برانکو؛ بنجامین باتن فوتبال ایران!!
هرچه می‌گذرد برانکو جسورتر می‌شود. انگار این برانکو، آن مربی محتاطی نیست که روزی سرمربی تیم ملی ایران بود

به افتخار برانکو که با جسارت عمل می کند

خوشحال ترین فوتبال دوستان امروز ایران، همان هایی هستند که در فروردین 1394 با دیده شک و تردید به آینده برانکو در پرسپولیس نگاه می کردند. روزی که او سرمربی پرسپولیس شد، تصویری از برانکو در ذهن ها مانده بود که خیلی ها این مربی را گزینه ایده آلی برای سرخپوشان تهرانی نمی دانستند.

آنچه از آخرین روزهای حضور برانکو در فوتبال ایران در ذهن مانده بود، تصویری مات از تیمی بود که می گفتند همه کاره اش علی دایی است و خود برانکو اختیاری در آن ندارد. چیزی که خیلی سریع از جلوی چشم همه می گذشت، آن لگدی بود که علی کریمی در جام جهانی به ساک ورزشی زد و برانکو صورتش را برگرداند که مثلا آن صحنه را ندیده است.

از بعد فنی هم بردهای یک بر صفر، بازی های بدون هیجان و تعویض های تکراری نیمه دوم به یاد مانده بود، تعویضی که اصولا اواسط نیمه دوم انجام می شد و سید محمد علوی یک پای آن بود.

مجموع همه این ذهنیات و تصورات، این طور بود که خوش بین ترین هواداران پرسپولیس نهایتا می گفتند اشکال ندارد، از حمید درخشان که بهتر است!


آن موقع کسی از برانکو انتظار نداشت که پرسپولیس را به فینال لیگ قهرمانان آسیا برساند و نامش را دوباره در فوتبال آسیا سربلند کند. اما مرد کروات آن قدر آهسته و غیر محسوس پرسپولیس را به فینال لیگ قهرمانان آسیا رساند که دیگر کسی یادش نمانده برانکو در زمان حضور در تیم ملی چقدر مربی محتاطی بود.

آن روزها که برانکو روی نیمکت تیم ملی می نشست، اگر می گفتی 12 سال بعد همین برانکو یکی از نمادهای مبارزه با بازیکن سالاری در فوتبال ایران می شود و بازیکن فیکس تیم ملی را در یک تیم باشگاهی روی نیمکت می نشاند، شاید کسی باور نمی کرد. اما برانکویی که در تیم ملی همه جوره با بازیکنان راه می آمد، در تیم باشگاهی شخصیتی متفاوت از خود نشان داد.

برانکو 64 ساله، بسیار جسورتر و شجاع تر از برانکویی است که 52 سال سن داشت. جوان تر که بود، انگار جرات کمتری برای مقابله با بازیکنان تیمش داشت و در زمین هم تیمش را محتاط تر آرایش می کرد. اما حالا او کاملا متفاوت است. نه از بازیکنی می ترسد، نه از بازی دادن به جوان ها هراسی دارد و نه دوست دارد تیمش با یک بازی خسته کننده، فقط یک هیچ ببرد.

برانکو البته بارها در این رابطه توضیح داده و استدلالش را گفته، اما باید اعتراف کرد که انگار او دارد «بنجامین باتن» وار، هرچه سنش بالاتر می رود، جوان تر می شود.



گردآوری:گروه ورزش سیمرغ
seemorgh.com/sport
منبع:  khabaronline.ir