حضور کریستین رونالدو در سینماهای ایران ؟! /چالش های سینمایی جام جهانی
یادداشت پیش رو، با توجه به بحث داغ این روزها در خصوص نمایش و یا عدم نمایش مسابقات فوتبال (جام جهانی) در سالن های سینما و مخالفت برخی از چهره های سرشناس سینمایی با این تصمیم، به تحلیل و آسیب شناسی این اتفاق پرداخته است.

برنامه امشب بهترین سینماهای ایران: جام جهانی با حضور کریستین رونالدو، لیونل مسی و ...

 پول و آینده سینما؟! مسئله کدام است؟...

خیلی از ما، روزگاری را با کارتون فوتبالیست ها سر کرده ایم. ... چند روزی از نمایش فیلم عرق سرد در جشنواره فیلم فجر می گذرد. ... و هزاران اتفاق مشابه فوتبالی دیگر در عرصه سینما و تلویزیون در حال رخ دادن است. حتی برخی از چهره های ورزشی پا به عرصه هنر و سینما گذاشتند و محبوبیت شان میان مردم را از رسانه ای دیگر نیز آزمودند. فوتبالیست هایی چون پژمان جمشیدی پس از دوران فوتبالی شان خود را به پرده های سینما رساندند و اتفاقاً پرفروغ ظاهر شدند. برخی نیز موفقیت چندانی کسب نکردند. در روزهای نه چندان دور، هنرمندان مشهور سینما تمام قد از حضور بانوان در ورزشگاه ها حمایت کردند و حتی برخی از چهره های شاخص تلویزیونی نیز با گذر از خط قرمزهای مرسوم، به این موضوع توجه کردند. اما این روزها، روابط دو سویه سینما و فوتبال در هوایی غبار گرفته، کمی مخدوش شده است.


چهره های شاخص، این بار از حضور فوتبال در سینما گلایه دارند!

چند روز پیش، سی آر 7، همان کریستین رونالدوی معروف، بازیکنی که در جام جهانی پیش رو قرار است در مقابل یوزپلنگان ایرانی قرار بگیرد، پرده از آرزوهای پس از بازنشستگی اش برداشت. وی به صراحت خود را علاقمند به تجربه بازیگری معرفی کرد و گفت چنین سودایی برای روزهای بعد از 41 سالگی اش در سر می پروراند.

کریستین رونالدو

کریستین رونالدو

یکی از بحث های داغ این روزهای خبرهای فرهنگی و هنری، مربوط به نمایش یا عدم نمایش بازی او بر پرده های نقره ای سینما در ایران است. شاید خودش نمی داند؛ اما در ایران گویی زودتر می خواهند وی را بر پرده نقره فام سینما بنشانند.
حال مهم ترین پرسش این است که آیا چنین رفتاری شایسته هست؟! مجاز هست؟! اساساً کمک تلقی می شود یا آسیبی ست در آینده؟!...
چرا سالن سینما می بایست در اختیار نمایش فوتبالی کریستین رونالدو و تیمش، اینیستا و همراهان قدرتمندش و مراکشی ها در مقابل بازیکنان ایران باشد؟! چرا باید نمایش بی نظیر بزرگان معاصر فوتبال در جام جهانی به سینماها کشانده شوند؟ صرفاً مسئله پول است یا آن که تمهیدی اندیشیده شده؟!
چرا مستندی فوتبالی چون "من ناصر حجازی هستم"، ساخته مرحوم نیما طباطبایی، می بایست تک سانس هایی محدود بگیرد و فوتبال زنده، اکران های بسیار؟! (امیدوارم منطقمان شبیه دوران فوتبالی گذشته مان نشده باشد و به جای استفاده از تاکتیک "بزن زیرش"، با مردم شفاف صحبت کنیم.)
آیا ما نمی توانیم به سیاق سینماهای روباز این سنت را به کشور تزریق کنیم تا حداقل فیلم های در حال اکران آسیب نبینند؟ بی تردید نمایش فوتبال که بارها در مکان هایی چون خانه هنرمندان و غیره صورت گرفته، توام با آسیب نبوده است.
مسئولان چرا گرد و غبار را نمی زدایند و شفاف صحبت نمی کنند؟!
یک سویه کلاه را قاضی نمی کنیم و باید بپرسیم علاقمندان به پخش فوتبال در سینماها، غیر از مسئله مالی دغدغه ای دیگر دارند؟
شاید این اتفاق در برخی از کشورها آزموده، و نتایج خوبی هم حاصل شده باشد؛ اما بی تردید در وضع کنونی، و با توجه به تعداد محدود سینماهایمان باید حساب شده تر رفتار کرد. با اندک پیشرفت در تعداد و کیفیت سینماها در سال های اخیر، مخاطبان بیشتری جذب شده اند. بهتر نیست کمی با تدبیر بیشتری به آینده بنگریم و گذشته نه چندان پرفروغ در مدیریت را، بیش از این خراب نکنیم!؟ و بهتر نیست در شرایط منطقی تری، امید به آینده داشته باشیم!؟

بهره کشی اقتصادی از جام جهانی در سینماهای ایران

بهره کشی اقتصادی از جام جهانی در سینماهای ایران


هر چند اگر به صورت شفاف با مردم صحبت شود، شاید بسیاری از مخاطبان با این تصمیم همراه شوند. پس بهترین گزینه، همچنان در میان گذاشتن با مردم و گرفتن بازخورد از آن هاست.

نویسنده: فاطمه بوربور


تهیه و تدوین: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/culture
اختصاصی سیمرغ