ادامه یافتن تحقیقات در خصوص پدر شکنجه گر اتریشی اسرار تازه یی از خانه وحشت را برملا کرد و باعث تشکیک در بسیاری از فرضیه هایی شد که پلیس تاکنون آن را قطعی می پنداشت.
پس از آنکه جوزف فریتزل مهندس 73 ساله برق، اعتراف کرد به مدت 24 سال دخترش الیزابت را در زیرزمین منزلش حبس کرده و از وی صاحب 7 فرزند شده که یکی از این کودکان فوت شده است، تحقیقات پلیس جنایی شهر آمستتن برای رازگشایی از این ماجرای تکان دهنده ادامه یافت و کارآگاهان تلاش کردند به این سوالات پاسخ دهند که چگونه در طول 24 سال، همسر و سایر فرزندان جوزف و همچنین مستاجران او متوجه زندانی شدن الیزابت نشده اند و چگونه این مرد به تنهایی توانسته زیرزمینی مجهز به سرویس بهداشتی، آشپزخانه و در الکترونیکی بسازد و هیچ کس به وجود چنین قسمتی در خانه پی نبرد.
کارآگاهان هر گام که به جلو برمی داشتند با ابهام های تازه یی روبه رو می شدند. به ویژه وقتی که دوست صمیمی جوزف این مرد را فردی مهربان و خانواده دوست توصیف کرد و گفت آن دو، با هم دو بار به تایلند سفر کرده و مدت اقامت شان یک ماه و سه هفته بوده است.
پس از آن عکس هایی از جوزف به دست آمد که او را در یک سفر تفریحی به قبرس نشان می داد. در حالی که همدست نداشتن جوزف برای کارآگاهان مسجل شده بود این اطلاعات تازه سبب شد پلیس جنایی با این معما روبه رو شود که الیزابت و سه فرزندی که با او زندگی کردند چگونه در ایام سفر جوزف مایحتاج زندگی خود را تامین می کردند.
در شرایطی که فرضیه های پلیسی نشان می داد دلیل حضور نیافتن همسر و مستاجران جوزف در خانه وحشت طی 24 سال گذشته بی اطلاعی آنان از وجود زیرزمین در ساختمان دو طبقه بوده است، خواهرزن جوزف این فرضیه را مردود دانست.
او که روز پنجشنبه از سوی بخش جنایی شهر آمستتن تحت بازجویی قرار گرفت، اسرار تازه یی از زندگی شوهرخواهرش را برملا کرد و گفت: جوزف همیشه رزمری را مسخره می کرد و می گفت چون او بسیار چاق است نمی توانند با یکدیگر رابطه زناشویی داشته باشند.
جوزف تمام شب ها در خانه بود و به رزمری و من می گفت برای کار کردن روی دستگاه های مخصوص اش به زیرزمین می رود. رزمری هم از وجود زیرزمین مطلع بود اما شوهرش به او اجازه نمی داد حتی برای بردن یک فنجان قهوه برای وی به طبقه پایین برود.
در همین حال مرد دیگری که از 12 سال قبل مستاجر جوزف است نیز اعلام کرد از وجود زیرزمین اطلاع داشته اما او و سایر مستاجران اجازه ورود به آن بخش از خانه را نداشتند.
این مرد در ادامه اظهاراتش فرضیه دیگر پلیس مبنی بر تنهایی جوزف در اعمال شکنجه گرانه اش را مورد تردید قرار داد.
وی گفت؛ در این مدت علاوه بر جوزف مرد دیگری نیز به زیرزمین رفت و آمد می کرد و جوزف به من گفته بود آن مرد لوله کش است.
ضمن اینکه من و سایر مستاجران در تمام این سال ها صداهایی از پایین می شنیدیم اما تصور می کردیم صدای سیستم گرمایشی ساختمان است.
نکته دیگری که در این پرونده مبهم باقی مانده، نحوه بر عهده گرفتن حضانت سه فرزند الیزابت از سوی رزمری بود.
طبق اطلاعات اولیه جوزف پس از تولد سه فرزند نامشروع خود در سال های 1993، 1994 و 1997 آنها را با این ادعا که در خیابان پیدا کرده، نزد همسرش برده و وی را متقاعد کرده بود برای بچه ها شناسنامه بگیرند و حضانت شان را بپذیرند.
این اطلاعات پرسشی را به وجود می آورد مبنی بر اینکه چگونه رزمری به تکرار سه باره یک اتفاق نادر - یافتن کودک در خیابان - مشکوک نشده است.
اکنون شواهد جدید نشان می دهد جوزف سه کودک را نوزادان سرراهی معرفی نکرده بلکه به همسرش اطلاع داده بود که آنها فرزندان الیزابت هستند.
