"شیلا پری برایت" یک عکاس جوان و سیاهپوست آمریکایی است که عقیده دارد، تعریف جدید غرب از زیبایی و ترویج جراحیهای پلاستیک زیبایی بسیار نگران کننده است.
او در انتقاد از چنین فضایی متذکر میشود که بسیاری از دختران جوان بالاخص سیاهپوستان امروزه احساس هویت نمیکنند، برای رسیدن به آنچه که امروزه در غرب زیبایی نامیده میشود، دست به هرکاری میزنند.

وی تلاش کرده تا در نمایشگاهی تحت عنوان "اعضای پلاستیکی" با قرار دادن قیافه آرایششده باربی 19 ساله در کنار چهره حقیقی آن، بدون هرگونه آرایشی، تعریفی متفاوت درباره زیبایی ارائه دهد.
این عکاس آمریکایی کار بروی مجموعه «اعضای پلاستیکی» را از سال 2003 آغاز کرده ولی اخیرا یک تور نمایشگاهی تحت عنوان «ژست زیبایی در فرهنگ آمریکایی آفریقایی» در شهرهای مختلف آمریکا راه انداخته که این مجموعه نیز قرار دارد.«برایت» که خود نیز یک سیاهپوست است، در بیشتر کارهایش نیز دختران رنگین پوست را سوژه قرار داده تا این طریق رابطه پیچیده آنها با استانداردهایی زیبایی که توسط سفید پوستان تعریف شده است را به تصویر بکشد.
«برایت» در ایمیلی به روزنامه هافینگتون پست، اذعان داشت: عقاید آمریکاییها از اندام بینقص یک زن، صراحتا از طریق تبلیغات گسترده در میان مردم الگوسازی شده و به گونهای به آنها القاء میشود که تصویر ارائه داده شده مساوی است با همه چیز و از همیجاست که طیف عظیمی از زنان برای رسیدن به چنین تصویر مطلوب، صدها و هزاران دلار هزینه میکنند.
وی در ادامه میافزاید: آنها حتی عکس هنرمندان در صفحات مجلات را با کمک نرمافزارهای کامپیوتری به تعریف خود از زیبایی نزدیک کرده و پوست صورت آنها را بیعیب و نقص نشان میدهند تا آنجا که نتیجه این میشود که زنان تبدیل نسخه المثنی عروسکهای باربی شده،تا آنجا که در فرهنگ عامه آمریکایی، یک تخیل جایگزین ذات زیبایی طبیعی میشود.
او در انتقاد از چنین فضایی متذکر میشود که بسیاری از دختران جوان بالاخص سیاهپوستان امروزه احساس هویت نمیکنند، برای رسیدن به آنچه که امروزه در غرب زیبایی نامیده میشود، دست به هرکاری میزنند.


این عکاس آمریکایی کار بروی مجموعه «اعضای پلاستیکی» را از سال 2003 آغاز کرده ولی اخیرا یک تور نمایشگاهی تحت عنوان «ژست زیبایی در فرهنگ آمریکایی آفریقایی» در شهرهای مختلف آمریکا راه انداخته که این مجموعه نیز قرار دارد.«برایت» که خود نیز یک سیاهپوست است، در بیشتر کارهایش نیز دختران رنگین پوست را سوژه قرار داده تا این طریق رابطه پیچیده آنها با استانداردهایی زیبایی که توسط سفید پوستان تعریف شده است را به تصویر بکشد.


وی در ادامه میافزاید: آنها حتی عکس هنرمندان در صفحات مجلات را با کمک نرمافزارهای کامپیوتری به تعریف خود از زیبایی نزدیک کرده و پوست صورت آنها را بیعیب و نقص نشان میدهند تا آنجا که نتیجه این میشود که زنان تبدیل نسخه المثنی عروسکهای باربی شده،تا آنجا که در فرهنگ عامه آمریکایی، یک تخیل جایگزین ذات زیبایی طبیعی میشود.
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: namehnews.ir