به گزارش خبرنگار اجتماعي فارس، سعيد شفيعيان محقق پژوهشكده رويان در يك نشست خبري خاطرنشان كرد: بيماري ويتيليگو (لك و پيس)، بيماري است كه با از دست دادن موضعي و پيشرونده سلول‌هاي رنگدانه و ايجاد لكه‌هاي سفيد رنگ در پوست فرد، مشخص مي‌شود كه ميتواند به صورت موضعي و يا سيستميك بروز كند. اين بيماري با فراواني يك تا 2 دهم درصد، حدود 5 تا 100 مليون نفر از جمعيت جهان را درگير كرده است.
وي ادامه داد: در ايران نيز حدود 600 هزار نفر به اين بيماري مبتلا هستند كه اكثر آن‌ها با دارو درمان مي‌شوند اما در حدود 200 هزار نفر با روش‌هاي متداول قابل درمان نيستند.
شفيعيان اظهار داشت: وجود ضايعات با رنگ غير طبيعي بخصوص در نواحي معرض ديد ميتواند مشكلات روحي و رواني جدي در فرد ايجاد كرده و در زندگي طبيعي و كار او اختلال ايجاد كند. همچنين هزينه نسبتا زياد براي مداوا و در برخي موارد پوشاندن ضايعات مصرف مي‌شود.
وي با ارشاره به اينكه مشكل اصلي در اين بيماران ناكارآمد بودن سلول‌هاي ملانوسيت است، افزود: جايگزيني اين سلول‌ها ميتواند درمان مناسبي براي برطرف كردن اين ضايعات باشد. طرح تحقيقاتي پيوند اتولوگ (خودي) سلول‌هاي ملانوسيت، در پژوهشكده رويان با هدف جايگزيني اين سلول‌ها طراحي و در حال اجرا است.
اين محقق ادامه داد: در اين مطالعه ابتدا سلول‌هاي ملانوسيت از بيوپسي‌هاي به دست آمده از نواحي سالم پوست با استفاده از جداسازي آنزيمي تحت شرايط كاملا استريل جدا و براي درمان آن دسته از بيماران مبتلا به ويتيليگو كه پاسخ قابل قبولي براي درمان‌هاي متداول نداده‌اند به صورت داخل اپيدرمي به خودشان بزريق مي‌شود.
وي افزود: نتايج به دست آمده در مراحل اوليه نشان مي‌دهند كه استفاده از اين روش كاملا بي‌خطر بوده و هيچگونه عارضه‌اي براي بيمار ندارد و به سبب اينكه سلول‌ها منشاء خودي دارند مشكل رد پيوند نيز در اين بيماران مطرح نيست. مطالعه صورت گرفته براي اثربخشي روش، در گروه بيماران مبتلا به نوع موضعي بيماري نشان مي‌دهد كه تزريق متوسط تعداد 450 هزار سلول در ناحيه‌اي به وسعت متوسط 5/3 سانتي متر مربع بعد از 2 هفته باعث شروع پيگمانتاسيون و بعد از گذشت 4 هفته تكميل پيگمانتاسيون اوليه در كل سطح مي‌شود.
شفيعيان تصريح كرد: نتايج بارز باليني در بيماراني كه ضايعه موضعي داشتند باعث شد تا مطالعه ديگري براي بررسي استفاده از اين روش درماني در بيماران مبتلا به ضايعات سيستميك نيز طراحي و به اجرا درآيد كه نتايج اين مطالعه نيز نشان مي‌دهد تزريق متوسط 600 هزار سلول در مساحت متوسط 6 سانتي متر مربع ميتواند بعد از دو هفته موجب شروع پيگمانتاسيون شود. محققان اميدوارند با توسعه روش‌هاي كشت و جداسازي براي سلول‌هاي ملانوسيت در آينده‌اي نزديك بتوانند با انجام يك بيوپسي كوچك مشكل ضايعات بيماري ويتليگو را در اين بيماران براي هميشه درمان كنند.
وي با اشاره به مطالعات انجام شده در خارج از كشور گفت: در مطالعات مشابه در ساير كشورها معمولا به همراه تزريق سلول از اشعه ماوراي بنفش نيز استفاده مي‌شود كه ميتواند براي بيمار عوارض ناگواري همانند سرطان‌هاي پوستي را به همراه داشته باشد، اين مطالعه كه براي اولين بار در سطح جهاني انجام مي‌شود نيازي به استفاده از اشعه ماوراي بنفش بعد از تزريق سلول ندارد.
وي يادآور شد: پيش‌بيني مي‌شود اين روش از اوايل تابستان سال آينده در خدمت درمان بيماران كشورمان قرار گيرد.