آماری که بين فوتباليستها شايع شده واقعاً نگران کننده است. اگرچه پيش از اين هم بارها در مورد اعتياد فوتباليستها مطالب و آماری منتشر شده است، اما هيچ گاه به نظر بحث اين قدر جدی نبوده و حداقل به جامعه شوک وارد نکرده است.
دقيق ترين، جالب ترين و جسورانه ترين آمار را يک بار ابراهيم افشار (روزنامه نگار باسابقه) طی گزارشی در روزنامه جهان فوتبال منتشر کرد که باعث ايجاد بلوايی زودگذر شد. او آنجا از اين گفته بود که حتی در تيم ملی هم چندين نوبت ملی پوشان پيش از بازی های بزرگ موادی را بمبی کرده بودند و البته موفق هم شده بودند که نتيجه ها را عوض کنند. پيش و پس از اين مطلب هم گزارشهايی در مورد اعتياد شديد ستاره های سابق در دوران بازنشستگی منتشر شد. حتی مصاحبه هايی هم با همين ستاره ها انجام دادند که بخشی از گنداب فوتبال را شور دادند و البته زود هم اين گنداب باز راکد شد.
در اغلب اين گزارشها اگر موارد استفاده تفريحی توصيف می شد، اما اين بار داستان کمی فرق می کند. هم در نوع ماده استفاده شده و هم در چرای استفاده. اين بار حرف از پايين آوردن وزن با استفاده از «شيشه» است. در همين فصل آماده سازی تيمها، چندين مورد شايع شد که فوتباليستها برای رسيدن سر وزن از اين ماده استفاده کرده و حتی پرونده ای در اين خصوص در کميته انضباطی در حال تشکيل است.
يکی از مربيان ليگ برتری در اين خصوص داستانهای جالبی تعريف می کند که البته تأسف برانگيز هم هست. اين مربی که هدايت يکی از تيمهای شهرستانی سقوط کرده را برعهده داشته؛ می گويد: پارسال دو بازيکن برای تست دادن، به تمرينات ما آمدند که وزنشان دو برابر من بود وقتی دلالها اين بازيکنان را آوردند، گفتند که وزنشان زياد است، اما با تمرينات اختصاصی و فشار خيلی زود به سر وزن می رسند. اين دو بازيکن اگرچه سر تمرينات تيمی از زير کار در می رفتند، اما در کمتر از دو ماه وزنشان را نصف کردند. با اين حال رفتارهايشان هم دچار تغييرات زيادی شد که ما را مشکوک کردند. در يکی از اردوها ما سرانجام فهميديم که آنها از شيشه برای کم کردن وزن خود استفاده کرده اند.
اين مربی اضافه می کند: پس از اينکه از شر اين بازيکنان راحت شديم در راديو شنيدم که چندی بعد يکی از آنان که سابقه قهرمانی با تيمش در جام حذفی را هم داشت، به علت استعمال زياد شيشه اقدام به خودکشی کرده است.
البته امسال هم از اردوی يکی از تيمهای تهرانی که در خارج از پايتخت برگزار می شد، خبرهايی در اين خصوص به بيرون درز کرد. گفته می شد، يکی از چپ های اين تيمها برای رسيدن به شرايط وزنی مناسب در اتاق خود، شيشه مصرف می کرده که کادر فنی متوجه می شود و خبر خيلی زود به تهران می رسد و... در اردوی ساير تيمها هم کم و بيش چنين اتفاقاتی افتاد، بخصوص در اردوهای خارجی که البته به دلايل مختلفی همگی مسکوت مانده اند.
اما چرا شيشه؟ يکی از پزشکان تيمهای ليگ برتری می گويد: بله متأسفانه اين مسأله دردناک حقيقت دارد و ما هر روز بيش از گذشته شاهد شايع شدن استعمال اين مواد در بين ورزشکاران و بخصوص فوتباليستها هستيم که مهمترين دليلش مصرف راحت و بازدهی بالای آن است.
