از منفی تا مثبت با الهام حمیدی

الهام حمیدی از آن دسته بازیگرانی هستش که دوست دارد همیشه در ذهن مردم زنی مهربان, دلسوز باقی بماند این بار هم او را در سریال مختارنامه با همان مهربانی می‌بینیم.

شیرین چگونه شخصیتی داشت که شما را جذب کرد؟
الهام حمیدی: شیرین ایرانی، ‌همسر کیان ایرانی که یار مختار بود، ‌شخصیت خاصی داشت و گریم و لباسش هم متفاوت بود و مثل باقی زن های عرب نبود. ‌برای خود من از همه مهم تر این است که کار آقای میرباقری همیشه جاودانه است. ‌ همیشه آرزویم بود که بتوانم در کارهای ایشان سهمی‌ داشته باشم و زمانی که این کار به من پیشنهاد شد با جان و دل پذیرفتم. ‌امیدوارم که این کار هم مثل کارهای قبلی شان از جمله "امام علی(ع)" که آن قدر در ذهن ها مانده، ‌ماندگار شود و من بتوانم در کارهای بعدی این کارگردان هنرمند هم در خدمتشان باشم و ایشان هم بتواند همین طور کارهای ارزشمندی را بر جای بگذارد.

طبیعتا شما فیلمنامه را کامل نخواندید، ‌به کاری که می‌کردید، ‌چقدر اشراف داشتید؟
الهام حمیدی: به هرحال تا حدودی همه ما مختار را می‌شناسیم. ‌اینکه قصه به زمان امام حسین(ع) مربوط بوده و شناخته شده است، ‌اما چگونه به تصویر کشیدن آن را باید از دید آقای میرباقری ببینیم که چطور بوده و از دید تاریخ. ‌ شاید ما آن قدر دقیق ندانیم. ‌مثل سریال حضرت "یوسف(ع)" که ما خیلی از چیزها را نمی‌دانستیم و وقتی ساخته شد، ‌فهمیدیم که حضرت یوسف(ع) زن و بچه داشته در حالی که ما همیشه داستان یوسف و زلیخا را شنیده بودیم. ‌مطمئنا این کار هم همین طور خواهد بود و چیزهای ریز و موشکافانه ای در آن نهفته است که ما هیچ وقت نمی‌دانستیم و در تصویر و روایت آقای میرباقری به آن آگاه می‌شویم. ‌من زمانی که قرار داد بستم، ‌بیشتر با نقش خودم آشنا بودم. ‌یک شمه از داستان مختار را می‌دانستم و اینکه در چه زمانی قرار است بازی کنم و چه اتفاقاتی قرار است بیفتد و به چه صورت باید باشد.

آیا قسمت هایی که به شما مربوط می‌شد فیلمنامه اش آماده بود؟ چون ظاهرا فیلمنامه به صورت قسمت، ‌قسمت به دست دیگر بازیگران می‌رسیده. 
الهام حمیدی: نه برای من هم همین طور بود. ‌آقای میرباقری همان سر صحنه سکانس ها را می‌نوشتند و به ما می‌دادند. ‌قبلش تمرین می‌کردیم و بعد ضبط می‌شد.

شیرین چه ویژگی خاصی دارد؟
الهام حمیدی: آدم ساده ای است و ساده زیستن را دوست دارد. ‌از کاخ نشینی به دور و در دل مردم بودن را دوست دارد. ‌این مساله برای من جذابیت داشت که نگران حکومت، ‌همسرش، ‌مختار و قیام بود و خودش هم به نوعی از طریق دشمنان به شهادت می‌رسد.

می‌دانید در چند قسمت دیگر از کار حضور دارد؟
الهام حمیدی: نه نمی‌دانم.

راش ها را قبل از پخش دیده بودید؟
الهام حمیدی: نه تا حالا ندیده بودم.

ترجیح می‌دهید کارهایی  را که بازی می‌کنید، ‌همزمان با تماشاگر ببینید یا اگر امکانش باشد، ‌قبلا می‌بینید؟
الهام حمیدی: اگر فرصت و امکان آن فراهم شود، ‌دوست دارم سکانس های خودم را به طور مجزا ببینم.

مردم بیشتر تصویر شما را با سریال "حضرت یوسف(ع)"می‌شناسند. . .
الهام حمیدی: نه فکر می‌کنم با چند سریال تلویزیونی دیگر هم مرا می‌شناسند. ‌من در مجموعه های تلویزیونی"مسافری از هند"، ‌"زیر تیغ"، ‌"شهریار"، ‌. ‌. ‌. ‌که ماندگار و پربیننده بودند هم دیده شده‌ام. ‌سریال "حضرت یوسف(ع)" از آخرین کارهای من بود که پخش شد.

