فریدون جیرانی اظهار تأسف كرد از این‌كه سینمای ایران یكی از بهترین بازیگرهای خود را از دست داد.
این كارگردان سینمای ایران كه «سالاد فصل»اش، سیمرغ بلورین بهترین بازیگری را برای شكیبایی به همراه آورده است، در پی درگذشت این هنرمند ،در جملات كوتاهی گفت: هیچ حرفی نمی‌توان زد؛ واقعا حیف شد.
سینمای ایران بازیگر باشخصیت، خوب و توانایی را از دست داد كه جایگزین كردن آن غیرممكن است.
دین بزرگی بر فرهنگ این ملت دارد
بیژن بیرنگ گفت: خسرو شكیبایی یكی از موفق‌ترین، قوی‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین بازیگرانی بود كه در عمرم دیدم.
كارگردان سریال «خانه سبز» و «سرزمین سبز» كه از حضورهای ماندگار خسرو شكیبایی در عرصه‌ی تلویزیون است، یادآور شد: هیچ‌گاه یادم نمی‌رود وقتی برای بازی در سریال «خانه سبز» از ایشان دعوت كردم، خسرو شكیبایی در اوج موفقیت بود؛ اما ساخت سریال «خانه سبز» و در پی آن «سرزمین سبز» دو سال همكاری در شرایط دوستانه را برای ما رقم زد.
او همكاری با این هنرمند را برای خود افتخار دانست و افزود: حضور خسرو شكیبایی در یك فیلم یا سریال، بیش از من برای بازیگرانی كه مقابل ایشان قرار می‌گرفتند، افتخار بود؛ چراكه یكی از خصوصیات خوب ایشان این بود كه اعتقاد داشتند اگر بازیگر نقش مقابلش به خوبی ایفای نقش كند، او هم می‌تواند به خوبی بازی كند؛ از این رو همواره به بازیگر نقش مقابل خود یاری می‌داد تا نقشش را به خوبی ایفا كند.
بیژن بیرنگ متذكر شد: او از جمله هنرمندانی بود كه راه سختی را برای رسیدن به موفقیت طی كرد و سرانجام به موفقیت‌های دست یافت كه حقش بود و شاید هم بیشتر از این‌ها حق داشت.
این كارگردان با اشاره به مشكلات مالی هنرمندان در زمان حیات و از جمله این هنرمند، به طرح این پرسش پرداخت كه مگر ما چند بازیگر همانند خسرو شكیبایی داریم؟! آیا تعداد آنان به انگشتهای دست می‌رسد؟!
وی سپس ادامه داد: این در حالی است كه ماحصل مالی و هنری ایشان به هیچ وجه با هم قابل مقایسه نیست. خسرو شكیبایی شاید پس از حضور در تلویزیون بود كه تازه موفق شد خانه‌ای صد متری آنهم با تخفیف‌های بسیار، به دلیل معروفیتی كه كسب كرده بود تهیه كند؛ در غیر اینصورت پیش از آن او و خانواده‌اش در گوشه‌ای از تهران زندگی می‌كردند و خسرو شكیبایی هر گاه كه می‌خواست خود را سر صحنه برساند، با مشكل مواجه بود.
وی ادامه داد: خسرو شكیبایی امروز حتما دین بزرگی بر مردم و فرهنگ و اندیشه‌های این ملت دارد. خوب است جامعه و مسوولان در قبال خدمات ایشان احساس مسئولیت كنند؛ چرا كه امروز مسوولیت خانواده و زندگی آنان بر گردن همه‌ی ما است.
در «پیوند»، پلان خود را بازی كرد
سعید عالم‌زاده گفت: خسرو شكیبایی به واقع انسان شریفی بود و من شیفته‌ی اخلاق این هنرمند بودم.
این كارگردان سینما و تلویزیون كه تله‌فیلم «پیوند» به كارگردانی او، آخرین ایفای نقش زنده‌یاد خسرو شكیبایی در یك فیلم محسوب می‌شود، در پی درگذشت این هنرمند به ایسنا گفت: «پیوند» اولین و آخرین همكاری من با خسرو شكیبایی بود و پس از همكاری در این فیلم تلویزیونی، افسوس خوردم كه چرا پیش از این، با ایشان همكاری نداشتم.