وی می گويد: «آمفتامين» به دليل قيمت ارزانش به راحتی قابل تهيه است و بر خلاف موادمخدر ديگر موقع استفاده بوی آنچنانی هم ندارد. ضمن اينکه استفاده از آن به دليل سادگی در هر جايی امکان دارد. در مورد فوتباليستها بيشتر مکانهای استفاده در اتاقها و حتی ماشين های شخصی شان بوده است.
وی در مورد کاهش وزن به محض استفاده از اين ماده می گويد: اين ماده علاوه بر اينکه بر روح و روان فرد تأثير دارد، روی تغييرات وزنی بدن نيز بسيار مؤثر است. البته زمان شروع کم کردن وزن در افراد گوناگون با توجه به شرايط بدنی متفاوت است. بعضی ها بلافاصله و بعضی ها با مدت زمان بيشتری پس از استعمال شروع به کم کردن وزن می کنند.
وی ادامه می دهد: البته در فوتباليستها به دليل وضع مالی خوبشان با خورد و خوراک مناسب می توان جلوی تابلو شدن ظاهر را گرفت و به همين دليل آنان رغبت بيشتری به استفاده از اين ماده نشان می دهند. با اين حال مواردی داشتيم که به دليل اعتياد شديد دچار مشکلات روحی و روانی شديد شده اند.
اغلب مربيان ليگ برتری روی اين نکته تأکيد دارند که شاگردانشان به دليل وضع مالی خوب مدام در پارتی های شبانه و ميهمانی های مجردی شرکت می کنند و آنجاست که برای اولين بار با مواد مخدری مثل شيشه آشنا می شوند. اين مواد مخدر بدون توجه به عوارض جانبی شان به دليل لذت هايی که در افراد به وجود می آورد اول بار به صورت تفريحی و بعد به صورت اعتياد از سوی ستاره ها مورد استفاده قرار می گيرند. جالب اينکه اينگونه موارد بيشتر در بين فوتباليستهايی ديده می شود که برای بازی در باشگاهای طرف قرار داد مجبور می شوند شهر خود را ترک کنند و در شهری ديگر به صورت مجردی زندگی کنند. به عنوان مثال در مشهد طی چند سال گذشته شايعات زيادی در مورد بازيکنان غير بومی تيم های ليگ برتری اين شهر شنيده شد که در يکی دو مورد باشگاهها مجبور به اخراج اين بازيکنان البته با ذکر عنوان دلايل ديگر شدند.
آنچه مسلم است، اينکه نمی توان وجود چنين اپيدمی را انکار کرد، اما با توجه به اثبات سخت اين گونه موارد، ورود به حيطه آن برای مراجع ذی صلاح تا جمع نشدن مدارک کافی مقدور نيست.
به نظر، همين دليل هم می تواند يکی از دلايل مهم استفاده فوتباليستها از اين گونه مواد باشد. به هر حال آزمايشی هم مخصوص مشخص شدن اين نوع اعتياد فعلاً در باشگاه ها و فدراسيونها انجام نمی شود و تنها راه اثبات گير افتادن ورزشکاران در هنگام استعمال است که آن هم با توجه به روابط پشت پرده موجود در اين گونه پرونده ها خيلی مؤثر نيست.
در دنيای ورزش بارها و بارها در مورد اعتياد ستاره های بزرگ به مواد مخدر شنيده بوديم. از جرج بست و مارادونا بگيريد تا مايکل فلپس وتايسون همه و همه در دام اعتياد گرفتار شده بودند اما برای تفريح . هيچ گاه نشنيديم که آنان برای وزن کم کردن يا رسيدن به شرايطه ايده آل بدنی به مواد مخدر روی آورده باشند. آنها در دوران حرفه ای خود با تمرين به هرانچه می خواستند رسيدند نه با استفاده از مواد مخدر. ظاهرا استفاده از مواد مخدر برای وزن کم کردن برای اولين بار است که در دنيا توسط فوتباليست های ايرانی ابداع می شود. ابداعی که احتمالا معضل بدتری از دوپينگ در ورزش ايران خواهد بود.
