از همین مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی بزرگسالان آسیا شروع کنیم که تب آن هنوز داغ است... اگر اشتباه نکرده باشم وزنه‌هایی که یکشنبه هفته جاری در مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی آسیا بالای سر بردی، سنگین‌ترین وزنه‌هایی بودند که تاکنون در مسابقات رسمی بالای سر بردی؟
درست است. من در مسابقات جهانی آنتالیا با مجموع 453 کیلوگرم قهرمان شدم. در بازی‌های آسیایی گوانگجو در مجموع 440 کیلوگرم را بالای سر بردم، اما در رقابت‌های قهرمانی آسیای چین، با وجودی که به لحاظ آمادگی در فرم صددرصد ایده‌آل نبودم مجموعا رکورد 458 کیلوگرم را برای خودم به ثبت رساندم. البته من در مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی کشور که اسفند گذشته در رشت برگزار شد 459 کیلوگرم را هم ثبت کردم اما به هر حال خودم هم این را می‌دانم که شرایط رقابت در مسابقات داخلی با رقابت‌های بین‌المللی واقعا متفاوت است.
هر چند عنوان قوی‌ترین مرد جهان و آسیا را یدک می‌کشی، اما فاصله رکوردت با حسین رضازاده با احتساب وزنه‌هایی که در رقابت‌های قهرمانی آسیا زدی 15 کیلوگرم است. فکر می‌کنی چه زمان بتوانی رکوردهای یک ضرب، دوضرب و مجموع رئیس فعلی فدراسیون وزنه‌برداری را بشکنی؟
واقعیت این است که حاج‌حسین رکوردهای بالایی را به نام خود به ثبت رسانده است و من باید برای رسیدن به آنها ماه‌های زیادی تمرین کنم. رسیدن به این رکوردها واقعا دشوار است. من این واقعیت را در جریان مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی بزرگسالان کشور که اسفند سال گذشته در رشت برگزار شد با تمام وجود احساس کردم.
نگفتی چه زمان می‌توانی رکورد حسین رضازاده را بشکنی؟ آیا در مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی جهان سال 2011 که آبان امسال در پاریس برگزار می‌شود می‌توان منتظر رکوردشکنی‌های تو بود؟
من تمام تلاش خودم را برای عبور از رکوردهای حاج‌حسین انجام می‌دهم اما این‌که کی این اتفاق می‌افتد مشخص نیست. تنها چیزی که در این مورد می‌توانم با اطمینان بگویم این است که این اتفاق یک روزی خواهد افتاد. این جمله‌ای است که خود حاج‌حسین بارها به من گفته است. او می‌گوید من این توانایی را دارم که رکوردهایش را جابه‌جا کنم.البته او نصیحت دیگری هم برای من دارد؛ این‌که نباید مدال را فدای رکورد کرد. خود من هم بیشتر از عبور از رکوردهای جهان و المپیک، مایل به کسب طلای رقابت‌های جهانی پاریس و بازی‌های المپیک 2012 لندن هستم.
رضازاده بارها در مصاحبه‌هایش تاکید کرده که دوست دارد رکوردش توسط یک ایرانی شکسته شود. فکر می‌کنید نقش رضازاده در این‌که تو به رکوردهایش نزدیک شوی، چقدر بوده است؟
به هر حال رضازاده همیشه به من لطف داشته. او همواره به من کمک کرده تا بتوانم به این سطح از رکوردها برسم. چه زمانی که در کسوت مربیگری بود و چه الان که به عنوان رئیس فدراسیون وزنه‌برداری مشغول فعالیت است همیشه مشوق من بوده است.
الگوی تو در وزنه‌برداری چه کسی است؟
حسین رضازاده!
اگر رضازاده رئیس فدراسیون وزنه‌برداری نبود باز هم این حرف را می‌زدی؟
شک نکنید که باز هم رضازاده الگوی من بود. شما بهتر از رضازاده چه کسی را سراغ دارید که الگوی من باشد. البته من از بزرگانی چون کوروش باقری، شاهین نصیری‌نیا، حسین توکلی، محمدحسین برخواه و محمدعلی فلاحتی‌نژاد چیزهای زیادی یاد گرفتم. ضمن این‌که چند فیلم از واسیلی الکسیف روس دارم که آنها نیز برایم آموزنده بوده‌اند، اما اعتراف می‌کنم که همیشه دوست داشتم مثل حسین رضازاده باشم. هیچ وقت یادم نمی‌رود آن روزهایی را که با اشتیاق پای تلویزیون می‌نشستم و مسابقات حاج‌حسین را تماشا می‌کردم.
از اول به وزنه‌برداری علاقه داشتی؟
خیر، شروع ورزش من با ژیمناستیک بود، مدتی را هم به باشگاه کشتی رفتم اما بعد متوجه شدم علاقه‌ام به وزنه‌برداری بیشتر است.
با کدام مربی، وزنه‌برداری را شروع کردی؟
بیشتر زحمت پرورشم و آموزش الفبای وزنه‌برداری با قاسم غزالیان مربی زحمتکش قائم‌شهری بود. در رده جوانان هم حسین توکلی، قهرمان المپیک سیدنی این مسوولیت بزرگ را به دوش کشید. در اردوی بزرگسالان هم کوروش باقری و حسین رضازاده زحمات زیادی برای من کشیدند که از تک‌تک آنها تشکر می‌کنم.