وی ادامه داد: خسرو شكیبایی علاوه بر این‌كه بازیگر بسیار توانایی بود، یك انسان شریف هم بود. من شیفته‌ی اخلاق او شدم و پس از همكاری در تله‌فیلم «پیوند»، دلم می‌خواست هر چه سریع‌تر مجددا با او همكاری كنم.
عالم‌زاده همچنین گفت: وقتی می‌خواستم از شكیبایی برای بازی در تله‌فیلم «پیوند» دعوت كنم، یك‌سری از افراد به من گفتند كه به دلیل سن او، تایم كاری كمی را در اختیار خواهی داشت؛ اما پس از كار با خسرو شكیبایی متوجه شدم كه به هیچ وجه این‌گونه نیست.
كارگردان تله‌فیلم «پیوند» با یادآوری خاطره‌ی همكاری با این هنرمند، ادامه داد: هنگام تصویربرداری برخی صحنه‌های فیلم، یك روز كه در بیمارستان شریعتی كار داشتیم، خسرو شكیبایی از ساعت 8 صبح در صحنه حاضر بود و اولین پلانی كه موفق به گرفتن آن شدیم، ساعت 4 بعدازظهر بود. او آن روز تا 2 نصف شب پا به پای ما آمد و به تمام اعضای گروه نیز روحیه داد.
عالم‌زاده درباره‌ی آخرین نقشی كه خسرو شكیبایی در آن ایفای نقش كرده است، گفت: طی صحبتی كه با خسرو شكیبایی داشتیم، به این نتیجه رسیدیم كه شخصیت او در فیلم «پیوند» باید انسانی واله و شیفته باشد. اشعاری كه او در سكانس خانه‌ی این فیلم انتخاب كرد و خواند، به هیچ وجه در فیلم‌نامه نوشته نشده بود؛ اما زنده‌یاد شكیبایی به حدی با صدای گرم و شیرینش این اشعار را زیبا خواند كه این تصاویر هفت‌دقیقه‌یی را تنها پلان بندی كردیم و هیچ بخشی از آن حذف نشد. به اعتقاد من، این پلان، پلان خود خسرو شكیبایی بود.
نقش‌ها را زندگی می‌كرد
مسعود رسام گفت: طی سالیان ساخت سریال‌های «سرزمین سبز» و «خانه سبز» با زنده‌یاد خسرو شكیبایی زندگی كردم و خیلی ویژگی‌ها از او یاد گرفتم.
این كارگردان سینما و تلویزیون در پی درگذشت خسرو شكیبایی در گفت‌وگویی با خبرنگار سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، خاطرنشان كرد: طی سه سال همكاری با زنده‌یاد خسرو شكیبایی در وهله نخست، بازیگری و در وهله دوم، فروتن، مهربانی و مردم‌دوستی را از او یاد گرفتم.
او با اظهار تاسف از جای خالی شكیبایی از این پس در عرصه‌ی هنر گفت: می‌گویند هركه را می‌خواهی بشناسی در سفر بشناس.
ما در سریال «سرزمین سبز» مجبور شدیم به شهرهای آبادان، خرمشهر و حتی چابهار سفر كنیم و تمامی ارزش‌هایی كه در بالا از آن‌ها یادكردم در طول همین سفرها از او یادگرفتم.
مسعود رسام درباره شیوه‌ی بازی زنده‌یاد خسرو شكیبایی در فیلم‌ها و سریال‌ها خاطرنشان كرد: او نقش‌ها را بازی نمی‌كرد، بلكه آن‌ها را زندگی می‌كرد. خسرو شكیبایی، مثل یك كودك ابتدا قصه را باور می‌كرد، و پس از این كه باورش می‌شد درآن فضا و مكان است، جملات و كلمات را بیان می‌كرد. هیچ نقشی برای او بازی نبود و همان‌طور كه خودش اعتقاد داشت تمامی نقش‌ها را زندگی می‌كرد.