به نظرمی‌رسد، ‌شخصیت های تاریخی که ریشه در اعتقاد مردم دارد چون با احساس عمیق‌تری دنبال شده، ‌برای تماشاگر هم ماندگارتر می‌شود و این شخصیت تاریخی به مرور رسوب عمیق‌تری پیدا می‌کند. ‌اتفاقی که برای دیگر سریال ها کمتر می‌افتد. ‌این مساله چه تاثیری در قبول کردن نقش از جانب شما دارد؟
الهام حمیدی: مطمئنا نقش های تاریخی را خیلی دوست دارم به این دلیل اینکه تجربه کار تاریخی، ‌شیرینی و جذابیت های خود را دارد و چون خیلی دور از زندگی واقعی است، ‌آنچه در یک سریال تاریخی تجربه می‌کنم در زندگی کنونی خود ندارم. ‌فکر می‌کنم این ویژگی برای هر بازیگری جذاب است. ‌برای خود من چهره پردازی ها، ‌نوع پوشش و لباس، ‌گویش و نقش های متفاوت در سریال‌هایی مانند "شهریار" و "حضرت یوسف(ع)" برایم خیلی جذاب بود.

در سریال تاریخی نزدیک شدن به یک نقش چقدر کار می‌برد؟ اصلا این اتفاق می‌افتد؟
الهام حمیدی: این مساله به هدایت کارگردان نیاز دارد. ‌کارگردان کاملا داستان و قصه را لمس کرده. ‌به خصوص آقای میرباقری که خودشان قصه را می‌نوشتند. ‌برای نزدیک شدن به نقش و برای ایفای آن من فکر می‌کنم که چیزهایی دست خود بازیگر است، ‌اما صددرصد نیست و کارگردان است که باید بازیگر را هدایت کند و چیزی را که از نقش می‌داند، ‌بخواهد به تصویر بکشد. ‌مثلا در سریال "یوسف(ع)" شاید خیلی از چیزهایی که باید می‌گفتم و بازی می‌کردم، ‌مورد علاقه ام نبود مثلا می‌گفتم که این چرا نباید در مقابل گرفتن همسر دوم یوسف عکس العمل نشان دهد، ‌چون همسر پیغمبر(ص) بود، ‌کارگردان می‌گفت نه. ‌یک چنین شخصیتی نباید چنین عکس‌العملی داشته باشد. ‌این اتفاق باعث می‌شد که من یک جور دیگر آن سکانس را بازی کنم و طور دیگری دیالوگ را ادا کنم، ‌اما نظر و راهنمایی کارگردان به خصوص در کارهای تاریخی خیلی مهم است. ‌به خصوص که آقای میرباقری، ‌یکی از تواناترین کارگردان‌هایی هستند که کارهای تاریخی را خوب می‌شناسند و می‌دانند که چطور باید بازی بگیرند. ‌برای همین است که تمام بازیگران در کارهای آقای میرباقری می‌درخشند. ‌او به خوبی می‌داند که از بازیگر و نقش چه می‌خواهد و آگاهی لازم را به بازیگر می‌دهد.

خودتان برای نقش تان تحقیق هم کردید؟
الهام حمیدی: نه. ‌من فقط با آقای میرباقری صحبت می‌کردم.

از این کار خاطراتی دارید؟
الهام حمیدی: به نظر من، ‌کارهای تاریخی پرخاطره هستند و من خاطره تلخی از نقش خودم دارم. ‌پسر بچه ای را آورده بودند که نقش پسر من را بازی کند، ‌بر اثر یک اتفاق، ‌مادرش یک لحظه از او غافل شده و پسربچه در حوض افتاد. ‌به هرحال، ‌خدا دوباره او را برگرداند، ‌همان لحظه، ‌آقای امین زندگانی رسید و دید بچه سیاه شده. ‌محکم به پشتش زد و انگار دوباره بچه احیا شد. ‌آن روز بسیار بد گذشت و هر وقت به سمت آن حوض می‌رفتیم تا مدت ها آن خاطره برایمان زنده می‌شد. ‌آن حوض وسط مسجد قرار داشت و درآن آب جمع شده بود. ‌زمستان بود و انگار بچه سرخورده بود و نتوانسته بود خودش را بالا بکشد، ‌اما به هر حال، ‌معجزه ای بود.

من هر چه فکر می‌کنم، ‌نقش منفی از شما سراغ ندارم. ‌در ملک سلیمان هم نقش مثبتی داشتید. ‌درسته؟
الهام حمیدی: بله. ‌در ملک سلیمان هم نقش کوتاهی داشتم. ‌چون کار مردانه بود و دو تا سه زن بیشتر نداشت که آن هم نقش همسر سلیمان را بازی کردم. ‌آن هم هرچند نقش کوتاهی بود، ‌اما تجربه خوبی بود. 

چرا همه نقش های تان مثبت است؟
الهام حمیدی: چون. ‌من دوست ندارم نقش منفی بازی کنم. ‌یعنی اگر زمانی به من نقش منفی پیشنهاد شود، ‌بازی نمی‌کنم. ‌حس می‌کنم که هر نقش برای خود یک سری باور به همراه می‌آورد. ‌نقش های منفی، ‌ناخودآگاه دید بیننده را نسبت به آدم منفی می‌کند. ‌دوست دارم نقش های خاکستری یا نقش مثبت متفاوت بازی کنم، ‌اما به نقش منفی هرگز فکر نکردم. ‌مثلا در نقش های مختلف و مثبت "زیر تیغ"، ‌"شهریار"، ‌"مختارنامه" یا "یوسف(ع)" بازی کرده ام، ‌اما هرکدام با آن یکی متفاوت است و کارنامه و شناسنامه ای کاملا مجزا دارند.