باید فیلمم را پس از چندین و چند دفعه سانسور باز هم تكه تكه كنم؟
با مرور خلاصه اتفاقاتی که بر فیلمش رفته از انصراف از دریافت جوایز در جشنواره سی و دوم گرفته تا دریافت ۵ پروانه نمایش و عدم اکران از رییس جمهور پرسش کرده که برای اکران باز هم باید فیلمش را تکه تکه کند؟
متن نامه رضا درمیشیان به رئیس جمهور به شرح زیر است:
جناب آقاى حسن روحانى
ریاست محترم جمهورى اسلامى ایران
من همان فیلمسازى هستم كه در شب سى و دومین جشنواره فیلم فجر براى آن كه دولت شما در برابر گروه هاى فشار آسیب نبیند ، به فشار مسئولان مجبور به انصراف از دریافت جوایز فیلمم شدم، فیلم «عصبانى نیستم!».
پنج سال از عمر این فیلم مى گذرد اما گویى پنجاه سال بر من گذشته ، فیلمم همچنان بلاتكیلف است و هر بار به بهانه اى مانع نمایشش مى شوند. سرانجام با تضمین مكتوب سه مدیر رده بالاى سینمایى قرار بود چهارشنبه بیست و پنج بهمن «عصبانى نیستم!» رنگ پرده سینما را ببیند اما باز هم از نمایشش جلوگیرى به عمل آمد.
آیا دریافت پنج پروانه نمایش با سانسورهاى مختلف ، تائید فیلم در كمیته بازبینى آثار توقیفى ، انتخاب چهار تاریخ اكران توسط مسئولان سینمائى و چهار بار ثبت تاریخ اكران در شوراى صنفى نمایش، دریافت تعهدنامه كتبى تاریخ قطعى نمایش فیلم از مسئولان سینمایى ، پنج سال سكوت و انتظار ، درخواست و سوال نمایندگان محترم مجلس از وزیر محترم ارشاد ، هزاران ساعت پشت در اتاق مدیران سینمایى انتظار كشیدن ، صدها هزار بار پله هاى سازمان سینمایى را بالا و پایین كردن، سوال و جواب و باز هم سوال و جواب براى نمایش عمومى «عصبانى نیستم!» كافى نیست؟
آیا در شرایطى كه حضرتعالى مدام از حق سوال ، حق انتقاد، حق اعتراض و حق شهروندى سخن مى گویید باید فیلمم را پس از چندین و چند دفعه سانسور باز هم تكه تكه كنم؟ من و دیگر سینماگران مستقل در حسرت تحقق شعارهاى انتخاباتى تان به هنر و نگاه تان به عرصه سینما هستیم. فضاى امنیتى در عرصه فرهنگ و هنر در شأن سینماى ایران نیست.
من دو بار به «تدبیر و امید» راى داده ام ، اما بى نهایت ناامیدم.
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/culture
منبع: irna.ir