انتخابات میاندورهای آمریکا و آینده ترامپ
امروز یكی از مهمترین انتخابات میاندورهای در تاریخ معاصر امریكا برگزار میشود. در این انتخابات مردم امریكا فرصت دارند در مورد ترامپ، شخصیت و سیاستهای او اظهارنظر كنند و در مورد ادامه كنترل كنگره توسط همحزبیهای ترامپ یا سپردن كنترل آن به دموكراتها تصمیم بگیرند.
این انتخابات میتواند مقدمه مهمی برای انتخابات ریاستجمهوری 2020 باشد و خارج شدن كنگره از كنترل جمهوریخواهان دستور كار ترامپ طی دو سال باقیمانده از زمامداریاش را شدیدا تحت تاثیر قرار خواهد داد. سرنوشت 35 كرسی از 100 كرسی سنا و تمام 435 كرسی مجلس نمایندگان امروز باید مشخص شود. نقطه قوت جمهوریخواهان در سنا این است كه تنها باید از 9 كرسی خود دفاع كنند، در حالی دموكراتها برای كنترل سنا نه تنها باید 24 كرسی خود را حفظ كنند بلكه باید حداقل دو كرسی رقیب را نیز از او بگیرند. (دو كرسی بلاتصدی نیز موضوع رقابت است.)
یكی از نقاط قوت دموكراتها این است كه معمولا رایدهندگان در انتخابات میاندورهای كنترل كنگره را به حزب رقیب رییسجمهور میدهند. در 38 انتخابات میاندورهای كه بعد از جنگ داخلی امریكا (1865 به بعد) برگزار شده، حزب رییسجمهور در 35 مورد مجلس نمایندگان را از دست داده است.
در 26 انتخابات میاندورهای از 1913 نیز حزب رییسجمهور 19 بار در سنا شكست خورده است. اولویت دموكراتها در این دور از مبارزات انتخاباتی این بود كه اولا انتخابات را به رفراندومی در مورد ترامپ تبدیل كنند. ثانیا ثابت كنند كه جمهوریخواهان در كنگره نمیخواهند یا نمیتوانند گامی در جهت نجات كشور از پدیده ترامپ بردارند. ثالثا توجه رایدهندگان را به لزوم حفظ بیمه درمانی برای اقشار متوسط و كمدرآمد و ...
مشخصا نجات آنچه به اوباماكر Obamacare شهرت یافته، جلب كنند. (نظر به اینكه قبلا رای یكی از جمهوریخواهان در سنا یعنی مككین، مانع لغو اوباماكر شد، تركیب سنا از این نظر بسیار مهم است.) دموكراتها همچنین عمدتا منتقد تلاش جمهوریخواهان برای كاهش مالیاتها و آسیب زدن به خدمات رفاهی و اجتماعی هستند.
در بین طیفهای متنوع جمهوریخواهان نیز محافظهكاران اقتصادی (به ویژه تیپارتی) بر دولت كوچك، مالیات كم، سیاست و تجارت خارجی بر مبنای شعار «امریكا نخست» متمركزند و مسیحیان تبشیری بر سیاستهای فرهنگی و اجتماعی ترامپ تاكید دارند. ضمن اینكه ترس از مهاجران وجه اشتراكی بوده كه همه این طیفها كم و بیش بر آن پای فشردهاند. طیفی از جمهوریخواهان نیز كه موافق ترامپ نیستند، تاكنون عمدتا به دلیل رای قابل ملاحظه پایگاه اجتماعی او ناچار از همراهی با او یا سكوت بودهاند.
یكی از ویژگیهای این انتخابات فعالیت گسترده رییسجمهور قبلی یعنی اوباما به سود نامزدهای دموكرات بود كه امری كمسابقه است. موافقان حضور او در مبارزات انتخاباتی تاكید داشتند كه محبوبیت بالای اوباما (63درصد) در برابر محبوبیت پایین ترامپ (41درصد) فعال شدن او به نفع نامزدهای دموكرات را توجیه میكرد. اگرچه حضور اوباما موجب تحریك جمهوریخواهان شد، اما تاثیر حضور اوباما در بسیج طرفداران بالقوه دموكراتها برای شركت در انتخابات میتواند بیشتر بوده باشد.
به موازات آن، ترامپ نیز به نحوی كه برای یك رییسجمهور بیسابقه است، در این انتخابات میاندورهای بسیار فعال ظاهر شد. شانس دموكراتها برای گرفتن اكثریت كرسیها در مجلس نمایندگان بسیار بالاست. نظرسنجیها عمومی عمدتا حاكی از برتری بیش از 15 درصدی دموكراتها بر جمهوریخواهان بوده است. در 2006 و 2009 كه دموكراتها و جمهوریخواهان به ترتیب اكثریت كرسیهای مجلس نمایندگان را بردند، در نظرسنجیها درصد عمومی طرف پیروز تقریبی دورقمی بود.
پایین بودن محبوبیت ترامپ، بلاتصدی بودن 44 كرسی كه قبلا به جمهوریخواهان تعلق داشته و موفقیت بیسابقه دموكراتها در جمعآوری كمك مالی از عواملی است كه بر بخت دموكراتها برای پیروزی در مجلس نمایندگان افزوده است. از طرفی، برخلاف برآوردهای پیشین مبنی بر بالا بودن شانس جمهوریخواهان برای حفظ اكثریت در سنا، اكنون تردیدهایی در این مورد ایجاد شده است.
سوال این است كه اگر وضع جمهوریخواهان در مجلس نمایندگان تا این حد بد است، چرا در سنا نباید چنین باشد. سخنان چند روز قبل سناتور مككانل، رهبر جمهوریخواهان در سنا، مبنی بر اینكه رقابت در 9 ایالت غالبا محافظهكار بسیار شدید و آرای رقبا بسیار به هم نزدیك است، موجب افزایش تردیدها در مورد توان جمهوریخواهان به حفظ اكثریت در سنا شده است. شمار شركتكنندگان در انتخابات عامل مهمی در تعیین نتیجه آن است.
بهطور معمول، تمایل و توان اقلیتهای نژادی و مذهبی، جوانان و اقشار كمدرآمد كه اغلب به دموكراتها رای میدهند، برای شركت در انتخابات كمتر است و مقامات ایالتی و محلی جمهوریخواه نیز میكوشند تا با ایجاد موانع قانونی، مشاكت این اقشار در انتخابات را كم كنند. در چنین شرایطی، وجود نشانههای قوی مبنی بر بالا بودن مشاركت در رایگیری به سود دموكراتهاست.
از جمله، مطابق یك نظرسنجی، 40 درصد افراد زیر 30 سال كه گفتهاند قطعا در انتخابات شركت خواهند كرد بسیار بیشتر از ارقام مربوطه در 2010 و 2014 (27 درصد و 26 درصد) بوده است. به علاوه، شمار كسانی كه زودهنگام یعنی قبل از روز رایگیری رای دادهاند، بیسابقه بودهاست. اگر مطابق پیشبینیها، جمهوریخواهان حتی تنها در مجلس نمایندگان شكست بخورند، نه تنها حوزه مانور ترامپ در سیاست داخلی و تا حدودی سیاست خارجی محدود خواهد شد، بلكه آینده سیاسی او نیز در معرض تردید قرار خواهد گرفت. تاثیر انتخابات بر سیاست خارجی امریكا موضوعی است كه جداگانه به آن پرداخته خواهد شد.
گردآوری: گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع: bartarinha.ir