فاصله نوشیدن چای بعد از غذا باید یک ساعت باشد تا به هضم غذا کمک کند و در عین حال از جذب ویتامین های موجود در غذا و آهن ممانعت نکند.

 چای واژه ای چینی به معنای الهه است و گیاه آن اولین بار توسط کاشف السلطنه سفیر مظفرالدین شاه قاجار در هند در سال 1276 به ایران وارد شد و از سال 1280 کشت چای در لاهیجان و تنکابن شروع شد.

چای درهر کشور و در هر منطقه جغرافیایی خصوصیات منحصر به فرد خود را دارد. همچنین نحوه فرآوری و سایر ویژگی های منطقه ای در این خصوصیات تاثیرگذار هستند.

بهترین نواحی آب وهوایی برای کشت چای نواحی گرم و مرطوب است.چای سیاهکه 90% چای مصرفی در غرب را تشکیل میدهد،و به طور معمول در ایران استفاده می شود طی فرایند تخمیر (اکسیداسیون) در صنعت چای تهیه میگردد و در واقع مواد آنتی اکسیدان آن تا حدی از میان می رود. چای سیاه طعم قویتر و محتوای بالاتری از کافئین را دارد.

چای سبز فرایند تخمیر و اکسیداسیون را طی نمیکند و لذا سرشار از مواد آنتی اکسیدان است که در سلامت بدن نقش مهمی دارند و باعث کاهش کلسترول، کند نمودن روند آترواسکلروزیز، کنترل تری گلیسیرید، کنترل جهش سلولی و مقابله  با سرطان می شود.همچنین چای سبز باعث سلامت لثه، دندانها و کاهش بوی بد دهان می شود.

فاصله نوشیدن چای بعد از غذا باید یک ساعت باشد  تا به هضم غذا کمک کند و در عین حال از جذب ویتامین های موجود در غذا و آهن ممانعت نکند.

چای دم کرده منبع قابل توجهی از فلوراید است که از ایجاد پوسیدگی در دندانها جلوگیری میکند وهمراه با افزایش مقاومت نسج دندان به پوسیدگی، افزایش روند بازسازی مینای دندان را باعث می شود. چای به علت داشتن انواع تانن خصوصیت ضد باکتری و ضد ویروس نیز دارد

به طور کلی چای سیاه بیش از چای سبز دارای فلوراید است.
افزایش دم شدن چای باعث افزایش فلوراید قابل جذب در چای می شود در حالی که دم کشیدن چای بیش از 5 دقیقه باعث آزاد سازی تانن و خنثی شدن اثر کافئین و تلخ شدن طعم آن می گردد. بهترین طعم چای همراه با احساس شادابی و رفع خستگی بعد از مصرف، در زمان دم کردن بمدت 5 دقیقه حاصل می گردد در صورتی که دم کشیدن بیش از 15 دقیقه ،بدلیل افزایش غلظت تانن ها باعث بروز اثرات نا مطلوبی برسیستم سایکلوژیک همراه با تولید نوعی حس رخوت و خستگی می گردد.

 

تهیه و تدوین : گروه سلامت سیمرغ -
www.seemorgh.com/health
اختصاصی سیمرغ