«مریم پیربند» از آن دسته كسانی است كه برای چیزی كه به آن رسیده كلی وقت و انرژی گذاشته و به قول خودش تجربه‌های مختلف را از سر گذرانده است
همان جرئت روبرو شدن با تجربه‌های مختلف هم باعث شده تا حدود 3، 4 سال پیش وارد حرفه بدلكاری شود و با عضویت در گروه بدلكاران مرحوم پیمان ابدی از اولین زنان بدلكار به این حرفه معرفی شود. همان‌طور كه وقتی از كار با پیمان ابدی می‌پرسیدم، اشك در چشمانش جمع می‌شد و می‌گفت:
«قسمت نشد كه بیشتر یادمان بدهد.» خلاصه كه پیربند گذشته از این، چند فیلم كوتاه و مستند هم كارگردانی كرده، فیلم‌هایی چون «رایحه»، «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شه»، مستندی درباره زندگی استاد محمدعلی كشاورز و. اتفاقاً همین چند روز پیش هم تصویربرداری فیلم آخرش هم به اسم «پی 6» به پایان رسیده تا مراحل تدوین را پشت سر بگذارد.
فیلمی با موضوعی اكشن كه خودش كارگردان و نویسنده‌اش بوده است. گفت‌وگو با هم‌محلی ساكن شهرك پاسارگاد ¨مخابرات كه اتفاقاً بوستان پرواز هم لوكیشن اولین فیلمش بوده است. شاید برایتان خواندنی باشد.
با چه انگیزه‌ای بدلكاری را شروع كردی؟
من تا قبل از آن بازیگری می‌كردم. از اینكه در شرایط سخت آقایی برای انجام حركت بدل خانم می‌شد، احساس خوبی نداشتم. دوست داشتم كه اگر بازیگری می‌كنم خودم توانایی بازی در آن شرایط را هم داشته باشم. تا اینكه تقریباً همزمان با اوایل كار پیمان ابدی در ایران آموزش را زیر نظر او شروع كردم.
تا جایی كه می‌دانم قبل از شروع كار باشگاه رسمی مرحوم ابدی تمریناتتان را در منطقه خودمان انجام می‌دادید؟
واقعاً یادش به خیر. اوایل محل تمرینمان انتهای اتوبان یادگار امام ورودی كوی فراز بود. این موضوع به 2، 3 سال پیش برمی‌گردد. روزهای تمرینمان كه جمعه بود برایمان جمعه‌های طلایی شده بود. حالا هم وقتی گذرم از اتوبان یادگار می‌افتد آن روزها تداعی می‌شوند. خوب الان فضا فرق كرده و نگاه‌ها به این حرفه كمی تغییر كرده اما آن موقع با وجود مجوزهای لازم جای خاصی برای تمرین نداشتیم. یادم است شهرداری همكاری خوبی با ما داشت.
از همكاری شهرداری گفتی، فكر می‌كنی شهرداری منطقه برای علاقه‌مندان این حرفه مخصوصاً بانوان چه كاری می‌تواند انجام بدهد؟
مهم‌ترین كار، اختصاص فضایی برای این كار است. این حرفه واقعاً انرژی و هیجان جوان‌های علاقه‌مند را در مسیر سالم و درستش می‌اندازد. فضایی كه ما در گروه بدلكاران زیر نظر ابدی داشتیم واقعاً سالم و پویا بود. تجربه و ساخت این فضاها باید دوباره تكرار بشود. می‌شود فضاهایی را برای تخلیه هیجان و انرژی جوان‌ها ساخت تا از مشكلات بعدی‌اش جلوگیری بشود، این موضوع دغدغه همیشگی مرحوم ابدی بود.
خاطره‌ای از همان روزهای طلایی تمرین و آموزش تعریف كن؟
همه‌اش كه برایم خاطره است. قبلش بگویم كه ما با كمك آقای ابدی جرئت و جسارت حضور پیدا كردیم. یك روز ماشینی رد می‌شد كه سرنشینانش خانم بودند تا متوجه ما شدند به تماشا ایستادند و از دیدار با آقای ابدی هم كلی خوشحال شدند. آقای ابدی هم نمایشی از پرش خانم‌های گروه برایشان ترتیب دادند كه كلی مورد توجه‌شان قرار گرفت.
پیوند این حرفه با خطر تو را به فكر ترك كردن آن نینداخته؟
نه، لذت و هیجان لذتبخشی كه انجام این حرفه به آدم می‌دهد پایبندت می‌كند. من یك كار به كارگردانی آقای سجادی بازی كردم كه هنوزم اعتقاد دارم اگر كار خوبی باشد قبول می‌كنم.