دقيق ترين، جالب ترين و جسورانه ترين آمار را يک بار ابراهيم افشار (روزنامه نگار باسابقه) طی گزارشی در روزنامه جهان فوتبال منتشر کرد که باعث ايجاد بلوايی زودگذر شد. او آنجا از اين گفته بود که حتی در تيم ملی هم چندين نوبت ملی پوشان پيش از بازی های بزرگ موادی را بمبی کرده بودند و البته موفق هم شده بودند که نتيجه ها را عوض کنند. پيش و پس از اين مطلب هم گزارشهايی در مورد اعتياد شديد ستاره های سابق در دوران بازنشستگی منتشر شد. حتی مصاحبه هايی هم با همين ستاره ها انجام دادند که بخشی از گنداب فوتبال را شور دادند و البته زود هم اين گنداب باز راکد شد.
در اغلب اين گزارشها اگر موارد استفاده تفريحی توصيف می شد، اما اين بار داستان کمی فرق می کند. هم در نوع ماده استفاده شده و هم در چرای استفاده. اين بار حرف از پايين آوردن وزن با استفاده از «شيشه» است. در همين فصل آماده سازی تيمها، چندين مورد شايع شد که فوتباليستها برای رسيدن سر وزن از اين ماده استفاده کرده و حتی پرونده ای در اين خصوص در کميته انضباطی در حال تشکيل است.
يکی از مربيان ليگ برتری در اين خصوص داستانهای جالبی تعريف می کند که البته تأسف برانگيز هم هست. اين مربی که هدايت يکی از تيمهای شهرستانی سقوط کرده را برعهده داشته؛ می گويد: پارسال دو بازيکن برای تست دادن، به تمرينات ما آمدند که وزنشان دو برابر من بود وقتی دلالها اين بازيکنان را آوردند، گفتند که وزنشان زياد است، اما با تمرينات اختصاصی و فشار خيلی زود به سر وزن می رسند. اين دو بازيکن اگرچه سر تمرينات تيمی از زير کار در می رفتند، اما در کمتر از دو ماه وزنشان را نصف کردند. با اين حال رفتارهايشان هم دچار تغييرات زيادی شد که ما را مشکوک کردند. در يکی از اردوها ما سرانجام فهميديم که آنها از شيشه برای کم کردن وزن خود استفاده کرده اند.
اين مربی اضافه می کند: پس از اينکه از شر اين بازيکنان راحت شديم در راديو شنيدم که چندی بعد يکی از آنان که سابقه قهرمانی با تيمش در جام حذفی را هم داشت، به علت استعمال زياد شيشه اقدام به خودکشی کرده است.
البته امسال هم از اردوی يکی از تيمهای تهرانی که در خارج از پايتخت برگزار می شد، خبرهايی در اين خصوص به بيرون درز کرد. گفته می شد، يکی از چپ های اين تيمها برای رسيدن به شرايط وزنی مناسب در اتاق خود، شيشه مصرف می کرده که کادر فنی متوجه می شود و خبر خيلی زود به تهران می رسد و... در اردوی ساير تيمها هم کم و بيش چنين اتفاقاتی افتاد، بخصوص در اردوهای خارجی که البته به دلايل مختلفی همگی مسکوت مانده اند.
اما چرا شيشه؟ يکی از پزشکان تيمهای ليگ برتری می گويد: بله متأسفانه اين مسأله دردناک حقيقت دارد و ما هر روز بيش از گذشته شاهد شايع شدن استعمال اين مواد در بين ورزشکاران و بخصوص فوتباليستها هستيم که مهمترين دليلش مصرف راحت و بازدهی بالای آن است.
وی می گويد: «آمفتامين» به دليل قيمت ارزانش به راحتی قابل تهيه است و بر خلاف موادمخدر ديگر موقع استفاده بوی آنچنانی هم ندارد. ضمن اينکه استفاده از آن به دليل سادگی در هر جايی امکان دارد. در مورد فوتباليستها بيشتر مکانهای استفاده در اتاقها و حتی ماشين های شخصی شان بوده است.
