به گزارش خبرگزاري رويترز، در اين روش پژوهشگران با استفاده از شيوه مشخص كردن تاريخ بوسيله راديو كربن، پروتئين‌هاي خاصي را كه "كريستالين‌هاي عدسي" ناميده مي‌شوند، اندازه‌گيري كنند.
اين پروتيين‌ها در حدود زمان تولد توليد مي‌شوند و در بقيه عمر بدون تغيير مي‌مانند. بجز دندانها، عدسي چشم تنها بخشي از بدن است كه چنين خاصيتي دارند.
بر اساس اين مطالعه كه در نشريه PLoS Oneانتشار يافت، محققان در مدت يك سال و نيم موفق شدند با استفاده از تجزيه و تحليل ايزوتوپ كربن موسوم به كربن ۱۴كه درون كريستالين‌ها به دام مي‌افتند، به درستي سن ۱۳نفر را تعيين كنند.
نيلز نيلروپ محقق پزشكي قانوني در دانشگاه كپنهاگ گفت "در عالم پزشكي قانوني ما هميشه به دنبال روش‌هايي براي شناسايي هويت افراد فوت شده هستيم و دريافته‌ايم كه با اين روش مي‌توان تقريبا سال دقيق تولد افراد را مشخص كرد."
لينروپ گفت دانشمندان مدتهاست كه از راديوكربن براي تعيين تاريخ فسيل‌ها يا استخوانها استفاده مي‌كنند اما اخيرا دانشمندان اين روش را در مورد ميناي دندان بكار گرفته‌اند تا سن افرادي را كه مدت زيادي از مرگشان نمي‌گذرد، مشخص كنند.
در روش به كار گرفته شده در تحليل عدسي‌ها، افزايش ناگهاني كربن ۱۴ در جو زمين از دهه ۱۹۵۰تا زمان ممنوعيت انفجارهاي آزمايشي اتمي در چند سال بعد در نظر گرفته شده است.
اين انفجارهاي آزمايشي ميزان كربن ۱۴جو را بيش از دو برابر كرد اما بعد از ممنوعيت، اين ميزان به تدريج كاهش يافت.
ثبت سالانه كربن ۱۴موجود در جو توسط دانشمندان، محكي در اختيار محققان دانماركي قرار داد تا زمان تولد فرد را با تطبيق سال متناظر كه در آن محتواي كربن ۱۴برابر اين ميزان در عدسي چشم فرد است، تعيين كنند.
محققان مي‌گويند روش آنها مي‌تواند روزي به دانشمندان در ديگر زمينه‌ها كمك كند تا با مشخص كردن تاريخ توليد پروتئين‌ها و ديگر مولكول‌ها، زماني كه بافت يا سلولهاي سرطاني ايجاد شدند تعيين كنند.
اين روش مزاياي خاصي دارد.
مثلا بلند كردن پلك براي بررسي عدسي اغلب بسيار ساده‌تر از نمونه برداري از بخشي از دندان براي خواندن دقيق است.
نقطه ضعف اين روش نيز آن است كه با پوسيدن بدن انسان، ظرف چند روز، عدسي از بين مي‌رود در حالي كه دندان نمونه‌اي در اختيار دانشمندان قرار مي‌دهد تا چند سال بعد نيز قابل استفاده است.