به گزارش واحد مرکزی خبر ، برنامه‌ها و راهبردهای صالحی به این شرح است:
وزارت امور خارجه به عنوان متولی اصلی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران به منظور حرکت در مسیری هدفمند و متناسب با آرمان ها و ارزش های نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران مصمم است همزمان با ایفای نقش ذاتی خود در تنظیم روابط و مناسبات با سایر کشورها و سازمان های بین المللی، با اتخاذ راهکارهای بدیع و کارآمد در محیط پویا و سیال بین‌المللی به تحصیل دستاوردهای متناسب با نظام ارزشی انقلاب اسلامی اقدام و منافع مشروع خود را در چارچوب اصول عزت، حکمت و مصلحت تحصیل کند.
اصولاً وجه تمایز نظام جمهوری اسلامی ایران با سایر نظام های موجود در جهان، نگاه جامع (مادی و معنوی) به انسان و همزمان توجه به کرامت و ارزش والای انسان و آزادی توأم با مسئولیت او در برابر خدا با الهام از اندیشه های مترقی اسلام است؛ اصلی که به عنوان نقشه راه جمهوری اسلامی ایران در آموزه های بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) تجلی یافته و با گذشت بیش از سه دهه از حیات طیبه انقلاب، همچنان به عنوان چراغ هدایت نظام اسلامی ایران در حال درخشش است.
در عین حال جهان قرن بیست و یکم که بیش از هر زمان دیگر نیاز به تداوم حفظ ارزش های یاد شده دارد باید برای تحقق جهانی انسانی و عادلانه بیش از پیش تلاش کند که این مهم تنها در سایه سار تعاون و همکاری، احترام متقابل و التزام عملی و غیرگزینشی به واژه های مقدسی همچون آزادی، برابری، حقوق بشر و عدل و انصاف قابل تحقق خواهد بود تا بتوان در پرتو آن احساس عزت، انسانیت و کرامت را در تمامی جوامع بشری صرف نظر از رنگ، نژاد، مذهب و توانمندی های آنان ایجاد و تقویت کرد.
بدون تردید، اشاعه نسخه هایی گزینشی از توسعه، آزادی، دموکراسی، حقوق بشر، امنیت و پیشرفت که از مجرای غیرعادلانه مهندسی فرهنگی و کم توجهی به ارزش ها و باورهای ملل و اقوام مختلف در حال تحقق است، انسان سردرگم قرن بیست و یکم را بیش از هر زمان دیگری از پیمودن مسیر انسانیت و حفظ کرامت و ارزش های متعالی انسانی به ورطه ناامیدی سوق خواهد داد و چشم انداز روشن و شفافی از آینده را در پیش رو ترسیم نخواهد کرد.
جمهوری اسلامی ایران ضمن احترام به منافع مشروع و قانونی تمامی کشورهای جهان (آنهایی را که به رسمیت شناخته است) بر این باور است که دخالت های غیرمسئولانه معدود کشورهایی تمامیت خواه و انحصارطلب، جهان را از مسیر ذاتی خود که همانا بسترسازی برای رشد، تعالی و سعادت ابنای بشر است دور ساخته است که جبران آن مستلزم مساعی جمعی و همکاری متعهدانه در «ساختن جهانی نو با تمسک به ارزش ها و آرمان های واقعی و فطری بشر» از طریق بازنگری در روش های ناکارآمد و رایج کنونی در تأمین صلح و امنیت جهانی، مشارکت همه واحدهای سیاسی در تصمیم گیری های بین المللی در بستری از تکثرگرایی و عدالت خواهی است.
اشاعه ارزش های انسانی، نفی نظام ظلم و سلطه بین المللی، مسئولیت در قبال مسائل کلی منطقه و جهان، تعهد به انسان و انسانیت و تلاش مستمر در مسیر رشد، توسعه و بالندگی در محور توجهات و تلاش های جمهوری اسلامی ایران قرار دارد و در این راستا وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به عنوان مرجع ملی دیپلماسی خارجی کشور با همکاری نهادهای مختلف داخلی با اتخاذ «رویکردی تعاملی، مؤثر و فعال با جهان و تأکید بر حقوق مشروع و ذاتی خود» بر اساس اصول «عزت، حکمت و مصلحت» و در چارچوب اسناد بالادستی نظام جمهوری اسلامی ایران، به وظایف ذاتی خود جامه عمل می پوشاند و امید آن دارد که در مسیر تحقق «جهانی عدالت محور و بدون تبعیض» از همکاری و مساعدت تمامی کشورهای دوست و غیرمتخاصم منتفع شود.
