9 نمونه از مرگ به موقع بزرگان
شما هم امروزه حتما در مورد مرگهای پیش از موقع یا ناگهانی چیزهایی خوانده اید یا شنیده اید؟ اما آیا شنیده اید که مرگی به موقع و شاعرانه برای کسی اتفاق افتاده شده باشد؟! ما اینجا لیستی داریم که به شما نشان میدهد مرگ همیشه چهره وحشتناکی نداشته و بعضی وقتها هم در زمان مناسبی سراغ افراد آمده!
9- هنریک ایبسن (1906-1828)، نمایشنامه نویس
هنریک ایبسن نمایشنامه نویس و شاعر اتریشی که اغلب به او لقب «پدر نمایشنامه نویسی مدرن» را داده اند. از قرار معلوم او mortal coil اش (لحظات بی قراری قبل از مرگ، که هملت شکسپیر را برایش تداعی میکرد) را با عنوانی که برایش در نظر گرفته بود در ذهن خود نگه داشته بود. روز آخر مرگش او در رختخوابش خوابیده بود و پرستار به عیادت کنندهها میگفت که او حالش کمی بهتر شده است.
ایبسن بدون باز کردن چشمهایش گفت: « Tvertimod» (به صورت درهم کلمه را به زبان آورد). او بعد از این کلمه به زودی و بدون اینکه حرف دیگری بر زبان آورد دار فانی را وداع گفت.
8- دومیتیان (51تا 96....)، امپراطور روم
پیشگویان ستاره شناس در زمان گذشته و در زمان حیات دومیتیان اعلام کرده بودند که او ظهر 18 سپتامبر سال 96 قبل از میلاد به قتل خواهد رسید. وقتی این تاریخ فرا رسید او به خاطر این پیشگویی در بسترش ماند و بیرون نرفت.
تعدای از خدمهها از فرصت استفاده کرده و برای کشتن او توطئه چیدند، آنها تصمیم گرفتند با گفتن اینکه در هنگام عصر این زمان به پایان رسیده و خطری امپراطور را تهدید نمیکند او را فریب دهند. سپس به او گفته شد که مباشر یکی از خویشاوندانش به نام «استفانوس» خبرهای مهمی در مورد نقشه قتل او دارد. وقتی که او «استفانوس» را ملاقات کرد، مباشر او لیستی از دسیسه چیها به او داد و سپس به کمک چهار نفر از همدستانش به او خنجر زد. بله امپراطور مرد اما نزدیک ظهر و در همان تاریخی که پیش گویی شده بود.
7- لئونارد وارن (1960-1911)، خواننده اپرا
لئونارد وارن زمانی که روی صحنه جان به جان آفرین تسلیم کرد در حال اجرای اپرای «لا فورزا دل دستینو» بود. یکی از شاهدان عینی اعلام کرد که وارن پرده سوم تک خوانی «لا فورزا» را تمام کرده بود و میخواست « Morir, tremenda cosa» (جمله ای به معنی مردن، جمله ای بسیار مهم و البته ناراحت کننده) بخواند و بعد از آن هم قرار بود کیف پول مهر و موم شده ای را باز کرده و بررسی کند و با صدای بلند فریاد بزند: «E salvo, o gioia» (به معنی او در امان است).
اما سرنوشت کار خودش را کرد و بعد از این عبارتهای مبتنی بر پیشگویی مرگش بر اثر حمله قلبی روی صحنه درگذشت.
6- آرنولد شونبرگ (13 سپتامبر 1874 تا 13 جولای 1951)، آهنگساز
آرنولد شونبرگ از بیماری «تریسکیادکاپولیا» یعنی بیماری 13هراسی یا ترس از شماره 13، رنج میبرد و اعتقاد داشت عدد 13 نقشی در مرگ او بازی خواهد کرد. و براستی که طبیعت خرافاتی او باعث مرگش شد.
