به این ترتیب نرون نه تنها به شرط مزبور اعتنا ننمود و نه فقط ملکه را تحت حمایت خود نگرفت، بلکه او را در میان سربازان خود رها نمود که...
 
زنان اسطوره ای اروپا
6- در آسیای صغیر
 تله زیلا (telesilla)
شاعره و قهرمان اعصار نیمه افسانه‌ای که معاصر و یا نزدیک جنگ‌ بین یونان و ایران می‌باشد. «تله زیلا» در کنار موطن خود آرگوس (Argos یکی از شهرهای پلوپونز peloponese واقع در نزدیک خلیج nauplie) همان نقشی را که «تیر ته» (tyrtee شاعر آتنی هفت قرن قبل از میلاد که توسط اشعار و آوازهای خود شجاعت اسپارتی‌ها را در جنگ messenieu تحریک نمود) در اسپارت یا «لاسه دمون» (lacedemone) ایفاء نمود، بازی کرد. این شاعره با آوازهای غنائی خود شجاعت سربازان آرگوس را علیه پادشاه اسپارت به نام «کله اومن» ( 510 سال قبل از میلاد) که شهر مزبور را محاصره نموده بودند، تهییج کرد. به این کار هم قناعت ننموده و در رأس زن‌های شهر آرگوس قرار گرفت و سلاح در دست محاصره کنندگان را به عقب نشینی وادار کرد و به این ترتیب میهن خود را از دست اسپارتی‌ها نجات داد. نباید فراموش نمود که سیصد‌ سال بعد وقتی که پیروس (pyrrhus کشور epire را در قسمتی از یونان تشکیل داد و علیه رومن‌ها جنگید، برای تصرف آرگوس رفت ولی در آنجا کشته شد) به این شهر رسید بر اثر یک قطعه آجر که توسط زن پیری از پشت بام به طرف او پرتاب گردید، مقتول گردید.

 7- در رم

 الف- اوره لیا ویکتورینا (Aurelia victorian)
در رم «اوره لیا» را مادر اسلحه می‌خوانند. «اوره لیا» لژیون‌های رومی را فرماندهی می‌کرد و امپراطورها را برای حکومت به رم انتخاب می‌نمود.

ب- کله لی (clelie)

در سال 507 قبل از میلاد «کله‌ لی» که دختری از اهالی روم بود، به پادشاه اترسک‌ها (Etruspues) که پورسنا(Porsenna) نامیده می‌شد، گروگان داده شده بود. پورسنا شهر رم را از قله ژانیکول (janicule) به منظور برقراری مجدد سلطنت تارکن‌ها(Tarpuins) تهدید می‌کرد. بایستی توجه داشت که هفتمین و یا آخرین پادشاه روم به نام «تارکن» بزرگ که با استبداد و خشونت بی‌اندازه سلطنت کرده بود، به وسیله برتوسBrutusاز حکومت بر کنار گردیده بود. «کله‌ لی »برای اینکه رم را متوجه این خطر سازد از نزد «پورسنا» سواره به طرف روم فرار کرد و از رودخانه تیبر Tibre گذشت و وارد روم گردید. کنسول روم به نام «والریوس» (Valerius) که از شجاعت او متحیر شده بود، او را دو مرتبه به علت این که گروگان بود، به نزد پورسنا بازگردانید. با اینکه «کله‌ لی» یک سرباز نبود ولی عمل متهورانه‌اش سبب شد که بین طرفین صلح برقرار شود و رومن‌ها برای این عمل قهرمانی او یک احترام استثنائی قائل شدند و مجسمه او را در حالی که سورا اسبی بود در قلعه راه مقدس (La voie sacree) قرار داده و ستایش کردند.

پ- سه وینا اولپیا (Seveina Ulpia)

«سه وینا اولپیا» زن امپراطوری رم «اوره لی ین» (Aureline در شرح حال زنوبی ملکه پالمیر ذکر گردید) در تمام لشکرکشی‌هائی که شوهرش به نقاط مختلف کرد او را همراهی نمود و در مواقع جنگ در کنار شوهرش جنگید. در یکی از جنگ‌های بین اوره لین و پالمیری‌ها، با ملکه زنوبی روبه رو گردید.