وی در مورد کاهش وزن به محض استفاده از اين ماده می گويد: اين ماده علاوه بر اينکه بر روح و روان فرد تأثير دارد، روی تغييرات وزنی بدن نيز بسيار مؤثر است. البته زمان شروع کم کردن وزن در افراد گوناگون با توجه به شرايط بدنی متفاوت است. بعضی ها بلافاصله و بعضی ها با مدت زمان بيشتری پس از استعمال شروع به کم کردن وزن می کنند.
وی ادامه می دهد: البته در فوتباليستها به دليل وضع مالی خوبشان با خورد و خوراک مناسب می توان جلوی تابلو شدن ظاهر را گرفت و به همين دليل آنان رغبت بيشتری به استفاده از اين ماده نشان می دهند. با اين حال مواردی داشتيم که به دليل اعتياد شديد دچار مشکلات روحی و روانی شديد شده اند.
اغلب مربيان ليگ برتری روی اين نکته تأکيد دارند که شاگردانشان به دليل وضع مالی خوب مدام در پارتی های شبانه و ميهمانی های مجردی شرکت می کنند و آنجاست که برای اولين بار با مواد مخدری مثل شيشه آشنا می شوند. اين مواد مخدر بدون توجه به عوارض جانبی شان به دليل لذت هايی که در افراد به وجود می آورد اول بار به صورت تفريحی و بعد به صورت اعتياد از سوی ستاره ها مورد استفاده قرار می گيرند. جالب اينکه اينگونه موارد بيشتر در بين فوتباليستهايی ديده می شود که برای بازی در باشگاهای طرف قرار داد مجبور می شوند شهر خود را ترک کنند و در شهری ديگر به صورت مجردی زندگی کنند. به عنوان مثال در مشهد طی چند سال گذشته شايعات زيادی در مورد بازيکنان غير بومی تيم های ليگ برتری اين شهر شنيده شد که در يکی دو مورد باشگاهها مجبور به اخراج اين بازيکنان البته با ذکر عنوان دلايل ديگر شدند.
آنچه مسلم است، اينکه نمی توان وجود چنين اپيدمی را انکار کرد، اما با توجه به اثبات سخت اين گونه موارد، ورود به حيطه آن برای مراجع ذی صلاح تا جمع نشدن مدارک کافی مقدور نيست.
به نظر، همين دليل هم می تواند يکی از دلايل مهم استفاده فوتباليستها از اين گونه مواد باشد. به هر حال آزمايشی هم مخصوص مشخص شدن اين نوع اعتياد فعلاً در باشگاه ها و فدراسيونها انجام نمی شود و تنها راه اثبات گير افتادن ورزشکاران در هنگام استعمال است که آن هم با توجه به روابط پشت پرده موجود در اين گونه پرونده ها خيلی مؤثر نيست.
در دنيای ورزش بارها و بارها در مورد اعتياد ستاره های بزرگ به مواد مخدر شنيده بوديم. از جرج بست و مارادونا بگيريد تا مايکل فلپس وتايسون همه و همه در دام اعتياد گرفتار شده بودند اما برای تفريح . هيچ گاه نشنيديم که آنان برای وزن کم کردن يا رسيدن به شرايطه ايده آل بدنی به مواد مخدر روی آورده باشند. آنها در دوران حرفه ای خود با تمرين به هرانچه می خواستند رسيدند نه با استفاده از مواد مخدر. ظاهرا استفاده از مواد مخدر برای وزن کم کردن برای اولين بار است که در دنيا توسط فوتباليست های ايرانی ابداع می شود. ابداعی که احتمالا معضل بدتری از دوپينگ در ورزش ايران خواهد بود.
گردآوری : گروه ورزش سیمرغ
www.seemorgh.com/sport
منبع: hurrahsport.com