به گزارش سرویس دانش و فن آوری برنا، رسوب‌های آمیلوئیدی در بافت‌ها و اعضاء بدن مرتبط با بروز بیماری‌هایی هم‌چون آلزایمر، پاركینسون، دیابت نوع دو و بیماری‌های پریون‌ها مرتبط دانسته شده است. با این حال آمیلوئیدها فقط مواد بیماری‌زا محسوب نمی‌شوند و به‌عنوان نانو‌مواد، دارای قابلیت‌هایی هستند و كاربردهای احتمالی آن ها از پلیمرهای مصنوعی بیشتر است.
به‌گفته یكی از محققان از دانشگاه "تل‌آویو" حتی در طبیعت آمیلوئیدها بندرت غیر عادی فرض شده و به‌عنوان بخشی فیزیولوژیك از موجودات محسوب می‌شوند. به‌عنوان مثال آن ها مواد محافظ مهمی در پوشش تخم حشرات و ماهی‌ها هستند و در ساخت زیست لایه‌های بسیاری از باكتری‌ها كه نقش محافظتی در سطح باكتری‌ها دارند و آن ها را از اثرات تركیبات ضدباكتری مصون می‌دارند، نیز دخالت می‌کنند.
فیبرهای آمیلوئیدی دسته‌هایی از رشته‌های پروتئینی بسیار منظم هستند كه از رشته‌های شبه نردبانی ساخته شده و چند میكرومتر طول دارند. در برش‌های عرضی، رشته‌های آمیلوئیدی پروتئینی هستند، اما بیشتر شبیه پلیمرهای مصنوعی هستند تا شبیه پروتئین‌های معمولی. این تركیبات خواص مكانیكی ویژه‌ای هم‌چون تار عنكبوت دارند.
تار عنكبوت از لحاظ وزنی از استیل قوی‌تر است و آن را بدون پاره شدن تا چندین برابر طول آن می‌توان كشید چیزی كه در فیبرهای مصنوعی وجود ندارد. خاصیت خود سامانی آمیلوئیدی، همراه با خاصیت انعطاف پذیری آنها است كه آن ها را به‌عنوان ساختارهای طبیعی جذابی برای طراحی نانو ساختارها و نانو مواد جدید مطرح ساخته است.
این ساختارهای بنیادی را به راحتی با روش‌های ساده زیستی می‌توان تغییر داد. سطوح آن ها را می‌توان به دلخواه تغییر داده و روكش‌های زیست سازگار ساخت. مثلاً می‌توان در ساخت ابزارهای ارزیابی جریان در فناوری‌های پزشكی، ساخت هیدروژل‌های آمیلوئیدی جهت كپسوله كردن و رها سازی كنترل شده داروها و همچنین به‌عنوان چهارچوبی در كشت سلول‌های سه بعدی استفاده كرد.
پروتئین‌های دارای عملكرد مانند آنزیم‌ها را می‌توان به توالی‌های ایجاد شده آمیلوئیدی جهت تقلید از طبیعت متصل ساخت فیبرهای آمیلوئیدی ماتریس‌های مناسبی جهت نانوساختارها محسوب می‌شوند به‌عنوان مثال امكان تولید كابل‌های نانو با پر كردن نانولوله‌های آمیلوئیدی با نقره و روكش كردن آن ها با طلا ممكن شده است.