8- در بریتانیا

 بو آدیسه (Boadicee یا Boudiecca یا Bodicca)
بریتانیای کبیر نیز هنگامی که به نام برتانی نامیده می‌شد، زنان مشهور بخود دیده است. یکی از آنها زنی به نام «بو آدیسه» می‌باشد.
«بو آدیسه» زن پادشاه اینها (Icenes) به نام پرزیوتاگ (Prasutogue 51 ساله) در عصر استیلای رومی‌ها بر برتانی بود.
 در هنگامی مرگ اختیارات حقوقی خود را به شرطی به نرون (Neron68 تا 54 میلادی) واگذار نمود که زنش «بو آدیسه» به عنوان ملکه جانشین او گردد، «پرزیوتاگ» امیدوار بود که به این ترتیب مانع اشغال کشورش بوسیله ارتش‌های رومن‌ها شود. ولی نرون نه تنها به شرط مزبور اعتنا ننمود و نه فقط ملکه را تحت حمایت خود نگرفت، بلکه او را در میان سربازان خود رها نمود که مورد اهانت قرار گیرد.
با رسیدن این خبرهای نفرت‌انگیز افراد ملتی که مورد بی‌احترامی قرار گرفته بود، بپا خاستند و یک ارتش 120 هزار نفری تحت فرماندهی «بو آدیسه» کلنی رومن‌ها را به نام کومالودونوم (Comaludunum) گرفته، لژیون نهم رومی را شکست داده و لوندی نیوم (Londinium) و ورولامیوم (Verulamium) را اشغال نمودند و بنا به‌گفته‌ی تاسیت (Taciteمورخ لاتن 55 تا 120 بعد از میلاد) هفتاد هزار رومن و یا متفقین آنها را خفه کردند.
ولی کنسول رم به نام سوان تونیوس (Suentonius Paullinus) با عده تازه نفسی به برتانی مراجعت کرد و«بو آدیسه » شکست خورد و او را در یکی از جنگ‌ها کشته یافتند و بنا به روایت دیگری او خود را مسموم نمود. دختران او نیز در همان موقع، در حالیکه می‌گفتند تلخی این زهر کمتر از تلخی ظلم و شقاوت می‌باشد خود را مسموم نمودند.
 
 9- در آلمان
وله دا (Velleda)
در آلمان وله‌دا که از اقوام بروک‌ ترها (Bructeres) یا وستفالی (Vespasien) است، به پیغمبر زن مشهور می‌باشد.
در زمان امپراطور روم و سپازین (Vespasien از 69 تا 79 میلادی) اهالی رن (Rhin) حقیقتاً به  او مانند پیغمبری احترام می‌گذاشتند.
در سال 70 هنگام طغیان هلندی‌ها این زن در کنار سیوی لیس Civilis رئیس باتاوها ( s Bataveeقسمتی از آلمانی‌ها که از زمان سزار در هلند کنونی ساکن بودند) و در شکست لژیون‌های مومیوس لوپوگوسMummius Lupereusدر کشور کلووها (Cleves واقع در پروس) شرکت نمود.
ابتدا در همه جا موفقیت به دست آمد، ولی بعد که «گلواها» متفقین خود را رها کردند دوره عدم موفقیت او شروع شد. با آنکه «سی وی لیس» با رومن‌ها قرار داد صلح بست، ولی وله دا (Velleda) یک تنه جنگ را ادامه داد. در این موقع اشخاصی که تابع او بودند چون به علت جنگ تلفات زیادی داده و برای ادامه دفاع در خود توانائی لازم را حس نمی‌کردند، او را رها نموده و تسلیم دشمن کردند. «وله‌دا» سبب شهرت و پیروزی دومی سین (Domitien امپراطور رم و پسر و سپازین) شد و در هنگام اسارت در رم درگذشت. «وله دا» قهرمان کتاب مارتیر Martyrs شاتوبریان  Chateaubriand نویسنده فرانسوی می‌باشد. 
 ادامه دارد...
 
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: tebyan.net
 
مطالب پیشنهادی:
معرفی زنان نامدار و قهرمان تاریخ باستان (1)
معرفی زنان نامدار و قهرمان تاریخ باستان(2)
دلاور زنان ايران باستان
 زنان دنیای باستان چگونه آرایش می‌کردند؟!
سرنوشت برخی از بازماندگان کشتی تایتانیک