فیلمساز و فیلمبردار پرکار بریتانیایی درگذشت

 

 رونالد نیم که کار در سینما را با چهره‌هایی سرشناس چون آلفرد هیچکاک و دیوید لین آغاز کرد و در ادامه فیلم‌های زیادی ساخت در 99 سالگی در لس آنجلس درگذشت.

به گزارش خبرآنلاین، دانا همسر رونالد نیم با اعلام این خبر گفت، او اوایل ماه مه در منزل خود در لس آنجلس بر اثر یک حادثه دچار شکستگی زانو شد که نیاز به جراحی داشت، اما دیگر هیچ وقت خوب نشد. نیم در نهایت چهارشنبه 16 ژوئن در بیمارستانی در لس آنجلس درگذشت.

رونالد نیم متولد 23 آوریل 1911 در لندن بود. پدرش کارگردان فیلم‌های صامت و مادرش بازیگر بود. او کار در سینما را از سال 1929 به عنوان دستیار فیلمبردار در «حق‌السکوت» به کارگردانی آلفرد هیچکاک آغاز کرد که اولین فیلم سینمای بریتانیا بود که در آن از صدا استفاده شد.

او به عنوان فیلمبردار در فیلم جنگی «کشتی که در آن خدمت می‌کنیم» (1942) ساخته نوئل کووارد کار کرد و همچنین همکار دیوید لین در بسیاری از فیلم‌های مطرح دوران اول کاری‌اش مانند «انتظارات بزرگ» (1946) و «الیور توئیست» (1948) بود.

فعالیت کاری نیم در سینما به عنوان فیلمبردار، تهیه‌کننده، فیلمنامه‌نویس و کارگردان حدود 60 سال طول کشید و حاصل آن 70 فیلم شامل «نغمه‌های افتخار»، «بهار خانم جین برودی» و «ماجرای پوسیدون» بود.

او سه بار نامزد اسکار شد. یکبار در سال 1943 برای درام جنگی «یکی از هواپیماهای ما مفقود شده است» در بخش جلوه‌های ویژه و دو بار دیگر در بخش بهترین فیلمنامه: سال 1947 برای فیلم «برخورد کوتاه» (به طور مشترک با آنتونی هولاک-آلن و دیوید لین) و سال 1948 برای فیلم «انتظارات بزرگ» (باز هم به طور مشترک با آنتونی هولاک-آلن و دیوید لین).

از رونالد نیم به عنوان کارگردانی ماهر که همیشه دست کم گرفته شد، یاد می‌شود، فیلمسازی که هر چند وقت یکبار با مضامین و استفاده از بازیگران درجه یک، تحسین منتقدان را برمی‌انگیخت.

یکی از محبوبترین فیلم‌های سال‌های اول حضور او در سینما کمدی «اسکناس میلیون پوندی» (1953) با بازی گرگوری پک بود که بر مبنای داستانی از مارک تواین ساخته شد. او همچنین سال 1956 فیلم «مردی که هیچ‌وقت نبود» را کارگردانی کرد که درباره تلاش بریتانیایی‌ها برای فریب دادن نازی‌ها با استفاده از یک جنازه با هویت جعلی است.

«دهان اسب» (1959) با بازی الک گینس به نقش یک هنرمند جلف و «نغمه‌های افتخار» (1960) با حضور گینس و جان میلز در نقش دو افسر رقیب در یک هنگ نظامی در اسکاتلند از دیگر فیلم‌های نیم هستند که با بیشترین استقبال منتقدان مواجه شدند.

«بهار خانم جین برودی» (1969) که بر مبنای رمانی از موریل اسپارک ساخته شد اسکار بهترین بازیگر زن را برای مگی اسمیت به همراه داشت که در این فیلم نقش یک معلم عجیب و غریب را دارد. نیم سال 1972 با فیلم «ماجرای پوسیدون» با بازی جین هکمن و شلی وینترز وارد ژانر بسیار محبوب «سینمای فاجعه» شد.

او پنج درصد از سود حاصل از فروش فیلم را دریافت کرد که رقم زیادی بود، هرچند خودش «ماجرای پوسیدون» را فیلمی متوسط می‌دانست.

از دیگر فیلم‌های رونالد نیم می‌توان به موزیکال «می‌توانم همچنان آواز بخوانم» (1963) با بازی جودی گارلند، درام Gambit تولید سال 1966 با بازی مایکل کین و تریلر «پرونده اودسا» (1974) با بازی جان وویت اشاره کرد.