فارس: به نقل از اداره آمار فدراسیون فوتبال اسپانیا، دو تیم رئال مادرید و بارسلونا چهارشنبه شب در استادیوم مستایا برابر یكدیگر صف‌آرایی كردند كه این جدال حساس و پربیننده كه حداقل 18 میلیون نفر در سراسر جهان را مقابل تلویزیون میخ‌كوب كرده بود در نهایت با برتری یك بر صفر سپیدهای پایتخت و قهرمانی پرافتخارترین تیم لالیگا و لیگ قهرمانان اروپا به پایان رسید.
با توجه به حساسیت این بازی جهانی در دو روز گذشته اخبار و تحلیل‌های مختلف و متنوعی منتشر شده اما آنچه كه هرگز به آن پرداخته نشده توجه به نوع بازی دو تیم در 120 دقیقه جدال دیدنی ثبت شده در فینال است.
بسیاری از هواداران بارسلونا معتقدند آقای خاص با ارائه یك فوتبال كثیف تنها به تابلوی نتایج نگاه می‌كند و برایش ارائه یك فوتبال زیبا هیچ اهمیتی ندارد. توجه به چند نكته كلیدی لازم به نظر می‌رسد. اول اینكه مورینیو در باشگاه بارسلونا رشد كرده و خود را وارث مكتب فكری نارنجی رنگ دهه‌های 60-70 و 80 بارسلونا می‌داند.
مسئله دوم اینكه در فوتبال حرفه‌ای امروز توجه به تابلوی نتایج برای یك مربی امری بدیهی است تا در قبال پول نجومی دریافت شده و حداقل وظیفه خود یعنی تصاحب جام عمل كرده باشد. آنچه كه در تاریخ ثبت می‌شود صورت فتوژنتیك مورینیو یا چهره مؤدب گواردیولا نیست بلكه در تاریخ تنها به گل دقیقه 103 رونالدو به بارسلونا اشاره می‌شود و حتی كسی از زیبایی این گل هم نخواهد نوشت.
و اما به فوتبال كثیف ارائه شده توسط رئال مادرید می‌پردازیم كه طی آن مادرید در كل 120 دقیقه 15 موقعیت حساس و تا حدودی نزدیك به خلق موقعیت گل ایجاد كرده و این مسئله با واژه فوتبال كثیف سنخیتی ندارد.
در دقیقه 4 راموس مدافع این تیم با پای راست به سمت دروازه بارسلونا شوت می‌زند. مادرید در دقیقه 7 توسط خدیرا موقعیت مسلم گلزنی پیدا می‌كند. رونالدو در دقیقه 11 با پای راست موقعیت مسلم گلزنی را به خاطر شجاعت ماسكرانو در دفع این توپ از دست می‌دهد به طوری كه گوینده تلویزیونی در شبكه ملی اسپانیا در ابتدا فریاد گل سرمی‌دهد اما بعد متوجه می‌شود كه این توپ به گل تبدیل نشده است.
رئال مادرید در دقیقه 20 توسط اوزیل صاحب موقعیت گلزنی می‌شود. این تیم در دقیقه 29 توسط همین بازیكن خود را در آستانه یك گل می‌بیند اما پینتو آن را مهار می‌كند. در دقیقه 35 بازی فردی رونالدو ، مستایا را به هم می‌ریزد و پینتو به شایستگی موقعیت مسلم گلزنی رئال مادرید را مهار می‌كند.
درست دو دقیقه بعد این ژابی‌آلونسو است كه یكی دیگر از موقعیت‌های دیگر مهم مادرید را به خاطر موقعیت خوب بارسلونا از دست می‌دهد. آخرین موقعیت مادرید در نیمه اول به دقیقه 43 برمی‌گردد. جایی كه په‌په مدافع موفق مادرید كه در مهار مسی دست به كار بزرگی زده و هرگز زیر ذره‌بین كارشناسان بارسلونایی قرار نمی‌گیرد موقعیت مسلم گلزنی پیدا می‌كند و در ریباند این مسعود اوزیل است كه بار دیگر گل مسلمی را به ثمر نمی‌رساند.
رئال مادرید در نیمه دوم هرگز مثل نیمه اول نشان نداد و باید گفت كه طبق پیش‌بینی‌های كارشناسان زبده اروپایی آقای خاص كنترل میانه میدان را به بهای كاهش زهر حملات بارسلونا به حریف واگذار كرد.
آلونسو در دقیقه 64 موقعیت مسلم گلزنی را از دست می‌دهد و این آخرین باری است كه رئال مادرید در نیمه دوم پینتو را به دردسر می‌اندازد. بارسلونا به واقع در نیمه دوم تماما تهاجمی نشان می‌دهد و ثابت می‌كند كه تیمی بزرگ و باشخصیت است.
