نقاشی و مجسمه سازی جزو هنرهای وقت گیر است اما بازیگرها سراغ این کارها هم رفته اند.
یک ستاره ممکن است یا مجسمه ساز باشد اما ممکن هم هست نباشد و ما گول خورده باشیم. براد‌هالند، یکی از بزرگ ترین طراحان روزگار ما جایی نوشته است: «خیلی بعید است که یک هنرمند روشنفکر به شهرت عمومی برسد اما یک فرد معروف و شناخته شده به راحتی می‌تواند یک هنرمند روشنفکر شود. بسیاری از بازیگران سینما که نقاش شده اند بر این مطلب صحه می‌گذارند؛ مثل تونی کورتیس، تونی بنت، آنتونی کوئین، فرانک سیناترا و ... »
آن‌ها همه برای نقاشی‌هایشان گالری شخصی دارند و تا جای که من می‌دانم در مورد کارهای آنان کتاب‌ها نوشته اند. بین اهالی سینما در کشور خودمان هم چند نفری دست به قلم و کارهای مجسمه سازی برده اند.
آتیلا پسیانی
از خروس تا آنانوتیغ.
خیلی‌ها سال 1384 و نمایشگاه «خروس» در نگارخانه خاک هنوز به خاطر دارند. آتیلا پسیانی و سیامک احصایی (طراح هنری فیلم قدمگاه) خنزر پنزرهایی را سر هم کرده بودند که در آن‌ها همه چیز جز خروس پیدا می‌شد؛ برف پاک کن، شیشه شکسته عینک دودی، گونی، صورت یک عروسک، تخته سبزی خردکنی، فندک، مسواک، جعبه کهنه و ... حجم‌های عجیبی ساخته بودند که راز خروس با دیدن آن‌ها کشف نمی‌شد؛ راز خروس این بود که پسیانی و احصایی هر دو سال 1336 _ یعنی سال خروس _ به دنیا آمده اند و این را باید از کاتالوگ نمایشگاه می‌فهمیدید. پسیانی غیر از چیدن اشیا کنار هم وصله و پینه کردن انواع خرت و پرت‌هایی که به عقل جن نمی‌رسد، عاشق پرفورمنس هم است. حالا این پرفورمنس چی هست؟ پرفورمنس نوعی از هنر اجرایی (نمایش) است که در دهه 7 میلادی مد شد؛ یک جور تئاتر با حرکات نمادین است که هر جایی قابل اجراست. پسیانی در نیمه اول خرداد 1386 دوباره به گالری خاک برگشت تا در کنار ارائه آثاری حجمی، به کمک گروه بازیگرانش پرفورمنسی را اجرا کند که نامش را گذاشته بود «آنانوتیغ». در این اجرا نوعی مرگ اندیشی و زوال وجود داشت و در آثار حجمی نمایشگاه هم با چیزهایی روبه رو می‌شدیم که زمانی کاربرد داشتند و حالا دیگر از کار افتاده بودند؛ آن‌ها که به این نمایشگاه رفتند، در بدو ورود با خرما پذیرایی شدند. پیش از این نمایشگاه، پسیانی در نگارخانه مهروا ( 7 تا 19 اردیبهشت 1386) تعدادی جعبه را به نمایش گذاشته بود که به قول خودش آن‌ها را دلی تزئین کرده بود و قصد نداشت هیچ منظور خاصی به مخاطب القا کند؛ در همان روزهایی که پسیانی جعبه‌هایش را روی صندوق میوه در گالری مهروا نمایش می‌داد.
رضا کیانیان
آدمیزادها در چوب.
رضا کیانیان از گره چوب‌ها، فیگور آدمیزاد بیرون کشیده بود و آن‌ها را در نگارخانه ممیز خانه هنرمندان نمایش می‌داد؛ 68 اثر که با استقبال زیادی مواجه شدند و مهارت نسبی کیانیان در کار با چوب را نشان می‌دادند؛ مهارتی که او پیش از آن که مشهور شود، از چند سال شاگردی در یک کارگاه نجاری به دست آورده بود. این آثار حاصل 2 سال کار کیانیان بود که بسیاری از آن‌ها خریدار پیدا کرد و به فروش رسید. به نظر می‌رسد پسیانی و کیانیان الأن که به عنوان بازیگرانی سر شناس جایگاهی تثبیت شده پیدا کرده اند، بعضی مواقع ناخنکی به سایر هنرها هم می‌زنند.
مهدی احمدی
بازیگری که نقاش بود.
مهدی احمدی برای نقاشی کم وقت نگذاشته و حتی می‌شود گفت بیش از این که بازیگر باشد، نقاش است. بازیگر فیلم‌های «عروس آتش» و «شب‌های روشن» در نمایشگاهی که پانزدهم دی 1386 در گالری هما افتتاح شد، آخرین تجربه‌های نقاشانه خود را به تماشا گذاشت. برای آن که نقاشی‌های او را دست کم نگیرید و به حساب تفنن در کنار بازیگری نگذارید، کافی است که سابقه شرکتش در نمایشگاه‌های گروهی را مرور کنیم؛ حضور در کنار هنرمندانی مثل احمد امین نظر، رضا لواسانی و لیلی درخشانی، کارنامه او را پررنگ تر کرده است. او در عین حال که از مواد و سبک‌های جدید برای نقاشی استفاده می‌کند، سعی دارد که روح ایرانی را در آثارش حفظ کند.
برگزاری چند نمایشگاه انفرادی از سال 1373 تا امروز، در پیش از 15 نمایشگاه گروهی و حضور در دوسالانه اول و دوم نقاشی تهران در موزه هنرهای معاصر نشان از فعالیت جدی او در حوزه نقاشی دارد.
بهاره افشاری
نقاشی روی لباس بازیگری.
بهاره افشاری همان شیطان سریال «او یک فرشته بود» است و با شرکت در پروژه «بیرون آوردن مردگان» نشان داده که هنوز هم تمایل دارد در فیلم‌های پر تعلیق بازی کند. روز 13 مرداد 1387 بود که خبرگزاری‌ها خبر از افتتاح نمایشگاه آثار چاپ و نقاشی او در گالری سیحون دادند؛ نمایشگاهی شامل 17 تابلو که به اصطلاح به سبک پست مدرن خلق شده بودند. افشاری قبل از آن در 2 نمایشگاه گروهی و یک نمایشگاه انفرادی شرکت کرده بود. بهاره افشاری متولد 1363 است و در دانشگاه نقاشی خوانده. او دستی هم در طراحی لباس دارد و چند سال پیش یک شوی لباس برپا کرد. بهاره افشاری می‌گوید که دوست دارد طراحی لباس و نقاشی را با هم تلفیق کند؛ مخصوصا ً که از نظر مالی خوب جواب می‌دهد. موضوع پایان نامه او هم به نقاشی روی لباس مربوط بوده است. اولین نمایشگاهی که بهاره افشاری در آن شرکت کرد، یک نمایشگاه گروهی بود و در سال 1380 برگزار شد.
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: مجله همشهری جوان/ شماره 198
بازنشر اختصاصی سیمرغ
مطالب پیشنهادی:
پارچه، قیچی، حرکت!
این دفعه پشت دوربین!
معروف‌ترین سینماگری که همه هفت هنر را تجربه کرده!!
همه حرفهای حامد بهداد!
مصاحبه با رضا کیانیان به مناسبت نمایشگاه عکسش