* ما باید با اتخاذ سیاست خارجی موازنه مثبت مبتنی بر همکاری‌های سازنده و خلاقانه سعی کنیم زمینه حضور فعال خود را در صحنه بین المللی و نیز مشارکت مؤثر در سازمان‌ها، مجامع و نهادها و رژیم‌های بین المللی به منظور شکل دهی به فرایندهای بین المللی و حتی حل و فصل منازعات و اختلافات منطقه ای و بین المللی فراهم کنیم.
* ما معتقدیم که در جهان امروز دوره هژمونی و برتری یک قدرت بر مبنای توان نظامی به سر آمده است. دنیای جدید مجموعه ای از بازیگران دولتی و غیردولتی است که در آن شبکه های پیچیده ای از همکاری، تعامل و تعارض وجود دارد. برتری و تسلط دیگر مفاهیم کارآمدی برای توضیح روابط بین‌المللی نیستند؛ به عبارت دیگر جهان به پایان راه پارادایم سنتی خود رسیده است.
* یکی از اهداف کلیدی در سیاست خارجی که در سند چشم انداز بیست ساله جمهوری اسلامی ایران آمده است «تعامل سازنده با نظام بین المللی در سطوح دوجانبه، منطقه ای و بین‌المللی و همچنین در سطح سازمان‌های بین‌المللی است.»
* بر مبنای اهداف و اصول یاد شده باید تمام تلاشمان را به کار بگیریم تا آرمانهای نظام را تا آنجا که ممکن است با توجه به عرف و هنجارهای بین المللی و نیز امکانات و شرایط محیطی و ساختاری محقق سازیم.
* جمهوری اسلامی ایران با پیروی از رهنمودهای امام راحلمان و نیز رهبر همام خود خواستار برقراری روابط سازنده با تمامی کشورهای جهان که از طرف کشورمان به رسمیت شناخته شده اند می باشد؛ برای مثال حضرت امام (ره) چنین فرمودند: «در صورتی که زمامداران حکومت اسلامی با عقل و تدبیر و بر اساس رعایت احترام متقابل و عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر با کشورهای دیگر رابطه برقرار نمایند، همکاری میان آنها و تعاون و تفاهم برای انجام امور بشردوستانه از قبیل صلح و عدالت و احسان بر اساس اصول همزیستی مسالمت آمیز امری مستحسن شمرده می شود» (صحیفه نور ج 14 ص 116).
* البته تحقق چنین امری نیازمند ارکانی است که اساسی ترین رکن آن اعتمادسازی متقابل است که این نیز به نوبه خود نیازمند گذر زمان و آزمون است. به هر حال اعتمادسازی در عرصه دیپلماسی و سیاست خارجی یک سرمایه ارزشمند است.
* با عنایت به مطالب ذکر شده و نیز واقعیتهای جاری در منطقه و عرصه بین المللی، ما باید اولویتهای سیاست خارجی خود را به گونه ای تنظیم کنیم که توجه ما به ترتیب معطوف به کشورهای همسایه، جهان اسلام و کشورهای دوست و غیرمتخاصم باشد.
راهبردهای کلان وزارت امور خارجه:
الف) امنیت و صلح برای همه
ب) دستیابی به رفاه و پیشرفت
ج) حفظ کرامت انسان ها
د) مشارکت گرایی و عدم تمکین به ظلم و تبعیض
هـ) سرمایه گذاری در منابع انسانی
و) ارتقای خدمات کنسولی
* برای تحقق اهداف کلان فوق، وزارت امور خارجه نیازمند بازتعریف و بازسازی رویکردها و ابزار تحقق اهداف نظام در عرصه سیاست خارجی با تأکید بر حفظ مبانی و اصول است.
در این راستا افزون بر استفاده از سازوکارهای شناخته شده و رسمی، برآنیم تا برای پیشبرد اهداف خود، بهره مندی از امکانات و زمینه های جدید مانند سازمان‌های مردم‌نهاد را در دستور کار، و همچنین برای تنویر افکار عمومی ملت ها، در رهیافتی نوین مباحث مربوط به دیپلماسی عمومی را مورد توجه ویژه قرار دهیم.
در این میانه یکی از ضرورت های عینی و الزام آور، تلاش برای کارآمد کردن ساختار وزارت امور خارجه متناسب با شأن و منزلت نظام اسلامی بوده، برای تحقق این هدف تأمین نیروی انسانی شایسته، متعهد و دلباخته میهن عزیز اسلامی ضرورتی انکارناپذیر است.
اینجانب بر این باورم که ایجاد تغییرات لازم در شیوه جذب نیروی مورد نیاز دستگاه دیپلماسی کشور باید در صدر برنامه های مربوط به تجهیز نیروی انسانی وزارت امور خارجه قرار گیرد.
در خاتمه باید گفت که دولت اسلامی نباید در روابط خارجی خود به گونه ای رفتار کند که اصل عزت اسلامی مخدوش و یا کم رنگ شود.