آخرین فیلم كوتاهت هم تم اكشن دارد، درست است؟
بله، تصویربرداری‌اش تمام شده. این كار هم مثل 2 فیلم دیگرم فقط تجربه است در ادامه تجربه‌های دیگرم. در این فیلم از انیمیشن هم استفاده می‌شود و داستانش مربوط به پسربچه‌ای است كه غرق در بازی‌های كامپیوتری شده. اسمش هم «پی 6» است و پر از صحنه‌های اكشن كه طراح این حركات من و آقای علیرضا قره‌خانی هستیم. در این فیلم از همدوره‌ای‌های خودم استفاده كردم.
به عنوان یك هنرمند پیشنهاد فرهنگی ـ هنری برای مسئولان منطقه و محله‌ات داری؟
نسبت به گذشته نگاه مسئولان خیلی هنری‌تر و فرهنگی‌تر شده است و همكاریشان با توجه به شرایط خوب است. مثلاً چند سال پیش برای ساخت اولین فیلمم كه لوكیشن‌اش در پارك پرواز بود همكاریشان را تأیید می‌كنم كه چقدر فضا در اختیار گذاشتند. هر چه روی مسائل فرهنگی كار شود، نتیجه‌اش ماندنی‌تر خواهد بود. هركدام از آدم‌های این شهر كه در آپارتمان‌ها، برج‌ها زندگی می‌كنند، داستان مجزایی هم از هم دارند. فكر می‌كنم در این شرایط كه زندگی‌های آپارتمان‌نشینی روزبه‌روز رشد می‌كند بهتر است كه روی فرهنگ زندگی شهری و حقوق شهروندی‌مان بیشتر كار كنیم.
پیشنهاد دیگری نداری؟
می‌خندد یك مقدار جا را برای خانم‌ها در سمت مدیران شهری باز كنیم. برای یك‌بار هم شده یك شهردار خانم انتخاب كنیم ببینیم چه اتفاقی می‌افتد.
با توجه به اینكه در چند سال اخیر اهمیتی كه شهرداری به حوزه فرهنگ شهر قائل شده، فكر می‌كنی بهترین فعالیتی كه شهرداری در زمینه فرهنگ و هنر انجام داده، چه بوده است؟
بهترین اتفاق، جشنواره فیلم شهر است كه چند سال است دارد برگزار می‌شود. همین اتفاق‌های كوچك است كه بعداً بزرگ می‌شود و در هنرمندان جوان انگیزه ایجاد می‌كند. خیلی از دوستان من هر سال در این جشنواره شركت می‌كنند، به هر حال این جشنواره‌ها هم جنبه حمایتی هم دارد. فكر می‌كنم ایده خلاقی هم پشت این قضیه است كه با یك نگاه شهری و با در نظر گرفتن مسائل و معضلات شهر، جشنواره‌ای از این دست فیلم‌ها داشت. قدم خیلی مهمی برای فرهنگسازی به حساب می‌آید.
در این 8 سالی كه هم‌محلی هستیم، چه دیدگاهی نسبت به محله و منطقه‌ات داری؟
خوب است و دوستش دارم. محله آرامی است. همه‌چیز هم در دسترس و چند قدمی ما وجود دارد. از اتوبان‌ها و مراكز خرید مختلف بگیرید تا بیمارستان و لوكیشن‌های خوب برای فیلم ساختن. اگر قرار به انتخاب باشد، كدام محله را برای سكونت انتخاب می‌كنی؟ همینجا را خیلی دوست دارم. مخصوصاً حوالی همان شهرك پاسارگاد و مخابرات و اطرافش كه تهران زیرپایت است. شلوغی محله‌های دیگر تهران هنوز به اینجا نرسیده است. هرچند ترافیك شب‌ها هم برای خودش مشكل مهمی است.
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
منبع: hamshahrionline.ir
مطالب پیشنهادی:
در مورد تنها بدلکار دختر سینمای ایران!
بروبچه‌های بدلکار سینما و تلویزیون را می‌شناسید؟!
چه بر سر گروه بدلکاری «پیمان ابدی» آمد؟؟!
چه بر سر گروه بدلکاری «پیمان ابدی» آمد؟؟!
تصاوير مرحوم پيمان ابدی بدلكار تلويزيون و سينما
7 نکته ناگفته درباره پیمان ابدی