برگردیم به مسابقات جهانی آنتالیا. مسابقاتی که به محل ظهور پدیده جوان وزنه‌برداری ایران تبدیل شد و در نهایت هم با کسب عنوان قوی‌ترین وزنه‌بردار جهان توسط شما به پایان رسید.
همه چیز قبل از مسابقات جهانی آنتالیا عالی بود و من، هم به لحاظ روحی و هم به لحاظ آمادگی جسمانی در شرایط فوق‌العاده‌ای قرار داشتم. 7 ماه تمرین شبانه روزی سنگین به من اعتماد به نفس بالایی داده بود تا به چیزی جز مدال طلای جهان فکر نکنم.
پس از آن هم در حضور بزرگانی نظیر لیائو از چین، مارتیروسیان از ارمنستان و ایلیا از قزاقستان به عنوان بهترین وزنه‌بردار سال 2010 جهان انتخاب شدی. از بابت این افتخار بزرگ چه احساسی داشتی؟
واقعا خوشحال شدم وقتی شنیدم فدراسیون جهانی وزنه‌برداری مرا به عنوان بهترین وزنه‌بردار سال انتخاب کرده است. این افتخار انگیزه زیادی به من داد تا همچنان بدون احساس خستگی به تمرینات در اردوی تیم‌های ملی ادامه دهم و با توان بیشتر در مسابقات آتی برای کشورم افتخارآفرینی کنم.
فکر می‌کردی به عنوان بهترین وزنه‌بردار جهان انتخاب شوی؟
البته برای خودم رسیدن به عنوان بهترین وزنه‌بردار سال 2010 جهان در اولین سال حضورم در رده سنی بزرگسالان کمی دور از ذهن بود. من سال 2010 را با هدف قهرمانی در مسابقات جهانی آنتالیا و بازی‌های آسیایی گوانگجو آغاز کردم و برای رسیدن به این اهداف سختی‌های فراوانی را متحمل شدم. نزدیک به یک سال حضور مستمر در اردو و جابه‌جا کردن ده‌ها تن وزنه به من کمک کرد تا به آنچه در ذهن می‌پرور اندم برسم و به همین خاطر خوشحالم از این‌که این عملکرد خوب باعث شده تا به عنوان بهترین وزنه‌بردار سال 2010 نیز معرفی شوم.
برای رسیدن به این افتخارات چقدر تمرین کردی؟
من از اسفند 1388 که برای حضور در مسابقات جهانی آنتالیا و بازی‌های آسیایی گوانگجو وارد اردوی تیم ملی شدم تا به امروز که با شما صحبت می‌کنم شاید فقط 20 روز در کنار خانواده‌ام بودم. بقیه این روزها تمرین سخت و طاقت‌فرسا بوده. 6 روز در هفته در دو یا سه نوبت تمرین، که شامل یک تمرین صبحگاهی در ساعات 30/6 تا 30/7 و دو نوبت تمرین روزانه در ساعت 10 تا 12 و 16 تا 18 فشار زیادی را به من و دیگر اردونشینان وارد می‌کند. این تمرینات و این برنامه‌ریزی به حدی طاقت‌فرساست که کوروش باقری همیشه به ما یادآور می‌شود اینجا برای شما از خدمت سربازی هم دشوارتر است.
شاید از هم‌اکنون بتوان بزرگ‌ترین هدف تو را حدس زد؛ طلای المپیک.
حق با شماست. در مجموع فکر می‌کنم آن چیزی که در جریان مسابقات جهانی آنتالیا، بازی‌های آسیایی گوانگجو و رقابت‌های قهرمانی بزرگسالان آسیا از من دیدید تمام توانایی من نبود. نتیجه ایده‌آل من در آنتالیا کسب 3 مدال طلا بود و فکر می‌کردم در گوانگجو هم بتوانم رکورد حسین رضازاده را بشکنم که البته هیچ یک از این دو خواسته من محقق نشد. البته از عملکردم در جریان مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی بزرگسالان آسیا در چین کاملا راضی هستم.
حالا نزدیک‌ترین هدف پیش رو برای من تکرار عنوان قهرمانی مسابقات بزرگسالان جهان در پاریس است. البته این بزرگ‌ترین هدف من به شمار نمی‌رود، چون من فقط به دنبال طلای المپیک 2012 لندن هستم و تا فرا رسیدن آن مسابقات، دست از تمرین نخواهم کشید. این را هم خوب می‌دانم که دیگر برای وزنه‌برداران سنگین وزن آسیا و جهان حریف ناشناخته‌ای نیستم. به همین خاطر اگر بخواهم مثل سال گذشته مدال‌های جهانی و آسیایی را از آن خود کنم باید تلاش دوچندانی داشته باشم. من برای تحمل این فشار کاملا آماده‌ام و با انگیزه کسب طلای المپیک پشت وزنه‌های تمرینی قرار می‌گیرم.201
seemorgh.com/sport