موقعیت مسلم گلزنی در دقیقه 90 برای دی‌ماریا با پاس زیبای رونالدو از دست می‌رود و مستایا نفس راحتی می كشد اگر پینتو نبود كار به دقایق اضافی كشیده نمی‌شد این آخر ماجرا نبود و رئال مادرید درست یك دقیقه بعد از این هم توسط دی‌ماریا موقعیت مسلم گلزنی داشت.
در وقت‌های تلف شده رونالدو و آلونسو در طول دقیقه 98 دو بار موقعیت مسلم گلزنی داشتند تا اینكه بالاخره كریس در دقیقه 103 پس از پاس زیبای مارسلو به دی‌ماریا و جاماندن مدافعینی كه مشغول بازی زیبا در زمین بودند سانتر زیبایی را روی سر مهاجم پرتغالی مادرید ارسال می‌كند و ضربه سر زیبای این بازیكن دروازه پرافتخارترین تیم جام حذف اسپانیا را باز می‌كند. مادرید تا پایان كار دو بار و در دقایق 105 و 119 موقعیت مسلم گلزنی داشت كه به خصوص باید به موقعیت آده‌بایور در دقیقه 119 اشاره كرد.
به سراغ بارسلونا می‌رویم كه بین دقیقه 6 و 19 یعنی دو شوت چاوی هیچ موقعیت دیگری نداشت. این تیم در دقیقه 31 هم توسط آدریانو صاحب موقعیت شد و چاوی و آلوس در دقایق 39 و 40 نیز می‌توانستند به كاسیاس نزدیك شوند. این تمام چیزی بود كه بارسا در نیمه اول از خود نشان داد اما نیمه دوم كاملا رنگ آبی و اناری به خود گرفته بود و موقعیت‌های بارسلونا آنقدر زیاد بود كه برشمردن آنها در حوصله این مطلب نمی‌گنجد. البته در پایان مسابقه 24 موقعیت ثبت شده برای بارسا دیده می‌شد.
سؤالی كه مطرح می‌شود اینكه آیا وجود واژه فوتبال كثیف نشانه نقص قوانین فوتبال نیست و آیا توانایی یك مربی در فتح جام با ارائه یك فوتبال كثیف، كثیف بودن خود این ورزش را نشان نمی‌دهد؟ نكته دیگر اینكه اگر رئال مادرید با مورینیو همانند دیدار رفت ال‌كلاسیكو بازی باز را انجام و به بارسا فضا می‌داد و 5 بر صفر شكست می‌خورد، اسمش فوتبال كثیف نبود؟ و نكته دیگر اینكه خوب دفاع كردن در فوتبال هنر است، هنری كه خیلی‌ها در اجرای آن ناتوان هستند.
با توجه به حساسیت این بازی جهانی در دو روز گذشته اخبار و تحلیل‌های مختلف و متنوعی منتشر شده اما آنچه كه هرگز به آن پرداخته نشده توجه به نوع بازی دو تیم در 120 دقیقه جدال دیدنی ثبت شده در فینال است.
بسیاری از هواداران بارسلونا معتقدند آقای خاص با ارائه یك فوتبال كثیف تنها به تابلوی نتایج نگاه می‌كند و برایش ارائه یك فوتبال زیبا هیچ اهمیتی ندارد. توجه به چند نكته كلیدی لازم به نظر می‌رسد. اول اینكه مورینیو در باشگاه بارسلونا رشد كرده و خود را وارث مكتب فكری نارنجی رنگ دهه‌های 60-70 و 80 بارسلونا می‌داند.
مسئله دوم اینكه در فوتبال حرفه‌ای امروز توجه به تابلوی نتایج برای یك مربی امری بدیهی است تا در قبال پول نجومی دریافت شده و حداقل وظیفه خود یعنی تصاحب جام عمل كرده باشد. آنچه كه در تاریخ ثبت می‌شود صورت فتوژنتیك مورینیو یا چهره مؤدب گواردیولا نیست بلكه در تاریخ تنها به گل دقیقه 103 رونالدو به بارسلونا اشاره می‌شود و حتی كسی از زیبایی این گل هم نخواهد نوشت.
و اما به فوتبال كثیف ارائه شده توسط رئال مادرید می‌پردازیم كه طی آن مادرید در كل 120 دقیقه 15 موقعیت حساس و تا حدودی نزدیك به خلق موقعیت گل ایجاد كرده و این مسئله با واژه فوتبال كثیف سنخیتی ندارد.
در دقیقه 4 راموس مدافع این تیم با پای راست به سمت دروازه بارسلونا شوت می‌زند. مادرید در دقیقه 7 توسط خدیرا موقعیت مسلم گلزنی پیدا می‌كند. رونالدو در دقیقه 11 با پای راست موقعیت مسلم گلزنی را به خاطر شجاعت ماسكرانو در دفع این توپ از دست می‌دهد به طوری كه گوینده تلویزیونی در شبكه ملی اسپانیا در ابتدا فریاد گل سرمی‌دهد اما بعد متوجه می‌شود كه این توپ به گل تبدیل نشده است.