به گفته بازپرسان این پرونده ظاهراً جوزف فریتزل چند سال پس از زندانی کردن الیزابت در دخمه از مکانی نامعلوم به همسرش تلفن زده و در حالی که صدای زن جوانی را تقلید کرده، خودش را الیزابت نامیده و از رزمری خواسته بود از فرزندانش مراقبت کند.
علاوه بر این، طبق اظهارات الیزابت، پدرش در همان سال ها او را وادار کرده بود نامه یی بنویسد و در آن از والدین خود بخواهد دنبال وی نگردند و فقط مراقب فرزندانش باشند.
ابهام دیگری که در این پرونده وجود دارد تلاش نکردن الیزابت و سه فرزند دیگرش برای فرار از خانه وحشت است.
بسیاری معتقد هستند اگرچه در دخمه مجهز به سیستم امنیتی الکترونیکی بوده و فقط با رمز مخصوصی که دراختیار جوزف بوده باز و بسته می شده اما باز هم الیزابت می توانسته کوشش خود را برای یافتن یک مفر به کار گیرد.
جوزف در تازه ترین اعترافات خود این ابهام را برطرف کرد و گفت؛ من الیزابت و سه فرزندش را تهدید کرده بودم که اگر اتفاقی برای من بیفتد آنها با گاز خفه می شوند.
به همین خاطر زمانی که نزد آنان بودم اطمینان داشتم علیه من سوءقصدی انجام نخواهد شد. از سویی گفته بودم اگر در غیاب من در اتوماتیک زیرزمین باز شود منفجر خواهد شد و همگی می میرند.
پس از اظهارات جدید جوزف تیم تحقیق بار دیگر به بازرسی در دخمه پرداخت و اطمینان یافت تمام این تهدیدهای جوزف دروغ اما کارگر بوده و توانسته قربانیانش را به شدت به هراس بیندازد.
در سوی دیگر این ماجرا گزارش های پزشکان از وضعیت جسمانی و روانی نامناسب الیزابت و سه فرزندش حکایت دارد.
سه بچه الیزابت دچار ضعف شدید سیستم ایمنی بدن، فقر ویتامین و کم خونی هستند و کریستین دختر 18 ساله الیزابت در کما به سر می برد و بیشتر دندان هایش ریخته است.
در همین حال پزشکان و گروه های روان درمانگر برای بهبود وضعیت این چهار قربانی، زیرزمین بیمارستان را به عنوان خانه امنی در اختیار آنها قرار داده اند و فرزندان الیزابت می توانند آزادانه به آنجا رفت و آمد کنند.
نکته یی که پزشکان را برای درمان فرزندان الیزابت با مشکل مواجه کرده این است که آنها به زبان نیمه وحشی صحبت می کنند.
لئو پولد اتنر رئیس پلیس آمستتن در این باره گفت؛ این بچه ها نیمی درست صحبت می کنند و نیمی دیگر با تولید صداهای نامفهوم و ترکیبی از غرش و خرخر با هم حرف می زنند.
آنها هیچ کتابی در اختیار نداشتند و تنها منبع اصلی آموزش شان تلویزیون بوده است.
بازجویان نیز خاطرنشان کردند؛ جوزف فریتزل مردی شکست خورده و پریشان است که شرایط مطلوبی ندارد. اما الیزابت در تمام این سال ها برای اینکه فرزندانش یک زندگی معمولی داشته باشند هر کاری که به لحاظ انسانی از دستش برمی آمد برای آنها انجام می داد و با همان امکانات محدود به آنان نوشتن یاد داده است.
نکته جدید دیگری که در این پرونده پیچیده مطرح شده نسبت دادن اتهام یک قتل به جوزف است. مارتینا پوش در سال 1984 درست همزمان با زندانی شدن الیزابت ناپدید شد.
او به لحاظ چهره شباهت بسیاری با الیزابت داشت و پلیس به نقل از همسایگان مارتینا این شباهت را فوق العاده زیاد اعلام کرده است.
دو سال پس از ناپدید شدن مارتینا جسد وی در حالی که در پلاستیک پیچیده شده بود در رودخانه یی در نزدیکی محل زندگی جوزف پیدا شد. پلیس تردیدی ندارد که مارتینا در این دو سال در خانه یی حبس بوده. بارها مورد تعرض قرار گرفته و سپس به قتل رسیده است.
با نسبت داده شدن این قتل به جوزف مرد 73 ساله تصمیم گرفته سکوت اختیار کند. او دیگر با بازجویان همکاری نمی کند. با این وجود تحقیقات در این خصوص همچنان ادامه دارد.
به نقل از hamvatansalam.com
