سخنان مدام در تغییر است. روز اول پس از عقد قرارداد برجام، به مردم نه از سر مسئولیت كه تنها به دلیل عدم درك واقعی از مضمون و معانی برجام وعده داده می‌شود تا فلان تاریخ تمام تحریم‌ها پایان می‌یابد، گویا به مقام محترم ریاست جمهوری مواد برجام تفهیم نشده یا وعده حل كلیه مشكلات اقتصادی داده می‌شود كه 100روزه اول دوره اول ریاست جمهوری به پایان می‌رسد و چون مشكلات اقتصادی فیصله نمی‌یابد مردم مأیوس و ناراضی می‌شوند. درخصوص حل مشكلات زلزله‌زدگان نیز این مورد پیش آمد كه باعث بگومگوها شد.
اینكه پس امروز سخنی بگوییم كه مردم امیدوار و راضی شوند و بیندیشیم تا فردا و پس‌فردا، زمانه هزار چرخ خواهد زد، كاری زشت و موهن است. بدیهی است همه مردم می‌دانند كه خزانه چندان رونقی ندارد. از 150 میلیارد دلار دارایی بلوكه شده ایران، مبالغ كمی در دوران اوباما وصول شد و ترامپ كه میگوید دولت 150 میلیارد دلار به ایران داده است، كاملاً دروغ میگوید، اما یك وزیر، یك خزانه‌دار، یك مسئول بلندپایه دولت در تلویزیون ظاهر نمی‌شود كه بگوید واقعاً چنین وجوهی به خزانه ایران وصول نشده بلكه هر روز میلیون‌ها دلار از وجوه نفتی ایران را بلوكه می‌كنند و حتی خزانه‌داری كل امریكا اجازه نداده 200هزار دلار پولی را كه ایرانیان ساكن در نیویورك و پزشكان ایرانی آن ایالت خواستند به حساب زلزله‌زدگان ایران بریزند و فیس‌بوك را برای این كار انتخاب كردند، به ایران برسد و بلوكه شد و حالا من هم نمی‌دانم كه این وجه به ایران رسید یا نه؟
دولت مردم ایران را نامحرم می‌داند، نمونه‌اش همین ماجرای خنده‌دار هزاران شتری كه كشورهای سردسیر اروپایی به ایران صادر كردند. گویا این شتران را از افغانستان خریده و انگلیس، ایتالیا، فرانسه و آلمان به جای بدهی‌های نفتی خود كه نمی‌توانند از طریق بانك‌ها به ایران بپردازند، از طریق مبادی گمرك به كشور فرستادند و اسكله‌ها شترباران شده است. باور كنید مردم هزار حرف می‌زنند. یكی می‌گفت چون گوشت گوسفند، گاو و گوساله گران و نایاب است می‌خواهند مردم را به خوردن گوشت شتر عادت دهند.
سخنگوی دولت كه نمی‌دانم چرا او را به سخنگویی انتخاب كرده‌اند، مرتباً لبخند می‌زند و جواب‌های مبهم و چند پهلو می‌دهد. در هر موردی مگر خود رئیس دولت و سخنگویش به طور مكرر نگفتند برای بازسازی و پاكسازی خانه‌ها به شهرنشین‌ها 6 میلیون تومان و به روستانشین‌ها 5 میلیون بلاعوض كمك می‌شود؟ حالا زیر حرف خود زده‌اند و می‌گویند كسی كه به او كانكس می‌دهیم، حق ندارد پول مطالبه كند، چرا؟ زندگی مردم در زلزله نابود شده است. كانكس كه جای فرش، اثاث، البسه و لوازم ضروری خانه‌های ویران شده را نمی‌گیرد. كانكس یك مسكن اضطراری و موقت است. كانكس جزو اموال امانتی است. با اتحاد مردم سیل کمک‌های مردمی سرازیر شد. به حساب کمیته امداد و جمعیت هلال احمر نیز میلیارد‌‌ها تومان ریخته شد. مقام معظم رهبری نیز یک میلیارد تومان به حساب بنیاد مسکن ریختند. دولت بالاخره حدود یک میلیارد تومان برای کمک به زلزله‌زدگان اختصاص داد. حالا آقایان می‌آیند و می‌گویند خانواده‌ای که کانکس بگیرد، مبلغ 6میلیون در مناطق شهری و 5 میلیون تومان در مناطق روستایی را دریافت نخواهد کرد. مگر همین دولت نبود که وعده وام 35 میلیون تومان را برای خانه‌سازی به مردم داد. راستی اگر از عهده آن بر نمی‌آیید، چرا وعده می‌دهید؟ چرا مردم را امیدوار می‌کنید؟
در این وانفسای مالی کسی که خانه‌اش ویران شده باید از نو ساخته شود که با 5 یا 6 میلیون تومان کاری از پیش نمی‌برد. چطور هنگامی که حقوق‌‌های 50، 70، 100 و 150 میلیون و 200 میلیون تومانی می‌پرداختید هیچ نگرانی ای نداشتید. اکنون چه پیش آمده که این مبالغ جزئی در نظرتان جلوه می‌کند؟ خوشبختانه اخیراً تکذیب کردند که کانکس ارتباطی به آن کمک نقدی ندارد. لابد شنیدید که جواد خیابانی چه گفت: «بهای کانکس (كاشانك كانكس) قبلاً 750 هزار تومان بود. پس از وقوع زلزله، ابتدا به 1/5 میلیون، سپس به 2/5 میلیون تومان و اخیراً به 4/5 میلیون تومان افزایش یافت» واقعاً چرا؟ پس تعزیرات حکومت چه کار می‌کند! برای روزهای آفتابی و بدون حادثه است!
چرا 5 میلیون تومان برای روستانشین‌ها، 6 میلیون برای شهرنشینان زلزله‌زده را از مردم محروم نظام و آسیب‌دیده دریغ می‌کنید؟ کانکس مسکن دائمی مردم نخواهد شد. آیا دولت در تمام موارد مردم را نامحرم می‌داند؟ سعی می‌کند نوعی پرده پوششی به کار ببرد. تمام امور محرمانه است و کارشان شبیه کبک است كه زیر برف سر پنهان می‌كند. آقای دکتر روحانی روزی که به مناطق زلزله‌زده رفت به گونه‌ای سخن گفت که مردم را امیدوار کرد. رهبر معظم انقلاب در سفر خود به مناطق زلزله‌زده انتظارهای خود را از دولت صریحاً بیان کردند و دولت باید خواسته‌های ایشان را بر می‌آورد.
گردآوری: گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع:isna.ir