موفقيت دانشمندان در كشف چگونگی فريب خوردن دستگاه ايمنی بدن توسط باكتری سل ،می تواند به ساخت داروهای جديد درمان اين بيماری بينجامد.

 

به گزارش خبرگزاری فرانسه از پاریس، محققان با انجام آزمایشهایی بر روی موش، به سازوكار مهمی پی بردند كه از طریق آن باكتری سل نوعی مرگ را در سلولهای میزبان رقم می‌زند و با این كار امكان گسترش عفونت را در ریه ها را میسر می‌سازد.

آمارهای سازمان جهانی بهداشت نشان می‌دهد هر ساله بیش از ‪ ۹میلیون نفر به سل مبتلا می‌شوند. این بیماری در سال ‪ ۲۰۰۶حدود ‪۱/۷میلیون تن را به كام مرگ كشاند.

دانشمندان همواره می‌دانستند باكتری خطرناك سل با حمله به سلولهای ایمنی تخصص یافته ماكروفاژ در ریه‌ها ، آنها را به انكوباتورهایی فرمانبر تبدیل می‌كند كه باكتری مهاجم در درون آنها به تكثیر می‌پردازد و به این ترتیب دستگاه ایمنی بدن را ناتوان می‌كند.

هاینس رمولد از بیمارستان زنان و بریگهام در بوستون و همكارانش می خواستند این فرایند را كشف كنند. بطور طبیعی سلولهای ماكروفاژ آلوده دچار یك نوع مرگ سلولی موسوم به ‪ apoptosisمی‌شوند. در این نوع مرگ سلولی غشاهای سلول سالم می‌ماند و به همین خاطر مانع از گسترش باكتری به دام افتاده می‌شود.

این فرایند باعث آزاد شدن نوع دیگری از سلول ایمنی می‌شود كه با بلعیدن لاشه سلول آلوده شده آن را نابود می‌كند. این دقیقا همان اتفاقی است كه برای بیشتر گونه‌های خوش خیم سل رخ می‌دهد و باعث بی‌ضرر شدن آنها می شود.

اما این محققان، هنگامی كه در در آزمایش روی باكتری‌های كشت داده شده و در موش ها،از یك گونه خطرناك ‪ H37Rvاستفاده كردند، با زنجیره متفاوتی از حوادث روبرو شدند.

این گونه خطرناكتر، واكنش مرگ سلولی را سركوب كرد و بجای آن نوع متفاوتی مرگ سلولی موسوم به نكروز را ایجاد نمود.

رمولد كه یافته‌های وی در شماره آنلاین مجله نیچر ایمونولوژی منتشر شده است می‌گوید نكروز، برای دفاع میزبان در مقابل سل بسیار خطرناك است.

تحقیق جدید برای اولین بار فرایند بیوشیمیایی را مشخص می‌كند كه به ایجاد یك اثر محافظتی در مرگ سلولی ‪ apoptosisمی‌انجامد كه توسط باكتری سل آن ناتوان شده است و هدف جدیدی برای درمانهای دارویی احتمالی فراهم می‌آورد داروهای درمان سل دهها سال است ساخته شده‌اند ، اما در كشورهای فقیرتر سل همچنان قربانی می‌گیرد.

پدید آمدن گونه‌های سل مقاوم در برابر دارو در دهه ‪ ، ۱۹۹۰هدف هزاره سازمان ملل را برای به نصف رساندن شمار مسلولان جدید تا سال ‪ ۲۰۱۵میلادی كه زمانی قابل دستیابی به نظر می‌رسید ، به خطر می‌اندازد.