این كارگردان تلویزیون درباره‌ی حضور خسرو شكیبایی در تلویزیون پس از رسیدن به شهرت یادآور شد: او خودش بازی در تلویزیون را دوست داشت و ارتباط انبوه را می‌پسندید. روزی كه می‌خواستیم او را برای بازی به خانه سبز دعوت كنیم، فكر نمی‌كردیم قبول كند، اما زنده‌یاد خسرو شكیبایی یك ساعت پس از تلفن ما به دفتر آمد، قراردادش را امضاء كرد و گفت: دلم می‌خواهد با شما كار كنم.
جایش در سینمای ایران خالی خواهد ماند
جمشید مشایخی گفت: جای خسرو شكیبایی همچون پرویز فنی‌زاده در سینمای ایران خالی خواهد ماند.
این بازیگر پیشكسوت سینمای ایران در گفت‌وگویی با ایسنا، درحالی كه به شدت از خبر درگذشت خسرو شكیبایی متاثر بود با اشاره به روزهای آشنایی‌اش با این هنرمند، گفت: در سالهای قبل از انقلاب محمود استاد محمد سریالی را به نام «خلیل ده مرده» كارگردانی می‌كرد كه بنده به همراه زنده‌یاد اكبر مشكین از بازیگران آن بودیم و خسرو هم نقش آدم چرب زبانی را در این سریال داشت كه موتوری را می‌دزدید و به قدری زیبا و شیرین بازی كرد كه شیفته‌اش شدم.
او ادامه داد: خسرو شكیبایی در تئاتر و سینمای ایران آنقدر درخشید كه ستاره شد.
او با یادآوری همكاری‌اش در سریال «بوی گل‌های وحشی» با زنده‌یاد شكیبایی گفت: با اصرار او، بنده در این مجموعه حضور پیدا كردم.
او بسیار هنرمند پاك و شریف و دوست داشتنی بود كه تسلط زیادی روی كارش داشت و قطعاً فقدان او بسیار سخت خواهد بود.
مشایخی درگذشت این هنرمند را به خانواده‌اش و همه هنردوستان تسلیت گفت.
آدم را به‌یاد چیزهای خوب می‌انداخت
حمید فرخ‌نژاد گفت: حضور خسرو شكیبایی آدم را به یاد چیزهای خوب می‌انداخت.
این بازیگر سینما هم گفت: خبر مرگ شكیبایی را كه شنیدم، شوكه شدم. یك چیزهایی و یك كسانی آدم را به یاد گذشته‌های خوب می‌اندازند و اسم آن‌ها مساوی است با یك حس خیلی خوب؛ مثل حس روزهای ابری خوب، كه شكیبایی هم این‌طور بود.
او در ادامه تأكید كرد: خیلی حیف شد كه شكیبایی رفت. همه چیز می‌آید و همه چیز می‌رود؛ ولی حیف شد. بنویسید حیف شد!
نبودنش برای جامعه‌ی هنری ضایعه‌ی بزرگی است
مهدی صباغ‌زاده كه كارگردانی فیلم‌های «صبحانه‌ای برای دو نفر» و «جست‌وجو در جزیره» با بازی خسرو شكیبایی را بر عهده داشته است، گفت: خسرو شكیبایی هنرمندی بسیار عزیز و دوست‌داشتنی برای همه‌ی ما بود.
این كارگردان سینما در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، خاطرنشان كرد: ارتباطم با خسرو بسیار نزدیك بود و از سالهای دور با او همكاری داشتم؛ در این مدت، لحظات بسیار خوبی با هم داشتیم و به واقع، فوت او برای جامعه هنری ایران ضایعه‌ی بزرگی است.
او با یادآوری خاطرات همكاری با خسرو شكیبایی كه به اواخر دهه‌ی 60 و اوایل دهه‌ی 70 برمی‌گردد، گفت: در طی ماه‌های ساخت فیلم «جست‌وجو در جزیره»، شب‌ها و روزهای بسیار خوبی را با هم داشتیم. امیدوارم خدا به تمام فیلمسازانی كه با وی همكاری داشتند، صبر دهد.
مهدی صباغ‌زاده درباره‌ی شیوه‌ی بازی خسرو شكیبایی گفت: خسرو آن‌چه را در فیلم‌نامه بود، از درون درك می‌كرد و سعی می‌كرد آن را با حس و حال خودش ایفا كند؛ البته من هم با اعتمادی كه به او داشتم، دستش را باز می‌گذاشتیم تا خلاقیت و اقتدار خود را بروز دهد.
