داد و رتبه دوم را از آن خود کرد و قبل از کریستی یاماگوچی و بعد از نانسی کریگان ایستاد.
با وجود تمام رکوردشکنیهایش دیگر نتوانست بعد از ۱۹۹۱ اکسل سهگانه را کامل کند و نتایجش رو به کاهش رفت. او هنوز با تیچمن تمرین میکرد و در رقابتهای قهرمانی اسکیت روی یخ آمریکا در ژانویه ۱۹۹۲ با وجود پیچ خوردن مچ پایش در تمرینها سوم شد. و همچنین در المپیک زمستانی فوریه ۱۹۹۲ هم در جایگاه چهارم ایستاد. در ماه مارس ۱۹۹۲ هاردینگ تیچمن را اخراج کرد و به سمت مربی سابقش دایان رالینسون برگشت. در مارس ۱۹۹۲ در رقابتهای جهانی ششم شد. در فصل ۱۹۹۳ در رقابتهای قهرمانی ایالات متحده عملکرد ضعیفی از خود نشان داد و نتوانست شایستگی حضور در رقابتهای جهانی را بهدست آورد.
هاردینگ در ژانویه ۱۹۹۴ عنوان قهرمانی ایالات متحده را بهدست آورد اما بعدا این عنوان از او گرفته شد. فدراسیون اسکیت روی یخ آمریکا پس از تحقیق در مورد حمله او به نانسی کریگان تصمیم گرفت تا هاردینگ را محروم کند.
ماجرای حمله به نانسی کریگان
ششم ژانویه ۱۹۹۴ یک روز قبل از مسابقات انفرادی اسکیت روی یخ بانوان، نانسی کریگان پس از جلسه تمرینیاش در راهرو مورد حمله قرار گرفت. عواقب این حمله بلافاصله توسط دوربینها ضبط شد. نام ضاربشان استانت بود که ضربه شدیدی به زانوی راست نانسی وارد کرد و در چهاردهم ژانویه خود را تسلیم کرد. استانت و عمویش دریک اسمیت برای این حمله توسط همسر سابق هاردینگ یعنی جف گیلولی استخدام شده بودند.
حمله باید آنقدر شدید میبود که نانسی نتواند در رقابتها شرکت کند. پایش نشکست اما به شدت ضربه دید و او مجبور به کنارهگیری از رقابتها شد. در هشتم ژانویه هاردینگ عنوان قهرمانی ایالات متحده را بهدست آورد. او و کریگان هردو برای رقابتهای المپیک ۱۹۹۴ انتخاب شدند.
از اعتراف هاردینگ تا محرومیت همیشگی
در هجدهم ژانویه ۱۹۹۴ هاردینگ به همراه وکیلش مورد بازجویی FBI قرار گرفت. حدود ۱۰ ساعت این گفتوگو طول کشید. وکیلش بیانیهای را که در آن هاردینگ جدایی از همسرش را اعلام میکرد خواند: «من همچنان معتقدم که جف بیتقصیر است و برایش بهترینها را میخواهم.»
اما روزنامهها این ادعاها را رد میکردند و معتقد بودند هاردینگ دروغ میگوید. هاردینگ در آخرین متن اظهار داشت: «امیدوارم همه درک کنند. من میدانستم جف درگیر این قضیه بوده است. متاسفم.» هاردینگ میگفت که هیچ کار بدی انجام نداده است و بیتقصیر است. گیلولی اما ادعا میکرد که هاردینگ در این کار به او کمک کرده است. دوست صمیمی هاردینگ، استفانی کوئینترو که هاردینگ با او زندگی میکرد به خبرنگاران گفت که تونیا شوکه شده و شدیداً از این ادعاها ضربه روحی دیده است. هاردینگ سپس در کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرد که از اتفاقی که برای نانسی افتاده واقعاً متاسف است و احترام زیادی برای نانسی قائل است.
او همچنین ادعا کرد که از جریان حمله به نانسی هیچ اطلاعی نداشت اما مسئولیت عدم گزارش سریع این اتفاق را پس از اینکه از مسابقه به خانه برگشته بود و در جریانش قرار گرفته بود را به عهده گرفت و گفت که عدم گزارش سریع این اتفاقات از سوی من جرم نیست. جف گیلولی مجرم شناخته شد و محکوم به عذرخواهی علنی از نانسی کریگان و دو سال حبس شد.
هفدهم فوریه ۱۹۹۴ نانسی کریگان و هاردینگ در جلسه تمرینی با هم بر روی یخ تمرین کردند و تقریباً ۴۰۰ خبرنگار هم آنجا بودند تا این تمرین را ثبت کنند. در بیست و پنجم فوریه هاردینگ در رقابتهای المپیک هشتم شد و نانسی کریگان که بهبود پیدا کرده بود مدال نقره گرفت و قبل از قهرمان رقابتها یعنی اوکسانا بایول اوکراینی ایستاد.
در شانزدهم مارس ۱۹۹۴ هاردینگ به توطئه برای جلوگیری از پیگرد قانونی همسر سابقش اعتراف کرد و در نهایت از تمام رقابتهای اسکیت روی یخ محروم شد.
اوایل دهه ۲۰۰۰ هاردینگ به عنوان بوکسور حرفهای رقابت میکرد و زندگیاش سوژه بسیاری از فیلمها، مستندها، کتابها و مطالعات دانشگاهی شد. در سال ۲۰۱۴ دو مستند تلویزیونی در مورد زندگی هاردینگ و حرفه اسکیت روی یخ تولید شد که به فاصله دو ماه از یکدیگر پخش شدند. این مستندها الهام بخش استیون راجرز بودند تا فیلم «من تونیا هستم» را در سال ۲۰۱۷ بنویسد.
گردآوری:گروه ورزش سیمرغ
seemorgh.com/sport
منبع: خبرورزشی