او كه در دوره «ادو» (دوره‌ای كه شوگان‌های خانواده توكوگاوا بر ژاپن حكم می‌راندند) می‌زیست، شعرهایش تا امروز از نمونه‌های درخشان‌ هایكو است.‌...                        
دور دنیا با ادبیات
هایكو در اصل خود، شعر فصل‌هاست. با واژه‌هایی معدود و با تصاویری روشن به معناها و حس‌هایی گونه‌گون از فصل‌ها می‌رسد.
 
برای وداع با پاییز 90 كه مهربان و بارانی در خاطرات ما ماندگار خواهد بود از‌ هایكوهای ماتسو باشو بهره گرفته‌ام.

ماتسو باشو، بی‌تردید از نامدارترین شاعران‌ هایكوسراست.

او كه در دوره «ادو» (دوره‌ای كه شوگان‌های خانواده توكوگاوا بر ژاپن حكم می‌راندند) می‌زیست، شعرهایش تا امروز از نمونه‌های درخشان‌ هایكو است.‌

هایكوهای پاییزی باشو را از ترجمه انگلیسی خانم جین رایشهولد به فارسی برگردانده‌ام.
گلی شگفت
برای پرنده‌ها برای پروانه‌ها
آسمان پاییز
پس از گل‌ها
همه آن چه برای‌ هایكوی من مانده است
دانه‌های لوبیا
من می‌روم
تو می‌مانی
دو پاییز
در وزش بادهای پاییزی
سبز است هنوز
خار بلوط
نمرده‌ام!
پایان یك سفر
شبانگاهان پاییز است
بادهای پاییز
در گشودن درهای كشویی
صدایی برنده
می‌آشوبد گور را
آوای اشك‌آلود من
بادهای پاییز
شاخه برهنه را
كلاغی تصرف كرده است
تاریك روشنای پاییز
رخت برمی‌بندد پاییز
با دستان گشوده منتشر
خارهای بلوط
همین پاییز
دلیلی است برای پیرسالی
یكی ابر و یكی مرغ
سيد احمد نادمی - منتقد و مترجم


گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
www.seemorgh.com/culture  
منبع: jamejamonline.ir


مطالب پیشنهادی:
مرا ندیده بگیرید و بگذرید از من
ترانه‌های عامیانه
شعر نوروز در زمستان/ احمد شاملو
مفهوم نقاب در شعر معاصر عرب
معشوق من، تفنگ!