این كارگردان در پایان گفت: در یك كلام، خسرو شكیبایی یكی از بهترین بازیگران سینمای ما بود كه خلاقیت و توانمندی بسیاری داشت. او همچنین با تمام كارگردانانی كه با آن‌ها همكاری می‌كرد، رفیق و دوست بود.
بازیگری تكرارنشدنی است
امین تارخ گفت: خسرو شكیبایی بازیگری تكرار نشدنی است و امروز نباید به عزای از دست رفتن این هنرمند نشست؛ بلكه سال‌ها باید به عزای از دست دادن او بنشینیم.
این بازیگر سینما و تئاتر ایران در پی درگذشت خسرو شكیبایی به خبرنگار سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: او بازیگری بسیار خلاق بود و درعین معروفیت، بسیار محبوب بود. بعد از انقلاب، هیچ‌كس محبوبیت او را تجربه نكرد؛ به‌طوری كه چندین دهه در قله‌ی رفیعی از محبوبیت ایستاد.
امین تارخ كه از دوره‌ی جوانی با شكیبایی آشنایی و دوستی داشته است، ادامه داد: مرگ نمی‌گذارد كه انسان از دوستانش به قدر نیاز لذت ببرد؛ هم زمان كم است و هم فاصله‌ها دور و دوستان به سختی می‌توانند یكدیگر را ببینند؛ اما حالا یاد روزهایی می‌افتم كه در شیراز و اصفهان در جشنواره‌های گوناگون با هم بودیم و تجربیات بسیار خوبی را به‌دست آوردیم.
تارخ در پایان گفت: امیدوارم روحش از ما آزرده نباشد؛ روحش از ما شاد باشد و برای ما دعا كند كه زندگی سخت این‌جهانی را با خواب آهسته‌ی مرگ و با عاقبت به‌خیری پشت سر بگذاریم.
درگذشت شكیبایی یك تراژدی است
محمدرضا هنرمند با ابراز تأسف نسبت به درگذشت خسرو شكیبایی، ابراز امیدواری كرد كه جامعه‌ی سینمایی ایران از این پس كم‌تر شاهد بروز تراژدی‌هایی از این دست باشد.
این كارگردان سینما و تلویزیون در پی درگذشت خسرو شكیبایی در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی ایسنا، درباره‌ی دلایل خود از ذكر عنوان تراژدی برای درگذشت این هنرمند، خاطرنشان كرد: از مرگ او به عنوان تراژدی یاد می‌كنم؛ چراكه بازیگرانی مثل خسرو شكیبایی به این زودی‌ها در سینمای ایران پدید نخواهند آمد و این مشكل بزرگی است.
او كه كارگردانی سریال «كاكتوس» را از دهه‌ی 70 با بازی خسرو شكیبایی برعهده داشت، یادآور شد: در دوره‌ی همكاری با خسرو شكیبایی، خاطرات بسیار خوبی با هم داشتیم و از لحظه‌ای كه خبر فوت او را شنیدم، تا به این لحظه، این خاطرات مدام برایم مرور می‌شود.
محمدرضا هنرمند درباره‌ی شیوه‌ی بازی شكیبایی اظهار كرد: قدرت بازی و شیوه‌ی كاری او مشخص است. خسرو شكیبایی در حدی از توانمندی در ایفای نقش‌ها بود كه نیازی به تأیید من ندارد.
این كارگردان سپس از خسرو شكیبایی به عنوان یكی از پدیده‌های عالم بازیگری یاد كرد كه بسیاری از نقش‌های سینما و تلویزیون را تنها او می‌توانست زنده كند.
وی درباره‌ی دوران همكاری با شكیبایی در سریال «كاكتوس» و دلیل حضور او در یك سریال تلویزیونی، یادآور شد: ایشان در اوج محبوبیت و شهرت حاضر به ایفای نقش در سریال «كاكتوس» شد. ای كاش خود او زنده بود و از او می‌پرسیدید كه چرا در اوج شهرت به تلویزیون آمد؛ اما آن‌چه مسلم است همان دلیلی كه هم‌اینك بسیاری از بازیگر سرشناس ما را به سمت تلویزیون كشانده است، دلیل حضور خسرو شكیبایی در سریال «كاكتوس» هم محسوب می‌شود.
