رضا كیانیان بر خلاف عموم بازیگران ایرانی به بازیگر مولف مشهور شده است. این تالیف هم به همین سادگی به او نسبت داده نشده است كه كیانیان برای رسیدن به این جایگاه چند كتاب تالیف و منتشر كرده است تا بر پایه مطالعات، تجربیات و دیدگاه های منتقدانه نسبت به هنر بازیگری در ایران بتواند مفهوم بازیگری مولف را با مستندات و مستدلات در اختیار مخاطبان خود قرار دهد. ب
نابراین او چندان معتقد به مقوله بازیگری سیستم استانیسلاوسكی نیست و خود هر بار بنابر جست وجوهای فردی در خلوت خود با چشم انداز و دورنمایی منحصر به فرد بازی خود را پیدا و ارائه می كند. همین نوشتن و اندیشیدن به مقوله بازیگری خود یك مشخصه منحصر به فرد است كه بازیگری او را از حضور باری به هر جهت مقابل دوربین یا صحنه دور می سازد. او حتی معتقد است كه برای رسیدن به بازیگری هر كاری غیر از بازیگری كرده است.
نقاشی، مجسمه سازی، طراحی صحنه، فیلمنامه نویسی، بازیگردانی و... از جمله مواردی است كه در پرونده كاری اش ثبت شده است. بنابراین او دغدغه اش برای بازیگری بسیار دقیق و با ظرافت است و به همین دلیل در هر نقشی تحلیل و نگاه تازه ای را پیش روی مخاطب جست وجوگر قرار می دهد. رضا كیانیان از آن دست بازیگرانی است كه كوتاه و بلند نقش برایش اصلااهمیت نداشته است و برای همین نقش های متعددی را بازی كرده است كه هر یك نقطه برجسته ای در كارش به شمار می آید. امسال هم او در یك حركت بی سابقه كتاب »این مردم نازنین« را منتشر كرد كه خود یك گام دیگر در برقراری ارتباط دو سویه با مخاطبان خودش است. مطمئنا همه چیز در بیرون از ما معنا و گستردگی می یابد و اگر ارتباطی منطقی بر پایه داده های درست برقرار شود، بهتر می توان از عوالم یكدیگر سردرآورد. این كتاب در واقع خاطرات كیانیان از مردم در همه جا هست كه مدام در پی برقراری یك ارتباط كلامی و دیداری دوستانه با هنرمند مورد علاقه خود هستند. این مردم نازنین را نشر مشكی منتشر كرد و هنوز چند ماهی از چاپ اول و دوم آن نگذشته است، گویا ناشر درصدد است تا چاپ سوم آن را در اختیار این مردم نازنین قرار دهد كه مشتاقانه از طریق این كتاب به شناخت نسبی از رضا كیانیان علاوه بر مجموع نقش آفرینی هایش در تئاتر، تلویزیون و سینما خواهند رسید. این داستان های كوتاه مینی مالیستی ریشه در واقعیت های زندگی و اجتماع دارد و هر یك به نوعی معرف وضعیت فعلی افراد در جامعه و نوع نگاه آنان به مقوله فرهنگ و هنر است. رضا كیانیان در تئاتر هم توانمندی خود را ثابت كرده است اما این حضور به لحاظ كمی خیلی چشمگیر نیست. آخرین بار در سال 83 با نمایش حرفه ای به كارگردانی بابك محمدی در تالار قشقایی بازی كرد. یم نقش عجیب و جذابی كه او در لباس یك مامور امنیتی سال ها نویسنده ای زیر نظر داشت و حالاخود به گونه ای از آن عوالم تاثیر گرفته بود. بازی او را در بازی استریندبرگ به كارگردانی حمید سمندریان و دانشمند بزرگ و به كارگردانی علی رفیعی هم مثال زدنی است و جالب اینجاست كه شهرت او هم از تئاتر و با نمایش ازدواج آقای می سی سی پی به كارگردانی حمید سمندریان و از اواخر دهه 60 آغاز شد كه این همكاری منجر به بازی او در فیلم همه وسوسه های زمین سمندریان در همان سال ها شد و بعد تا امروز كه پیوسته در فیلم ها و سریال ها خوش درخشیده است. البته ورود او به بازیگری به دوران نوجوانی و پیش از انقلاب بر می گردد كه در مشهد برای برادرش داوود كیانیان بازی می كرده است و بعدها به دانشكده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پا می گذارد و در روزهای آغاز انقلاب با تئاتر خیابانی هنرنمایی می كند. مجموع همین بالاو پایین رفتن هاست كه از او یك انسان سختكوش و هدفمند می سازد و برای همین شرایط را برای خود، هر چند به سختی مطلوب می سازد.
گردآوری:گروه فرهنگ وهنرسیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: etemaad.ir