صندلی زنان در مدیریت خرد و كلان دولت شما دقیقا كجاست؟
سیده فاطمه مقیمی نوشت: هفته گذشته فهرست وزرای پیشنهادی جناب آقای دكتر حسن روحانی، رییس‌جمهور دوازدهم جمهوری اسلامی ایران به مجلس محترم شورای اسلامی تقدیم شد، اما خلاف وعده‌های انتخاباتی رییس‌جمهور نام هیچ زنی در فهرست وزرا نبود. البته تعدادی از زنان توانمند و كاربلد به عنوان معاونان رییس‌جمهور منصوب شدند و شاید این اقدام، نوعی دلجویی از سوی رییس دولت باشد.
با این حال نباید فراموش كنیم كه پیمان ما با آقای روحانی حضور زنان در «كابینه» بود؛ به زبانی گویاتر خواسته زنان، تابوشكنی از سوی رییس محترم جمهور بود كه متاسفانه چنین نشد. در همین مدت كوتاه پس از اعلام فهرست وزرا، تعداد زیادی از زنان نخبه و آگاه جامعه با من تماس گرفتند و سوالاتی پرسیدند كه به رسم امانتداری و به عنوان رییس كانون زنان بازرگان ایران با رییس‌جمهور محترم مطرح می‌كنم و امیدوارم پاسخی قانع‌كننده دریافت كنم، تا بتوانم از حمایتی كه در چهار سال گذشته از ایشان داشته‌ام، دفاع كنم.
آقای رییس‌جمهور، صندلی زنان در مدیریت خرد و كلان دولت شما دقیقا كجاست؟ آقای رییس‌جمهور حدود ٥٧ درصد شركت‌كنندگان و حدود ٥٨ درصد قبول‌شدگان كنكور سراسری در ١٠ سال گذشته كنكور سراسری را جامعه زنان و دختران تشكیل داده‌اند كه دقیقا روی كدام صندلی مدیریتی راهبردی و استراتژیك كشور بنشینند؟ آیا زنان این همه خود را به زحمت می‌اندازند و درس می‌خوانند كه تنها در همین مشاغل سطح پایین فعلی بمانند؟
قطعا نظر شما هم چنین نیست اما باید نشانه‌های روشنی ارایه دهید كه مشخص كند، براین باور نیستید و برآن عهد پیشین استوارید؛ قطعا تایید می‌كنید كه بی‌توجهی به جایگاه مدیریتی زنان یك نشانه منفی آشكار برای این جامعه است. اگر می‌خواهید اثبات كنید كه چنین نیست، چه راهی ساده‌تر از اینكه به زنان بیشتر اعتماد كنید.
آقای رییس‌جمهور، ما از روشنفكری و اندیشه بلند شما دفاع كردیم و حالا در مقام مقایسه می‌بینیم كه تنها وزیر زن در تاریخ جمهوری اسلامی را در دوره ریاست‌جمهوری پیش از شما، شاهد بودیم.
یكی از موارد بسیار مهم در كنترل معضلات اجتماعی در حوزه زنان، تسهیل اشتغال آنان است، آمار طلاق در جامعه بالاست و با ادوار گذشته قابل مقایسه نیست، از طرفی مسیر ازدواج مجدد برای درصد بسیار بالایی از زنان مطلقه دردسترس نیست، این افراد سه راه بیشتر ندارند، اول اینكه به منزل پدری برگردند كه بنا به ده‌ها دلیل گزینه مناسب و مطلوبی نیست، دوم اینكه به روش‌های مسموم كه ما به عنوان معضلات اجتماعی می‌شناسیم به امرار معاش بپردازند و سوم اینكه مستقل باشند و از راه اشتغال مفید به كسب درآمد بپردازند و زندگی بگذرانند.
وقتی در هرم انتخاب شما هیچ صندلی و جایگاهی برای زنان دیده نمی‌شود، این دیده نشدن زنان و استفاده نكردن از ظرفیت‌های علمی و تجربی آنان، سهم زنان از اشتغال را به‌شدت كاهش می‌دهد.
شما باید این نكته را در نظر بگیرید كه هر تصمیم شما به عنوان رییس‌جمهور الگو و ذهنیت‌ساز سایر بخش‌های جامعه است، وقتی شما برای صندلی وزارت از جمعیت چند میلیونی زنان تحصیلكرده و باتجربه حتی یك نفر را شایسته وزارت نمی‌دانید، چگونه انتظار دارید كه وزرا و مدیران زیردست شما و حتی مدیران بخش خصوصی بتوانند به زنان اعتماد كنند و آنها را برای تصدی امور برگزینند؟ این فرآیند جامعه زنان را تا آنجا عقب می‌راند كه خود را جنس دوم بدانند و هرگز به سمت شكوفایی نروند.
همه اینها در حالی است كه گزارش مشترك اتحادیه بین پارلمانی و كمیته زنان سازمان ملل نشان می‌دهد از منظر حضور زنان در جایگاه وزارت كه در آن تمام سمت‌های وزارتی از جمله معاون وزیر یا نخست‌وزیر در نظر گرفته شده است، كشور ما در جایگاه صد و سی و نهم است.
در بالای جدول رده‌بندی، پنج كشور بلغارستان، فرانسه، نیكاراگوئه، سوئد، كانادا و اسلوونی قرار دارند؛ بریتانیا بیست و هفتم است اما امریكا در دوره ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ وضعیت نامطلوبی دارد و با اختلافی بسیار اندك، رتبه‌ای بهتر از افغانستان پیدا می‌كند كه نود و نهم است؛ تاجیكستان صد و پنجاه و هفتم است.[...]
آقای رییس‌جمهور آیا با همه دشواری‌های كار زنان در ایران و فشارهای اقتصادی بر كارآفرینان، از تعداد و گستردگی فعالیت كارآفرینان زن اطلاع دارید؟ زنان بسیاری توانستند از سد ذهنیت‌های مردگرایانه بگذرند و كسب و كار راه بیندازند و در مجموعه خود بدون نگاه تبعیض‌آمیز هم از مردان و از هم از زنان استفاده كنند و سهم خود را از كاهش نرخ بیكاری بپردازند.
آقای رییس‌جمهور، اگرچه در حقوق قضایی و قوانین جاری كشور سهم زنان به اندازه نصف مردان است اما در رای دادن یك رای ما با یك رای مردان برابر بود، آقای رییس‌جمهور جامعه زنان و دختران ایران به شما رای دادند كه به آینده امیدوارتر شوند و شما قول ورود دوباره زنان به عرصه‌های كلان كشوری را دادید، همانطور كه قول رفع موانع ورود زنان به ورزشگاه‌ها را دادید. اكنون اما رویه‌ای دیگر در پیش دارید كه اگر ادامه یابد شما قطعا اعتماد زنان جامعه ایران را از دست خواهید داد.
آیا می‌دانید در كشوری كه شما رییس‌جمهورش هستید، هنوز دختران در چهارده سالگی تحت فشار خانواده مجبور به ازدواج می‌شوند و در موارد بسیار زیاد دیده شده كه در كمتر از چند ماه طلاق می‌گیرند و طبق قانون تا هجده سالگی اجازه كار ندارند؟ از خود نمی‌پرسید كه در این فاصله سه، چهارساله و گاه با فرزند نوزاد، یك زن چگونه باید امرار معاش كند؟
گردآوری: گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع: روزنامه اعتماد