او از اینکه به سن 76 سالگی برسد میترسید (به خاطر اینکه 7+6= 13 میشد)، بخصوص بعد از اینکه فهمید 13 جولای 76 سالگیاش ( سال1951) مصادف با روز جمعه است. وقتی این روز فرا رسید او نمیدانست که آیا آخرین روزی است که روی زمین زندگی میکند یا نه! در نامه ای به تاریخ آگوست 1951 که همسر او گرترود به اوتیلی خواهر شونبرگ نوشته بود آمده که: حدود ساعت یک ربع به 12 من به ساعت نگاه کرده و به خودم گفتم فقط یک ربع مانده و بعد از این یک ربع همه چیز به خوبی و خوشی میگذرد. اما همان لحظه دکتر من را صدا کرد. از گلوی آرنولد دو بار صدای خرخر بیرون آمد، ضربان قلبش ناگهان تند شد و بعد پایان یافت. ساعت مرگ این هنرمند هم 11:47، 13 دقیقه مانده به نیمه شب بود.
5- چارلز دیویس (1995-1927)، خواننده
دیویس در سال 67 سالگی در انگلیس در حال اجرای یکی از برنامههایش بود. او ترانه ای را به اسم «خدانگهدار» میخواند و ترانه را با این جمله تمام کرد: «برای آخرین بار با تمام شما وداع میکنم» و درست زمانی که جمعیت بلند شده و برایش کف میزدند، او سر صحنه غش کرد و همان موقع هم درگذشت.
4- جورج استوری
تصویر روی جلد مجله لایف (یا زندگی) عکسی از یک نوزاد تازه متولد شده بود. اسم این نوزاد «جورج استوری» بود. روی جلد هم جمله «زندگی آغاز میشود» نقش بسته بود.
در تمام سالهایی که این مجله منتشر میشد خوانندهها زندگی این نوزاد را دنبال میکردند تا روزی که «جورج استوری» میمیرد. و جالب است بدانید که 4 آپریل 2000 تنها چند روز بعد از اینکه مجله لایف اعلام کرد چاپش متوقف شده است، جورج درگذشت! و این واقعا برای همه خوانندهها تراژدی غم انگیزی بود و مجله هم آخرین مقاله اش را به زندگی «جورج استوری» اختصاص داد و تیتر ساده ای را با عنوان «پایان یک زندگی» را برای روی جلد انتخاب کردند.
3- مارک تواین (1910-1835)، نویسنده
زمان تولد مارک تواین در سال 1835 ستاره دنباله دار هالی در آسمان مشاهده شد. او میگفت که من با ستاره هالی پا به این دنیا گذاشتم و با ستاره هالی هم این جهان را ترک میکنم.
بالاخره یک روز این گفته او به حقیقت پیوست، او در 21 آپریل 1910 روزی که ستارههالی بازگشت از این دنیا رفت.
2- چارلز اسکالز Charles Schulz (2000-1922)، کاریکاتوریست و نقاش کارتون
چارلز اسکالز در سال 1999 به دلیل ضعف سلامتی بازنشستگی خود را پیشاپیش اعلام کرد. او شب 12 فوریه 2000 قبل از اینکه آخرین کاریکاتورش در روزنامهها منتشر شود درگذشت. تصویری که در بالا میبینید همان کاریکاتور فوق الذکر است.
دوست او «لیون جانسون» در مورد این نقاشی میگوید: «آن روز آخرین مهلت برای تحویل دادن کار به روزنامه بود و این تصادف واقعا واقعه رمانتیک است». در این کاریکاتور مشهور او مراسم تدفین خودش را کشیده و دوستش هم در کنار سنگ قبر به او میگوید: رفیق نیمه راه!
1- توماس جفرسون (1826- 1743)، رئیس جمهور آمریکا
رئیس جمهور سابق آمریکا زمان مرگش 83 ساله بود. او زیاد حال خوشی نداشت، اما امیدوار بود که تا 14 جولای 1826 که پنجاهمین سالگرد امضای اعلامیه استقلال آمریکا بود زنده بماند.
او از کسی که کنار تختش بود پرسید: این چهارمین سالگرد است؟ و بلافاصله بعد از ادای این سئوال درگذشت. به طور تصادفی جان آدامز رئیس جمهور سابق که دوست صمیمیاش هم بود چند ساعت بعد از او درگذشت.
تهیه و ترجمه: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/culture
اختصاصی سیمرغ