رئال مادرید در دقیقه 20 توسط اوزیل صاحب موقعیت گلزنی می‌شود. این تیم در دقیقه 29 توسط همین بازیكن خود را در آستانه یك گل می‌بیند اما پینتو آن را مهار می‌كند. در دقیقه 35 بازی فردی رونالدو ، مستایا را به هم می‌ریزد و پینتو به شایستگی موقعیت مسلم گلزنی رئال مادرید را مهار می‌كند.
درست دو دقیقه بعد این ژابی‌آلونسو است كه یكی دیگر از موقعیت‌های دیگر مهم مادرید را به خاطر موقعیت خوب بارسلونا از دست می‌دهد. آخرین موقعیت مادرید در نیمه اول به دقیقه 43 برمی‌گردد. جایی كه په‌په مدافع موفق مادرید كه در مهار مسی دست به كار بزرگی زده و هرگز زیر ذره‌بین كارشناسان بارسلونایی قرار نمی‌گیرد موقعیت مسلم گلزنی پیدا می‌كند و در ریباند این مسعود اوزیل است كه بار دیگر گل مسلمی را به ثمر نمی‌رساند.
رئال مادرید در نیمه دوم هرگز مثل نیمه اول نشان نداد و باید گفت كه طبق پیش‌بینی‌های كارشناسان زبده اروپایی آقای خاص كنترل میانه میدان را به بهای كاهش زهر حملات بارسلونا به حریف واگذار كرد.
آلونسو در دقیقه 64 موقعیت مسلم گلزنی را از دست می‌دهد و این آخرین باری است كه رئال مادرید در نیمه دوم پینتو را به دردسر می‌اندازد. بارسلونا به واقع در نیمه دوم تماما تهاجمی نشان می‌دهد و ثابت می‌كند كه تیمی بزرگ و باشخصیت است.
موقعیت مسلم گلزنی در دقیقه 90 برای دی‌ماریا با پاس زیبای رونالدو از دست می‌رود و مستایا نفس راحتی می كشد اگر پینتو نبود كار به دقایق اضافی كشیده نمی‌شد این آخر ماجرا نبود و رئال مادرید درست یك دقیقه بعد از این هم توسط دی‌ماریا موقعیت مسلم گلزنی داشت.
در وقت‌های تلف شده رونالدو و آلونسو در طول دقیقه 98 دو بار موقعیت مسلم گلزنی داشتند تا اینكه بالاخره كریس در دقیقه 103 پس از پاس زیبای مارسلو به دی‌ماریا و جاماندن مدافعینی كه مشغول بازی زیبا در زمین بودند سانتر زیبایی را روی سر مهاجم پرتغالی مادرید ارسال می‌كند و ضربه سر زیبای این بازیكن دروازه پرافتخارترین تیم جام حذف اسپانیا را باز می‌كند. مادرید تا پایان كار دو بار و در دقایق 105 و 119 موقعیت مسلم گلزنی داشت كه به خصوص باید به موقعیت آده‌بایور در دقیقه 119 اشاره كرد.
به سراغ بارسلونا می‌رویم كه بین دقیقه 6 و 19 یعنی دو شوت چاوی هیچ موقعیت دیگری نداشت. این تیم در دقیقه 31 هم توسط آدریانو صاحب موقعیت شد و چاوی و آلوس در دقایق 39 و 40 نیز می‌توانستند به كاسیاس نزدیك شوند. این تمام چیزی بود كه بارسا در نیمه اول از خود نشان داد اما نیمه دوم كاملا رنگ آبی و اناری به خود گرفته بود و موقعیت‌های بارسلونا آنقدر زیاد بود كه برشمردن آنها در حوصله این مطلب نمی‌گنجد. البته در پایان مسابقه 24 موقعیت ثبت شده برای بارسا دیده می‌شد.
سؤالی كه مطرح می‌شود اینكه آیا وجود واژه فوتبال كثیف نشانه نقص قوانین فوتبال نیست و آیا توانایی یك مربی در فتح جام با ارائه یك فوتبال كثیف، كثیف بودن خود این ورزش را نشان نمی‌دهد؟ نكته دیگر اینكه اگر رئال مادرید با مورینیو همانند دیدار رفت ال‌كلاسیكو بازی باز را انجام و به بارسا فضا می‌داد و 5 بر صفر شكست می‌خورد، اسمش فوتبال كثیف نبود؟ و نكته دیگر اینكه خوب دفاع كردن در فوتبال هنر است، هنری كه خیلی‌ها در اجرای آن ناتوان هستند.
گردآوری:گروه ورزش سیمرغ
seemorgh.com/sport
منبع:farsnews.com