از استثنایی‌ترین بازیگران بود
نیكی كریمی گفت: خیلی متأسف‌ام كه یك انسان خوب و یك بازیگر فوق‌العاده كه جزو استثنایی‌ترین بازیگران بود، از میان ما رفت.
این بازیگر سینمای ایران در پی درگذشت خسرو شكیبایی به خبرنگار بخش سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: به نظرم، خسرو شكیبایی یك پدیده‌ی عجیب و غریب بود و هر نقش سینمایی را كه بازی می‌كرد، طعم و بوی خود را در آن نقش به جا می‌گذاشت. او هنرمند آگاه و جذابی بود و هر نقشی كه بازی می‌كرد، جذابیت او بود كه می‌دیدیم.
كریمی كه در فیلم «سارا» و «پری» داریوش مهرجویی با شكیبایی هم‌بازی بود، در پایان متذكر شد: به نظرم، هیچ‌وقت نشد كه استعداد شكیبایی در سینمای ایران كشف شود و از 50درصد از استعداد او استفاده شد.
درد بزرگی بر ما نازل شد
از سوی دیگر، داریوش مهرجویی كه در حال حاضر در ارمنستان به‌سر می‌برد، با ارسال پیامكی نوشت: درد بزرگی بر ما نازل شد. تسلیت بر همه‌ی خانواده‌ی سینما!
آسمان هنر ایران یكی از بزرگ‌ترین ستاره‌هایش را از دست داد
مهرانه مهین‌ترابی كه در سریال «خانه‌ی سبز»، یكی از همكاری‌های طولانی‌مدت خود را با خسرو شكیبایی تجربه كرده است، با صدای بغض‌آلود از شنیدن خبر درگذشت این هنرمند می‌گوید: آسمان هنر ایران یكی از بزرگ‌ترین ستاره‌های خود را از دست داد.
این بازیگر در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی ایسنا، عنوان كرد: شكیبایی هنرمند خلاقی بود كه مشخص‌ترین ویژگی‌اش، حساسیت فوق‌العاده‌اش بود؛ حساسیتی كه گاهی او را غیرقابل دسترس می كرد.
مهین‌ترابی افزود: او را از سال 1360 می‌شناسم. در نمایش «الموت» به كارگردانی مجید جعفری نقش كوتاهی را بازی می‌كردم و او نقش ملك‌شاه سلجوقی را بازی می‌كرد. همیشه تحسینش می‌كردم كه روی صحنه فوق‌العاده بود و من كه دختر جوانی بودم، مفتون بازی بی‌نظیر او می شدم. خلاقیت‌هایش و اصرارش برای خواندن هزارباره‌ی متن برای پیدا كردن یك چیز تازه همیشه برایم جالب بود.
وی همچنین گفت: با هم گریه‌ها كردیم و خندیدیم. شكیبایی آدمی بود كه برای ستاره شدن آفریده شده بود. لحظاتی را كه در «خانه‌ی سبز» خلق كردیم، همیشه برایم عزیزم و به‌یاد‌ماندنی است. یادش گرامی باد!
در خواب و بیداری كارش را دنبال می‌كرد
مجید جعفری گفت: خسرو شكیبایی تنها هنرپیشه‌ای بود كه در خواب و بیداری كارش را دنبال می‌كرد؛ بنابراین همواره آمادگی كافی داشت.
این كارگردان تئاتر كه در 8 نمایش با خسرو شكیبایی همكاری داشته است، در پی درگذشت این هنرمند در گفت‌وگویی با خبرنگار تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) عنوان كرد: با شكیبایی در سال 53 آشنا شدم. همه‌ی زندگی‌اش در آن روزها تئاتر بود. هیچ دوستی غیر از دوستان تئاتری نداشت. هیچ‌گاه كاری جز تئاتر نداشت. هیچ خانواده‌ای غیر تئاتر نداشت. اگر از او می‌پرسیدند زندگی یعنی چه، قطعا جواب می‌داد، زندگی یعنی هنر نمایش. از نادر كسانی بود كه تمام لحظات زندگی را صرف هنرش می‌كرد؛ یا در حال كار بود یا برای كارش می‌آموخت.
