چرا احسان علیخانی با برخی از کمپین های امدادرسانی مخالف است؟

باید چه كرد كه فراتر از شعار و جو زدگی باشه

احسان علیخانی نوشت:

دردِ كرمانشاه یعنی دردِ ایران ...
سلام و تسلیت به هموطنانِ عزیزم ، و آرزوی صبر برای بازماندگانِ این مصیبت جانسوز ... باید چه كرد كه فراتر از شعار و جو زدگی باشه ، همیشه بعد از فاجعه ای مثلِ زلزله كه در ایران پدیده تجربه شده ای هست اما بدون عبرت برای مقاوم سازی و آمادگی ( بماند روزِ حساب و كتابِ آنهایی كه بجای سقف ، ساتور برای مردم ساختند ) و متاسفانه بسیار دردناك و سرشارِ از قربانی ، خیلیها به جای كمك و دستگیری، فقط در تولید جو و راه انداختن جریانهای بی ثمر و بدون اصولِ مدیریت بحران تلاش میكنند ... زلزله یعنی بحران ، از مدلِ شدیدترین بحران ، كه ثانیه یعنی نجات جان انسان ، و طبق اولویت ٣ مرحله برخورد داره

١- فقط آواربرداری برای نجات و درمان ( یعنی رفتن آدمهای بدونِ تخصص و از سرِ صرفا نگرانی ، كنجكاوی و تماشا به منطقه زلزله زده در این مرحله ، هیچ كمك و تاثیری كه نداره فاجعه بدتری آغاز میشه : ایجاد ترافیك ، ازدحام و بی نظمی و كم كردن سرعت اعزام نیروهای متخصص مثلِ داوطلبین كار بلدِ هلال احمر ، سگهای زنده یاب ، كادرِ تخصصی اورژانس ، نیروهای نظامی ، حتی گیر كردن ماشینها با محموله های اضطراری در ترافیكی كه ایجاد كردیم ٢ روزِ پیش ماشین حاملِ نیازهای ضروری هلال احمر ٢٠ ساعت در راه بوده به دلیل ترافیك ، اسكانِ همین آدمهایی كه بدونِ تخصصی رفتن ، خودش معضلِ عجیبیه

٢- اسكان موقت و رفع نیازهای اولیه ( از اینجا و در جبهه پشتیبانی كارِ ما شروع میشه یعنی تا میتونیم جمع آوری نیازهای ضروری ، از چادر ، پتو ،لباس گرم ،آب و انواع كنسرو مناسب تا لوازم بهداشتی ضروری ... تجربه ثابت كرده در این مرحله برای ارسال ، مُدلِ تشكیلاتی و تخصصی بسیار موثرتر از ارسالهای فردی و گروهیه ، مثلِ هلال احمر ، چون هم تجربه و تخصص اداره این بحرانُ داره و هم یادتون باشه داوطلبین هلال احمر كه رایگان كار میكنند تمامِ عشقشون نجات انسانهاست و در ضمن بلدِ این كار و آموزش دیده هستند حتی در سطح بین المللی ، و با سایرِ نهادها و دستگاهای مربوطه هماهنگ هستند ، مكانیزمِ تقسیم و توزیع مایحتاج ضروری اصلا كار من و شما نیست ، حتما تصاویرُ دیدین كه افرادی كه شخصی وسیله بردن قبلِ ورود به مناطق زلزله زده و در ترافیك وسیله ها كجا میره !؟ هنوز به خیلی از نقاط دور افتاده وسایل نرسیده چون كسانی كه وسیله بردن همون ابتدای ورود به مناطق زلزله زده وسایلُ توزیع میكنند و برمیگردند.

 ٣- تلاش برای بازگشت به زندگی عادی ( معمولا در این مرحله كه باید همه باشن ، دیگه كسی نیست چون هیجان و جو تموم شده و فراموش میكنیم كه مصیبت اصلی همین مرحله است ، یعنی از ١٠ روز دیگه كه منطقه آروم میشه و بازماندگان و مصدومان ، تازه میفهمن كه علاوه بر از دست دادن عزیزاشون ، زندگیشونم رفته ، اینجا فراموشی سراغ همه میاد و اتفاقا اینجاست كه راه انداختن جریان و كمپین فردی ، گروهی و صنفی خیلی گره گُشاست.

این همه مهر و عشق برای كمك و همدردی زیباست و قابلِ ستایش ، خدا خیر بده ، بركت بده به هر كسی كه خالصانه به هر نحوی كمك كرده اما باید این عشق و همدردی كنارِ درایت و دركِ شرایط باشه ، ما امدادگر نیستیم و امدادگری ، تخصصِ ، مهارتِ ،،،بعضی از ما كارِ مثبتی كه نمیكنیم هیچ خرابكاری هم میكنیم...

وسایل ضروری و كمكهای نقدی رو برسونید به هلال احمر ، گروهای شخصی و غیر تخصصی ، نقشه ندارن ، آمارِ آواره ها رو ندارن ، گستردگی زلزله رو نمیدونن ، خبر از روستاهای دور افتاده و كمبودها ندارن ، ( یه جاهایی بیش از احتیاج وسیله بردن و یه جاهایی كه بیشتر روستاها و مناطق دورافتاده هست هنوز خیلی مشكل دارن ، این یعنی معضلِ بزرگ مدیریت پخش و توزیع كمكهای مردمی ) در ضمن هنوز ترافیك ایجاد شده توسط ماشینهای شخصی ، دردسر سازه ، خیلی از دوستان كه به بنده محبت دارن ، پرسیدن كجا و چطوری كمك كنن ؟ و چرا من كمپینی راه نداختم ؟ در این مرحله من توصیم فقط جمعیت داوطلبان هلال احمرِ ، چون از همه ما متخصص ترِ ... اما برای مرحله سوم كه توضیح دادم ، دوره فراموشی آدمهاست و مرحله برگشتن هموطنانِ عزیز ما در كرمانشاه به زندگیه عادیه ، داریم با دوستانمون در كرمانشاه ، تحقیقِ مفصل میكنیم كه برای این مرحله یه جریانی با كمك شما شروع كنیم كه این عزیزان در سرما احساسِ تنهایی نكنند ، دعا میكنم و آرزو كه این جَو و شورِ زیبا ، ١٠ روزه دیگه فراموش نشه ، امیدوارم این هیجان مثلِ خیلی از رویدادهای دیگه فواره ای نباشه كه به سرعت بره بالا و به سرعت بیاد پایین ، كه اصلِ این فاجعه تازه از ١٠ روزِ دیگه شروع میشه ، و اتفاقا در این مرحله همه و هر مدلی كه جریانی راه بندازند خوبه ، اما الان درمان و اسكان اولویت داره ...
 بیستون كردن فرهاد نه كاریست ، شگفت ... شورِ شیرین به سرِ هر كه فِتَد كوهكن است.
 تا روزِ آخر كنارِ كرمانشاه باشیم.

گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/culture
منبع: صفحه شخصی احسان علیخانی