حتی برای اولین بار که فیلم «شب یلدا» را در استودیو دیدم، هنگام برگشت توی ماشین از بازی خودم حالم بد شد. فیلم‌های اولم که دیگر فاجعه بود...
  
فروتن از خوانندگی و بازیگری می‌گوید

می‌توانید بگویید فروتن چه ایرادی در بازیگری اش دارد؟

تصویر و صدایم را دوست ندارم. کمتر پیش می‌آید سکانسی را که بازی کرده‌ام دوست داشته باشم. حتی برای اولین بار که فیلم «شب یلدا» را در استودیو دیدم، هنگام برگشت توی ماشین از بازی خودم حالم بد شد. فیلم‌های اولم که دیگر فاجعه بود؛ از دیدن بازی‌هایم گریه ام می‌گرفت.

حالا چطور؟ بازیگر موفقی هستید؟

اگر نظر شخصی خودم را بخواهید، من نه در قیاس با دیگر بازیگران بلکه در قیاس با مقوله بازیگری بسیار کوچک هستم.

 گفتید صدایتان را دوست ندارید؟

با اینکه الأن گویندگی رادیو می‌کنم و از 10 سال پیش ا الأن هم قصه‌های شب می‌گویم ولی صدایم را که می‌شنوم آزرده می‌شوم.

اما شنیده ایم خوانندگی را خیلی دوست دارید ...

خوانندگی را دوست دارم. خوانندگی را بیشتر از صدایم دوست دارم. بیش از 10 سال است که نتوانسته‌ام یک کاست منتشر کنم، آن هم به خاطر این که هنوز تردید در من وجود دارد. دوست دارم صدایم تربیت شود و احساس کنم به جایی رسیده ام که می‌توانم.

 این تضاد است. فروتن صدایش را دوست ندارد اما خوانندگی را چرا.
ببینید من صدایم را که می‌شنوم دوستش ندارم اما صدایم را موقع خواندن بهتر می‌پذیرم. فکر می‌کنم یک حس طبیعی و کلی است؛ یعنی همه آدم‌ها ممکن است صدای خودشان را دوست نداشته باشند.

چه کاری می‌کنید که ایرادهایتان را برطرف کنید؟
سعی می‌کنم عاشق زیبایی‌ها باشم، در لحظه درست انتخاب کنم. سعی می‌کنم که واقع بین باشم ولی به هر جهت می‌دانم که تا آخر عمر آدم بی‌ایراد و بدون اشتباهی نیستم.

 و در عرصه بازیگری؟

بیشتر تمرین می‌کنم. بیشتر ورزش می‌کنم، بیشتر سعی می‌کنم روی کارم تمرکز داشته باشم تا درصد خطایم پایین بیاید اما چیزی که بیشتر مؤثر است، اینکه وقتی نسبت به نقشی شور داری، عشق داری، علاقه داری، انگار همه چیز جور می‌شود و درصد خطاها کم می‌شود. عشق همیشه نیرویی بوده است که من را احیا کرده و به جلو برده است.

 نمی‌توان روی این عرصه کارهای آکادمیک کرد؟

من خیلی خیلی مختصر روان شناسی خوانده ام و داشتن لیسانس روان شناسی هم کفایت نمی‌کند که بگویم روان شناسی را بلدم. بعد از اینکه دانشگاه را هم تمام کردم، علاقه داشتم بیشتر کتاب‌هایی را بخوانم که با خودم آشنا شوم. برای برخی نقش‌ها هم باید تحقیق کرد. بیشترین نقشی که سعی کردم آن را بشناسم، نقش احمد شاه در «شاه خاموش» بود که دوست داشتم بیشتر درباره او بدانم و در واقع مطالعه محدودی انجام دادم تا خصوصیات برجسته اش را بگیرم و آن را بازی کنم.

ظاهرا ً مرجع خاصی برای رفع ایراد بازیگری در ایران نداریم؟

وقتی می‌خواهی نقشه بخوانی و کوهنوردی کنی نمی‌توانی این کار را بکنی. سؤال شما این است که از طریق تحصیلات آکادمیک ایرادات را برطرف کنیم اما اصلا ً نمی‌شود. مطالعه برخی مطالب شاید کمک کند اما مثل همان نقشه خواندن است که اصلا ً دیگر کوهنوردی نمی‌کنی بلکه داری نقشه را می‌بینی و از کوه لذت نمی‌بری. نمی‌شود که بنشینی و نقشه خوانی کنی و تصور کنی که کوهنوردی می‌کنی باید بروی کوه که کار تمرین و مواجهه است؛ بازیگری مواجهه است یعنی در موقعیت که قرار می‌گیری، به تو می‌گوید چه عکس العملی باید نشان دهی. حالا یا به این درک می‌رسی که چه عکس العملی نشان دهی یا نمی‌رسی؛ مثلا ً بعضی نقش‌ها دارای لهجه خاصی است و تو درک می‌کنی که باید چه کرد اما هماهنگی نقش و لهجه و دیالوگ و همه اینها با هم شرایط را دشوار می‌کند.
 
 
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: ماهنامه نسیم هراز/ شماره 37
بازنشر اختصاصی سیمرغ
 
مطالب پیشنهادی:
فروتن: مگر بازیگری چیه که حسرتش را بخورم؟!
بازیگری، خوانندگی و خیلی چیزهای دیگر!!
فروتن هنجار شکن چگونه به اوج رسید؟+تصویر
این 7 نفر آمده بودند که غوغا برپاکنند!