به گزارش سرويس دانش و فناوري برنا ، در کنار کارهايي که دانشمندان نقاط مختلف جهان در زمينه ساخت اعضاي مصنوعي بدن، به‌ويژه دست و پا با قابليت‌ها و کارايي‌هايي شبيه و يا حداقل نزديک به اعضاي طبيعي بدن انجام مي‌دهند، عده‌اي از دانشمندان علم مواد در آزمايشگاه ملي اوآک ريج(ORNL) با همکاري محققاني از سازمان فضايي ناسا، سعي بر ساخت پوستي دارند که با قابليت حس گرما و سرما و کلاً برخوردار از حس لامسه است. در اين پروژه تحقيقاتي محققان ORNL وظيفه توسعه موادي را عهده‌دار شدند كه داراي قابليت‌هاي حرارتي پوست و به‌دنبال آن يک حسگر حرارتي است و محققان ناسا هم ساخت حسگرهاي پيشرفته فشار را بر عهده گرفتند.
اين محققان با همکاري يکديگر و با استفاده از قابليت رسانش گرمايي نانولوله‌هاي کربني در نظر دارند تا قطعه چندکاره کامپوزيتي با دوامي با نام FILMskin مرکب از يک پليمر و نانولوله‌هاي کربني را بسازند که در روکش‌هاي کنوني نظير آن يافت نمي‌شود و رسانش گرمايي آن مشابه رسانش گرمايي ماهيچه‌ها، چربي‌ها و پوست بدن است. آنها نشان داده‌اند که تنها با استفاده از 8 درصد حجمي از اين نانولوله‌ها، مي‌توان يک کامپوزيت پليمري ساخت كه رسانش گرمايي آن به مراتب بيشتر از رسانش گرمايي بافت‌هاي مختلف بدن است.
در مرحله بعد اين دانشمندان در نظر دارند تا براي هدايت سريع گرما به‌سمت حسگرهاي دما، آرايه‌اي از (نانولوله‌هاييVANTAها) را بسازند كه به‌طور عمودي دنبال هم قرار گرفته‌اند. به گفته اين محققان سرعت انتقال پالس گرمايي در چنين پليمري 20 برابر پليمر خالص است و با استفاده از آن مي‌توان زمان پاسخ حسگرهاي گرمايي قرار داده‌شده زير اين پوست را تا حد زيادي بهبود بخشيد.
گام بعدي، طراحي حسگرهايي براي نشان دادن اختلاف فشار و دماي اين FILMskin است و اين بار هم نانولوله‌هاي کربني با توجه به تغيير مقاومت الکتريکي آنها با دما، مناسب‌ترين گزينه به شمار مي‌روند. از سوي ديگر محققان ناسا نيز نشان داده‌اند که مي‌توان با پخش اين نانولوله‌ها در مواد نوين پليميدي زيست‌سازگار، نانوكامپوزيت‌هايي ساخت که حساسيت بيشتري نسبت به فشار داشته باشند.