وی در ادامه افزود: اگر قدری انصاف داشته باشیم، باید بگوییم در هیچ لحظه‌ای از زندگی‌اش با كارش فاصله نداشت. اولین كاری كه با من داشت، نمایش «بكت» اثر ژان آنوی بود، كه نقش پاپ را بازی می‌كرد؛ نقش كوتاهی بود و از چهار ساعت نمایش، فقط پانزده دقیقه بازی داشت؛ اما برای بازی كردن این نقش كوتاه، تمام شبانه‌روز خود را صرف می‌كرد. یكی از روزهای تمرین به محض ورود به سالن، قبل از سلام، گفت، «این پاپ توی خواب هم ما رو ول نمی‌كنه. توی خواب با كاردینال دعوام شد؛ اما یك‌هو غیب شد. جیغ كشیدم و بیدار شدم توی بیداری، توی اتاق‌های خانه داشتم دنبالش می‌گشتم... .»
جعفری همچنین یادآور شد: اگر نقشی را 10 مدل بازی می‌كرد و اگر مورد نظر كارگردان واقع نمی‌شد، بی‌تردید مدل یازدهم را پیشنهاد می‌داد. او كه در نمایش «بكت»، نقش كوتاهی بازی می‌كرد، در نمایش تراژدی «كسرا» نقش اصلی را بازی می‌كرد و به همین سرعت جای خود را در گروه گشود و در گروهی كه من كارگردان آن بودم، هشت نمایش بازی كرد و وارد سینما شد؛ به طور جدی كار كرد و به بالاترین قله‌ی افتخار رسید. از آن پس برای رفع دلتنگی به تئاتر بازمی‌گشت و هربار كه می‌آمد، نقشی شگرف می‌آفرید. روحش شاد، یادش گرامی و در محضر حضرت دوست آمرزیده باد!
آغازگر شیوه‌ی نوینی در بازیگری شد
سیروس الوند گفت: خسرو شكیبایی در ابتدای دهه‌ی 60 آغازگر شیوه‌ی نوینی در بازیگری سینمای ما شد؛ شیوه‌ای كه بعدها توسط بسیاری پیگیری شد یا مورد تقلید قرار گرفت.
این كارگردان سینما كه در فیلم‌های «یك بار برای همیشه» و «مزاحم» با خسرو شكیبایی همكاری داشته است، به خبرنگار سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ادامه داد: خسرو شكیبایی در همان نقش كوتاه فیلم «خط قرمز» شیوه‌ای را اعمال كرد كه دور از قواعد كلاسیك بازیگری بود؛ شیوه‌ای كه باعث می‌شد نقش در باور تماشاگر بگنجد و او رفته رفته نقش را به عنوان یك شخصیت واقعی بپذیرد كه اوج موفق این حضور، با فیلم «هامون» بود.
الوند خاطرنشان كرد: او در فیلم «یك بار برای همیشه» 20 روز برای تمرین وقت گذاشت و یكی از بهترین بازی‌های خود را ارائه داد و اصولا در هر فیلمی صرف نظر از خوب، متوسط یا بد؛ همیشه حضور معتبری داشت و این به جذابیت وجودی او برمی‌گشت كه باعث می‌شد، حتی در یك فیلم بد هم خوب بازی كند؛ چرا كه شكیبایی،لطافت، گرمی و حس و حال ویژه‌ی خود را داشت.
سیروس الوند با اظهار تاسف از درگذشت شكیبایی یادآور شد: جا داشت سینمای ما سالهای سال از حضور خسرو شكیبایی استفاده كند جای او خالی است؛ زیرا گرچه بازیگران بسیار خوبی داریم اما نوع كار او منحصر به‌فرد بود و تصور نمی‌كنم به این زودی كسی بتواند جای خالی او را پر كند؛ او از تئاتر و دوبله كارش را شروع كرده بود و از دهه‌ی 50 و در طی بیش از 35 سال سابقه حرفه‌ای در تمام عرصه‌های رسانه‌ای هنر اعم از تئاتر ،رادیو، تلویزیون، و حتی ضبط نوار و سی دی و خواندن اشعار شاعران شهیر ما حضوری جدی و موفق داشت.
گردآوری : گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع : ایسنا