برای رونالدو لذتی که در انتقام هست در بخشش نیست!
خیلی وقت ها برایمان پیش آمده که از دست کسی حسابی عصبانی می‌شویم و چشم هایمان را برایش تنگ می‌کنیم و دندان هایمان را به هم می‌ساییم و صاف در چشم هایش زل می‌زنیم و می‌گوییم :" حسابت را می‌رسم! "
اما بعدش چی؟ بیشتر وقت ها دیگر حتی به آن فرد فکر هم نمی‌کنیم و یا فقط یاد حرف‌ها و کارهایش می‌افتیم و بیشتر حرص می‌خوریم و دوباره فراموشش می‌کنیم. آدم معمولی‌ها همین‌اند، خیلی زود آتش درونشان فروکش می‌کند و خیلی چیزها یادشان می‌رود و دچار روزمرگی می‌شوند. جراحت های آدم معمولی‌ها زود خوب می‌شود...
اما داستان قهرمان ها فرق می‌کند. زخم هایی که قهرمان ها می‌خورند همیشه تازه است. گاهی خودشان به عمد رویش نمک می‌پاشند تا فراموششان نشود باید حتما مسبب زخم هایشان را مجازات کنند. از دردی که می‌کشند لذت می‌برد و اجازه می‌دهند آتش خشم درونشان روشن بماند. آن ها هرگز کاری را نیمه تمام رها نمی‌کنند...
با اینکه یک هفته از زخمی که سیمئونه با برد دور از انتظار و رفتار های تحقیر آمیزش بر پیکر یووه و رونالدو زد گذشته بود اما کریستیانو نگذاشت سر زخم هایش ببندد. او قول داده بود. قول داده بود آرام نگیرد تا زمانی که زمان انتقام سر برسد...
کریستیانو در بازی برگشت با هت تریکش و البته تلافی شادی تحقیر آمیز و زشت سیمئونه به همه ثابت کرد گاهی لذتی که در انتقام هست در بخشش نیست!
گردآوری:گروه ورزش سیمرغ
seemorgh.com/sport
منبع: خبرورزشی