غذای محلی
قدیمی‌ترین نان محلی كهگیلویه نان بلیط یا نان بلوطی است. برای تهیه‌ی این غذا پوسته‌ی سخت بلوط را می‌گیرند و خشك می‌كنند. سپس پوسته‌ی نازك بعدی را كه به آن جفت می‌گویند...

غذاهای سنتی كهگیلویه و بویراحمد غذاهای ساده‌ای هستند كه سال‌ها در نواحی مختلف، بخصوص توسط عشایر استفاده می‌شده و با توجه به كمبود مواد غذایی به ‌سادگی در هر شرایط قابل تهیه‌اند.
 
كله ‌جوشك یا كلك سوز
این غذا، نوعی غذای ساده است كه از دوغ درست می‌شود. ابتدا پیاز و پونه را در روغن تفت می‌دهند و پس از این‌كه پیاز قرمز رنگ شد، دوغ را به آن اضافه می‌كنند. معمولا به تعداد هر نفر یك لیتر دوغ استفاده می‌شود. سپس كمی ‌ادویه به آن اضافه می‌كنند و می‌جوشانند. زمانی كه غلیظ و سبز رنگ شد، با نان محلی آن‌ را می‌خورند. این غذا بیشتر در مناطق گرمسیری در فصل بهار توسط عشایر مصرف می‌شود.
 
تلیت پیاز
برای تهیه‌ی این غذا، پیاز را در روغن تفت می‌دهند و بعد از این ‌كه پیاز قرمز شد، ادویه به آن اضافه می‌كنند. سپس در آن، آب می‌ریزند و بعد از جوشیدن، آن‌را با نان می‌خورند.
 
نان بلیط یا بلوط
قدیمی‌ترین نان محلی كهگیلویه نان بلیط یا نان بلوطی است. برای تهیه‌ی این غذا پوسته‌ی سخت بلوط را می‌گیرند و خشك می‌كنند. سپس پوسته‌ی نازك بعدی را كه به آن جفت می‌گویند، نیز می‌گیرند. این پوسته خاصیت درمانی دارد و برای درمان دردهای معده مفید است. جفت بسیار تلخ است و آن ‌را درون پوسته‌ی كپسول 500 می‌گذارند و می‌خورند، یا آن‌را می‌جوشانند و می‌خورند و بعد از آن، تكه‌ای گوشت كباب‌ شده می‌خورند، تا از حالت تهوع جلوگیری شود.
برای تهیه‌ی نان بلوطی عصاره‌ی بلوط یا كلگ را درون آب یك هفته می‌خیسانند، تا به‌صورت خمیر درآید. سپس آن‌را درون سبدهای مخصوصی كه از شاخه‌های بادام كوهی می‌سازند، پالایش می‌كنند. بعد آن ‌را با دست ورز می‌دهند و به ‌وسیله‌ی ابزاری به نام حسوم آن ‌را روی ساج پهن می‌كنند و وارونه می‌كنند، تا دو طرف آن برشته شود. این نان به رنگ قهوه‌ای تیره است.
 
نان بركو
برای تهیه‌ی این نان، كلگ (عصاره بلوط را با آرد گندم مخلوط می‌كنند و به ‌صورت خمیر درمی‌آورند. سپس روی ساج پهن می‌كنند. این نان بزرگ‌تر از نان بلوطی است و شبیه نان لواش است. این نان قهوه‌ای روشن است.
«شله ماسی یا شله دووی شله ماستی یا شله دوغی»
برای تهیه‌ی این غذا، پس از جوشاندن دوغ، برنج را در آن می‌جوشانند و پونه و پیاز داغ را به آن اضافه می‌كنند. بعد از آن ‌كه از حالت آبكی درآمد، در سینی می‌ریزند. وسط سینی را خالی می‌كنند و كره‌ی محلی در آن می‌گذارند. هركسی بخواهد از این غذا بخورد، كره را از وسط سینی روی غذا می‌ریزند و می‌خورد.
 
آش كارده هره
برای تهیه‌ی این غذا، كارده را كه گیاهی گرمسیری با برگ‌های پهن است، خورد می‌كنند و در آبلیمو می‌خوابانند، تا ترش شود. بعد از دو روز آب به آن اضافه می‌كنند. بعد از جوشیدن، گندم و برنج نیم‌كوب به آن اضافه می‌شود. این آش معروف‌ترین آش این منطقه است.
  
 گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: iran-tourism.ir
 
مطالب پیشنهادی:
غذاها و شیرینی‌های سنتی یزد
مراسم دوشاب‌پزان در آذربایجان
آداب و رسوم مردم زنجان در طبخ غذا
تاریخچه کباب
سیری در آداب و رسوم ترکمن