هورمون اکسی توسین یا هورمون حفظ رابطه های عاشقانه
هورمون اکسی توسین به طور گسترده ای به عنوان ” هورمون عشق” که ناشی از نقش مفید آن در پیوند اجتماعی و تولید مثل جنسی است، شناخته شده است

اکسی توسین، هورمون رابطه های عاشقانه و بحران های عاشقانه

برطبق یک مطالعه جدید، اگرچه اکسی توسین باعث و علت همه اوقات خوب نیست؛ اما در دوران تزلزل و ناامنی رابطه ها، نقشی اساسی در حفظ و پایداری رابطه ها دارد.

 

بالا رفتن سطح اکسی توسین

محققان دریافته اند زمانی که اشخاص احساس میکنند که شریک آنها، تمایلش برای ادامه رابطه کم و یا ازدست رفته است، سطح اکسی توسین بالا می رود.

نویسنده ارشد و محقق انجمن روانشناسی دانشگاه نیومکزیکو، به همراه همکاران خود، اخیرا یافته های خویش را در مجله ” هورمون و رفتار” گزارش کرده اند.

پروفسور گرب میگوید: ” اکسی توسین هورمونی است که از غده هیپوفیز ترشح میشود؛ غده ای با ساختاری نخود شکل که در مغز و درست زیر هیپوتالاموس قرار دارد. نقش اکسی توسین گسترده است؛ این هورمون نه تنها در القای انقباضات در طی زایمان نقش دارد، بلکه نقش پیوند مادر- فرزندی و نیز انگیختگی جنسی را نیز به عهده دارد، گرچه هنوز ممکن است وظایف خود را به پایان نرسانده باشد”.

پروفسور گرب و همکارانش در یک مطالعه نشان دادند که مغز ، احتمالا برای تلاش در ثابت نگه داشتن رابطه، باعث انتشار اکسی توسین در هنگام بروز بحران در رابطه میشود.

 

اکسی توسین و حفاظت از رابطه ها

یافته های این محققان به وسیله ثبت نام از دوگروه بزرگسال انجام پذیرفت. یک گروه شامل ۷۵ زوج از امریکا و گروه دیگر عبارت بودند از ۱۴۸ زوج از نروژ که رابطه احساسی عمیقی داشتند.

از شرکت کنندگان خواسته شده بود تا بطور عمیق، درباره شریک رابطه خود فکر کرده و سپس بگویند دوست دارند شریک متقابلشان، چگونه در رابطه،  با آنها برخورد کند؟

میزان سطح اکسی توسین ، قبل و بعد از تفکر درباره این سوال اندازه گیری شد. یافته ها حاکی ازآن بود که شرکت کنندگانی که در رابطه ، بیشتر از خودگذشتگی کرده بودند و نیز دارای احساس قویتری بودند، سطح اکسی توسین در آنها افزایش پیدا کرده بود؛ که البته نشان دهنده نقش حمایتی بیشتر اکسی توسین در پیوند اجتماعی بود. درعین حال محققان به نتایج جالبی درباره ارزیابی سطوح اکسی توسین درجفتها بطور همزمان، رسیده بودند.

 

تاثیر پایداری رابطه بر میزان ترشح اکسی توسین

در میان زوجهایی که یکی بیشتر از دیگری برای رابطه، ازخودگذشتگی کرده بود، این از خودگذشتگی و سرمایه گذاری برای رابطه ، نشان دهنده افزایش سطح اکسی توسین در فرد نسبت به زوج خود بود.

محققان فکر میکنند که این افزایش بسط اکسی توسین، ممکن است تلاشی باشد برای بازسازی یک رابطه مطمئن و ضمانت آن رابطه. یک حالت ضمنی نیز درباره کار اکسی توسین وجود دارد و آن این است که: شاید نقش اکسی توسین، پرورش توجه و انگیزه برای مراقبت و محافظت از رابطه باشد. پروفسور محقق در این تحقیق میگوید: ” اکسی توسین ممکن است در مورد رابطه های محکوم به فنا، توانا نباشد” .

با این حال، تیم تحقیق دریافته است که یک محدوده برای تلاشهای تثبیت رابطه، در اکسی توسین وجود دارد؛ بطور مثال در میان زوجهایی که رابطه ای در حال جدایی دارند، حتی در فردی که برای رابطه، بیشتر از خود گذشتگی کرده است،  افزایش سطح اکسی توسین دیده نشد.

بطورکلی نویسندگان این تحقیق اعتقاد دارند که یافته هایشان از نظریه ” شناسایی و سرمایه گذاری شخصی در رابطه” به منظور ایجاد یک رابطه پراحساس، حمایت میکند؛ به موجب این یافته ها، مغز روابط آسیب پذیر را شناسایی و تلاش به تقویت آن خواهد کرد.

 

گردآوری: گروه سلامت سیمرغ
seemorgh.com/health
منبع: hidoctor.ir