به دلیل حمایت از رهبری فحش نمی‌شنوید!

این که راه بیفتیم همه جا و جار بزنیم که به دلیل حمایت از رهبر انقلاب در شبکه‌های اجتماعی به من فحش می‌دهند و یا در کوچه و خیابان به من حمله می‌کنند، دقیقا چه معنایی می‌دهد؟ نیت‌خوانی نمی‌کنم اما به ضرس قاطع می‌توانم گفت حرف هایی از این دست بیش از آن که به تحکیم ارزش‌های انقلابی بینجامد آن‌ها را پیش‌پاافتاده و سطحی جلوه می‌دهد و این طرز فکر خطرناک را القا می‌کند که مردم با هرکس که اندیشه دینی و انقلابی داشته باشد دشمنی دارند.

کسانی که اصرار دارند به دیگران بقبولانند به دلیل تفکرات انقلابی و دینی‌شان از سوی مردم مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند در واقع حق حساب می‌خواهند. ماجرا دو صورت بیشتر ندارد، یا دروغ می‌گویند یا راست. اگر دروغ می‌گویند- که به احتمال قریب به یقین همین گونه است و دلایلم را عرض خواهم کرد- قصدشان این است که بی‌هنری‌شان را پشت شعارهای ارزشی پنهان کنند. اگر هم راست می‌گویند که دلیلی برای بازگویی و جار زدن آن وجود ندارد، چرا که با این کار خود تبلیغات نهادهای رسمی و انقلابی را زیر سوال می‌برند و تصویری از جامعه امروز ایران ارائه می‌دهند که فقط مورد پسند دشمنان این مرز و بوم است.

و اما دلیل بنده بر ای دروغگو بودن مدعیان: این بنده کمترین معتقدم مردم ایران خصومتی با مفاهیم ارزشی و انقلابی و دینی ندارند. اگر به مردم حقیقتا اعتقاد داریم این مردم همان مردمی‌اند که انقلاب را به پیروزی رساندند، هشت سال جنگ نابرابر را تاب آوردند و ناملایمات و ناسپاسی‌ها را با بزرگواری نادیده گرفتند. اگر قرار بود مردم با کسانی که انقلابی‌اند و مدافع ارزش‌های دینی و انقلابی، خصومت بورزند و مورد آزار و اذیتشان قرار بدهند باید فی‌المثل حاج صادق آهنگران را تا به حال قیمه قیمه یا باید مزار سیدمرتضی آوینی را با خاک یکسان می‌کردند.

مردم نه با انقلاب مشکل دارند و نه با عرض ارادت به مفاهیم و اشخاص انقلابی. البته روح جمعی به طور غریزی بین ارادت‌ورزی و ریاکاری تفاوت می‌گذارد. به حرف صادقانه حتی اگر به آن اعتقاد نداشته باشد احترام می‌گذارد و از رنگ و ریا بیزاری می‌جوید.

این که سراسر ادبیات فارسی سرشار است از بد و بیراه به زاهدان ریایی و مخاطب ادبیات فارسی با خواندن آن‌ها احساس شور و شعف می‌کند، درست به همین دلیل است. اینها را گفتم تا بگویم اگر کسی صدق و صفایی در اظهار ارادتش به انقلاب و مفاهیم انقلابی و اشخاص انقلابی وجود داشته باشد مردم آن را باور خواهند کرد و دیگر نیاز به این همه جلز و ولز و سوز و بریز برای اثبات درستی دعوی کذایی وجود ندارد. مردم فقط با دروغ مشکل دارند؛ بدجوری هم مشکل دارند.


گردآوری:  گروه  فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture
  مطالب پیشنهادی: